13 punkt porządku dziennego:

Pierwsze czytanie rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (druk nr 329).

Poseł Jerzy Żyżyński:

    Witam, panie marszałku.

    Wysoka Izbo! Szanowni Państwo! Pan słusznie mówił: pójdźmy po rozum do głowy.

    (Głos z sali: Platforma.)

    Mili państwo, szkoda, że pan minister wyszedł, bo chciałbym się odnieść w paru słowach do tego, co pan minister Rostowski powiedział. Otóż powiedział rzecz niestety niepokojącą, że relacja długu publicznego do PKB spadnie do 50 mld zł. Na to wyszło dokładnie z jego wypowiedzi. Chyba chodziło o 50%, ale, powiedzmy...

    (Poseł Zbigniew Kuźmiuk: Nie, do 50 mld.)

    Do 50, tak powiedział, 50 mld, dokładnie pamiętam.

    ...przejęzyczenie. Ale powiedział też, że osiągniemy już niedługo nadwyżkę budżetową, a to mnie niestety niepokoi, bo nadwyżka budżetowa oznacza, że państwo więcej zbiera od obywateli niż im oddaje w formie swoich wydatków, a to będzie dusiło wzrost gospodarczy.

    Jest też inna sprawa, na którą chciałbym zwrócić uwagę. Pan minister powiedział, że Prawo i Sprawiedliwość chce zlikwidować OFE. Już to było mówione: nie chce zlikwidować, chce ludziom dać prawo wyboru, dlatego że ludzie już się zorientowali, że z OFE niestety tracą pieniądze. OFE, niektórzy mówią, zabierają wam wasze pieniądze. Ale przypominam: w OFE nie ma żadnych pieniędzy i pan minister jako finansista doskonale o tym wie. Dlaczego? Bo w OFE są papiery wartościowe, na które zamieniono nasze pieniądze.

    (Głos z sali: Bezwartościowe.)

    Nasze pieniądze zamieniono na papiery wartościowe, których wartość jest bardzo ryzykowna, jest bardzo niepewna. Otóż okazuje się, panie profesorze, że przy 40-procentowym wzroście WIG w ciągu kilku ostatnich lat stopa zwrotu tychże OFE jest kilkunastoprocentowa, czyli tracone są nasze pieniądze. I sporo osób dziś się zorientowało, że to jest bardzo niepewny pieniądz i że ta część kapitałowa jest bardzo niepewna.

    Ale wracając do tego, czym się zajmuje ustawa. Otóż jest to niestety swoista partyzantka, która prowadzi do klęski w aspekcie jakości prawa i jakości merytorycznej całej tej dyskusji. W uzasadnieniu, a także od dawna publicznie było mówione, że co 4 miesiące wiek emerytalny będzie wydłużany o miesiąc, a w ustawie jest napisane: co 3 miesiące, bo okres od 1 lipca do 30 września to właśnie 3 miesiące. Wobec tego obawiam się, że niestety ktoś tu nie umie do czterech policzyć.

    (Głos z sali: Nieprawda.)

    Ale, panie profesorze, jest tu ewidentny błąd.

    Są tu też dziwne rzeczy, które będą niestety być może skutkowały orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego, bo ludzie się temu sprzeciwiają. Jest napisane, że prawo do częściowej emerytury miałyby kobiety, które osiągnęły 62 lata, oraz mężczyźni po 65. roku życia, a wysokość emerytury częściowej to 50% pełnej kwoty emerytury. Z tego wynika, że jednym skrócą wiek emerytalny o 5 lat, drugim o 2 lata, a nastąpi zmniejszenie emerytury o 50%. To jest nierówne traktowanie. I pytanie, czy ludzie na to zasługują.

    Druga sprawa, na którą chciałbym zwrócić uwagę. Mówicie: dla przyszłych pokoleń, ale niestety stan dobrobytu przyszłych pokoleń zależy od tego, co wyprodukujemy. Chciałem tutaj pokazać, niestety mi znikło, wykres nr 8 wyraźnie wskazuje - proszę sobie zajrzeć, wykres nr 8 w uzasadnieniu - że jeśli nie będzie tych zmian, które państwo proponujecie, w dłuższym okresie tempo wzrostu będzie wyższe, od roku 2050 będzie wyższe. Czyli w długim okresie, dla przyszłych pokoleń ta zmiana skutkuje spadkiem tempa wzrostu gospodarczego. Dlaczego? Autorzy nie zauważają pewnej bardzo elementarnej, podstawowej kwestii - nasz dobrobyt zależy od pracy młodych pokoleń. Nie można wzrostu gospodarczego opierać na pracy ludzi starych, których, jak to się mówi w ekonomii, krańcowa wydajność spada, a których krańcowe koszty utrzymania w pracy rosną. (Oklaski)

    (Głos z sali: Rosną.)

    Krańcowe koszty - to znaczy, ci ludzie są coraz mniej wydajni, po prostu są coraz mniej wydajni, a z drugiej strony utrzymanie ich w tej pracy coraz więcej kosztuje.

    (Poseł Dariusz Rosati: Przecież tak nie jest.)

    Później sobie to wyjaśnimy, może się mylę, panie profesorze. Jesteśmy obaj profesorami.

    (Głos z sali: Czas!)

    Chcę dać też moim znakomitym kolegom możliwość wypowiedzi, wobec tego zwrócę jeszcze uwagę tylko na jedną kwestię. Otóż niestety ja się zgadzam z tymi, którzy mówią, że ten system, który państwo wprowadzacie, wydłużenia wieku emerytalnego po prostu ma na celu załatanie wad tego, z czym mamy do czynienia. Ja sobie to policzyłem. Stopa zastąpienia rzeczywiście, macie rację, w tym systemie jest bardzo niska.

    (Poseł Elżbieta Rafalska: Ale to wcale nie poprawi stopy zatrudnienia.)

    Ale, co najciekawsze, wydłużenie wieku emerytalnego wcale nie prowadzi do znacznego wzrostu stopy zastąpienia. Polacy nadal będą żyli na emeryturze w nędzy. Dlaczego? Dlatego że to państwo, ten rząd, to państwo, które żeście stworzyli, niestety nie gwarantuje ludziom...

    (Poseł Zbigniew Kuźmiuk: Szaleństwa.)

    ...budowania kapitału emerytalnego, na którym opieracie emerytury. Ludzie są zatrudnieni, to już było mówione, na umowach śmieciowych, zwłaszcza młodzi ludzie, dostają nie normalną etatową pracę, zatrudnienie, tylko pracę na zasadzie umów o dzieło, gdzie się nie odprowadza składek emerytalnych itd. Żeby system był spójny, trzeba działać w sposób całościowy, czyli budować rynek pracy oparty na trwałym zatrudnieniu, od którego odprowadzane są składki emerytalne. Dziękuję. (Oklaski)

    (Przewodnictwo w obradach obejmuje wicemarszałek Sejmu Wanda Nowicka)