15 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Polityki Społecznej i Rodziny o:
  - poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz niektórych innych ustaw,
  - poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy Przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych
  (druki nr 2616, 2617 i 2692).

Poseł Tadeusz Tomaszewski:

    Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Szanowny Panie Ministrze! Sejm Rzeczypospolitej Polskiej jako reprezentacja wyborców, również 4,7 mln osób niepełnosprawnych, wsłuchuje się w głos tychże osób, które za pośrednictwem organizacji pozarządowych, ale także związków zawodowych czy zrzeszeń pracodawców osób niepełnosprawnych już od kilku lat, po wprowadzeniu przepisów wprowadzających ustawę o finansach publicznych, sygnalizowały potrzebę zmiany tej ustawy, tak aby zachować osobowość prawną Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.

    Fundusz w przeciągu ponad 20 lat dobrze zapisał się w świadomości osób niepełnosprawnych. Oczywiście były okresy początkowe, jego budowania, kiedy również Najwyższa Izba Kontroli negatywnie oceniała realizację planu finansowego funduszu. Niemniej jednak od wielu lat wdrażane procedury naprawcze, a także opinia Najwyższej Izby Kontroli są pozytywne.

    Działania, które są prowadzone przez fundusz, zwłaszcza jeśli chodzi o rehabilitację zawodową i społeczną, służą poprawie funkcjonowania osób niepełnosprawnych, a także w znacznej mierze teraz, po ratyfikacji przez Polskę konwencji Organizacji Narodów Zjednoczonych, realizują politykę państwa wobec osób niepełnosprawnych. Stąd ważne jest, żeby była zachowana podmiotowość funduszu, żeby w funduszu funkcjonowały organy, jakimi są zarząd i rada nadzorcza, rada nadzorcza składająca się również z przedstawicieli środowiska osób niepełnosprawnych jako istotny element społecznej kontroli funduszu.

    Trzeba jednak w związku z naszymi działaniami, zwłaszcza decyzjami dotyczącymi finansów państwa, pamiętać, że nie możemy w tej chwili zadowolić się tylko i wyłącznie faktem, że dalej będziemy mieć samodzielny fundusz z osobowością prawną. Ten fundusz poza własnymi przychodami wynikającymi z ustawy powinien być wspierany środkami z budżetu państwa, wyższymi środkami, dotacjami z budżetu państwa na realizację określonych celów polityki państwa. Bo jeśli tradycyjnie pozostaniemy tylko i wyłącznie przy środkach funduszu jako instrumentu działalności władzy publicznej, to będzie to zdecydowanie za mało.

    Fundusz to nie tylko środki finansowe. Zadania funduszu realizują ludzie, pracownicy zatrudnieni w oddziałach funduszu i w jego centrali. Podczas pierwszego czytania zapytałem o wynagrodzenia. Z informacji przedstawionej przez pana ministra Buciora wynika, że od 2009 r. czy od 2008 r. nie było żadnej regulacji płac. Środki finansowe, które pojawiały się w oddziałach, były niewielkie. Co prawda w jednym oddziale, mazowieckim, ze względu na zmiany warunków zarówno pracy, jak i innych, pojawiały się środki, ale były nieznaczące.

    Moim zdaniem popełniono błąd, kiedy były realizowane projekty europejskie. Kiedy zatrudniono ponad 70 osób, nie zwiększono funduszu płac. Z tego funduszu płac trzeba było finansować zwiększoną liczbę pracowników. Stąd myślę, że teraz, kiedy zakończymy proces stabilizacji formalnoprawnej funduszu, kierownictwo funduszu, na czele z przewodniczącym rady nadzorczej panem ministrem Jarosławem Dudą, powinno się pochylić nad sytuacją pracowników funduszu, zagłębić w to. Mam informacje od pojedynczych pracowników, że jest tak, iż niektórzy byli zatrudniani w 2006 r. i od tamtego roku nie mieli żadnej regulacji. W związku z powyższym, jeśli następuje regulacja płac pracowników PFRON-u, to tylko i wyłącznie w odniesieniu do płacy minimalnej, która jest regulowana w inny sposób.

    Klub Poselski Sojusz Lewicy Demokratycznej od momentu pracy nad ustawą o finansach publicznych, później nad ustawą wprowadzającą ustawę o finansach publicznych jednoznacznie stawał po stronie samodzielności prawnej funduszu. Tak jak mówiła przed chwilą pani poseł Elżbieta Rafalska, inne fundusze, które straciły osobowość prawną, stały się elementem ratowania finansów publicznych, a nie realizacji zadań, jakie nałożono na nie w ustawie. Dotyczy to Funduszu Pracy, Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Jeśli zaś chodzi o inny obszar, którym się zajmuję, to Fundusz Rozwoju Kultury Fizycznej - też 300 mln zł - jest do dyspozycji ministra finansów, a nie ministra właściwego. (Dzwonek)

    Stąd, biorąc pod uwagę, że dzisiejsze wspólne sprawozdanie obejmuje zarówno projekt poselski Sojuszu Lewicy Demokratycznej, jak i projekt poselski Platformy Obywatelskiej, będziemy głosować za przyjęciem projektu ustawy. Dziękuję. (Oklaski)