10 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (druki nr 3221 i 3315).

Poseł Jerzy Żyżyński:

    Dzień dobry.

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Szanowni Państwo Przedstawiciele Ministerstwa! Mówiliśmy, że generalnie danie możliwości młodzieży, żeby się dokształcała za granicą, jest rzeczą pozytywną. Robiło to wiele krajów. Kraje Azji wysyłały swoją młodzież do Stanów Zjednoczonych, i zresztą wysyłają, ona wraca i pracuje na rzecz swojego kraju. Ustawa jest niewątpliwie potrzebna. Zgadzam się z panem posłem Kaźmierczakiem - pan poseł wyszedł - ale mamy pewne zastrzeżenia i zgłaszamy trzy poprawki.

    Po pierwsze, powiedziane było, że uczestnikami mogą być obywatele będący studentami itd., ale jest też takie dość dziwne sformułowanie, które jest niejasne: ˝obywatele polscy lub obywatele Unii Europejskiej i członkowie ich rodzin˝. Mógłby to np. być pewien obywatel Unii Europejskiej, który ma rodzinę w Afryce, i mielibyśmy go wspierać finansowo, żeby studiował w Stanach Zjednoczonych. To jest niejasne. Wobec tego proponujemy po prostu jasne powiedzenie, sformułowanie w art. 1 pkt 3, że uczestnikami programu mogą być obywatele polscy będący studentami lub absolwentami studiów wyższych oraz studentami lub absolwentami uczelni zagranicznych, którzy nie ukończyli 26. roku życia w dniu ogłoszenia programu na dany rok akademicki i zostali zakwalifikowani na studia magisterskie, bo są też tacy, którzy skończą studia magisterskie i mogliby się rozwijać dalej na kierunkach pokrewnych, np. skończy fizykę na Uniwersytecie Warszawskim, jakimś innym i jeszcze rozwija się w Princeton. Najzdolniejsi potrzebują niewielkiego wsparcia.

    W drugiej poprawce, która dotyczy zwrotu pomocy, uczestnik programu nie jest obowiązany do zwrotu pomocy finansowej udzielonej w ramach programów, jeśli... Kiedy nie byłby zobowiązany do zwrotu? Jeśliby po prostu po ukończeniu studiów pracował na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub w polskiej instytucji lub przedsiębiorstwie działającym za granicą, ale oczywiście polskim, tzn. pracuje w polskich przedsiębiorstwach, płaci także podatki. Tam było powiedziane tylko, że płaci składki. Dlaczego tylko składki na ZUS i na ubezpieczenie zdrowotne, a nie ma słowa o podatkach? Płaci podatki i składki, pracując w polskim przedsiębiorstwie, jeśli się kształcą, to niech to robią. Jeżeli przejmie go jakaś zagraniczna firma, niech zwróci za to, że dopłaciliśmy do jego studiów.

    Co do trzeciej poprawki, już krytykowałem to, dyskutowałem o tym z panem ministrem. Jest pewna procedura liczenia, ale uważam, że takich procedur nie powinno się stosować. Po prostu trzeba podejść do tego zdroworozsądkowo, nie można z dokładnością do 200 zł, to jest w tysiącach, więc to jakieś drobne pieniądze, planować na tak długi okres, trzeba zaokrąglić kwoty. Dajemy propozycję ich zaokrąglenia i pewnego kroczącego wzrostu, bo system może się rozwijać, a więc 20 mln, 40 mln, tak jak mniej więcej tam, tylko potem zaokrąglamy te liczby: 51 mln, 52 mln itd., aż do 60 mln, bo późniejszy, nagły spadek jest niezbyt jasny, nieuzasadniony.

    Proponujemy poprawki, żeby w pewnym stopniu urealnić sferę finansową, a jak powiedziałem, osobami uprawnionymi powinni być obywatele polscy. Nie widzę absolutnie powodu, żeby z budżetu naszego państwa płacić na obywateli Unii Europejskiej i ich rodziny. Dziękuję bardzo.