Poseł Wojciech Penkalski:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Chciałbym poinformować Wysoką Izbę o powstaniu lokalnego stowarzyszenia skupiającego osoby z terenów pogranicza polsko-rosyjskiego, to jest z powiatu braniewskiego i obwodu kaliningradzkiego, a jednocześnie wyrazić podziw dla mobilności jego założycieli. Inicjatywa związana ze spontaniczną aktywnością lokalnej społeczności obejmuje tereny graniczące z obwodem kaliningradzkim. Rejon ten zaniedbany jest gospodarczo i cywilizacyjnie. Mimo posiadanych walorów związanych z geopolitycznym położeniem wymaga oparcia tych jego atrybutów na rzeczywistym tworzeniu miejsc pracy poza rolnictwem, rozwoju działalności gospodarczej, a także aktywnym zaistnieniu jego mieszkańców w wielokulturowej społeczności pogranicza.

    Podniesienie jakości życia w tym zaniedbanym, zapomnianym przez decydentów rejonie kraju stało się dla grupy inicjatywnej swoistym wyzwaniem. Sąsiedztwo z Rosjanami stworzyło znakomity punkt wyjścia do podjęcia różnorodnych przedsięwzięć gospodarczych i kulturalnych, które w nieodległej przyszłości pozwolą stworzyć innowacyjną ofertę rozwojową dla obu stron. Działalność stowarzyszenia nie ma i nie będzie mieć charakteru politycznego. To inicjatywa, która w swoim założeniu propagować będzie odpowiednie działania celem promocji wspólnych interesów.

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Bariery, które miała zlikwidować umowa o małym ruchu granicznym, za sprawą ostatnich decyzji administracyjnych Ministerstwa Finansów są budowane od nowa. Granica to nie tylko zakorzeniony stereotyp postrzegania jej jako przestrzeni działania tzw. przemytników. To spojrzenie biurokratyczne, niesprawiedliwe i tendencyjne, punkt widzenia nieuwzględniający specyfiki związanej z warunkami życia mieszkańców tzw. ściany północnej i wschodniej.

    Członkowie tego stowarzyszenia, realizując zamysł jego utworzenia, mieli na celu poprawę jakości życia mieszkańców pogranicza. Ich zaangażowanie to przejaw partycypacji społecznej w kształtowaniu lokalnej rzeczywistości. Jednocześnie to forma niemałego, skonsolidowanego potencjału obywatelskiego. Jest to także wyraz ogromnego rozgoryczenia i poczucia osamotnienia tych ludzi w trudnej` życiowej sytuacji, w jakiej się znaleźli. Taki los jest udziałem wielu ludzi zamieszkujących te tereny. Brak pracy i brak nadziei na przyszłość towarzyszą im od początku transformacji ustrojowej. Niekorzystne zmiany gospodarcze na początku lat 90. połączone z likwidacją miejsc pracy pozbawiły wiele osób poczucia stabilności materialnej. Powołane przez nich stowarzyszenie to forma obrony przed trudnymi konsekwencjami obecnej rzeczywistości, ale też wyraz niekłamanej determinacji w dążeniu do poprawy swojej egzystencji. W trudnych realiach niełatwej sytuacji ekonomicznej jednostki i grupy społeczne winny otrzymywać pomoc przede wszystkim od lokalnych władz samorządowych.

    Tymczasem są to ludzie zapomniani, marginalizowani i pozostawieni samym sobie. Aktywność, z jaką podjęli trud powołania do życia tego stowarzyszenia, zasługuje niewątpliwie na szacunek. Jest dowodem, że można z powodzeniem zainicjować zmiany w swym lokalnym środowisku.

    Osobiście zaangażowałem się w tworzenie tego stowarzyszenia i z mównicy zapraszam wszystkie osoby aktywne, które chciałyby mieć realny wpływ na to, co się dzieje w powiecie braniewskim, do czynnego uczestnictwa. Dziękuję.