37 i 38 punkt porządku dziennego:

  37. Pierwsze czytanie poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz niektórych innych ustaw (druk nr 2616).
  38. Pierwsze czytanie poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy Przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych (druk nr 2617).

Poseł Tadeusz Tomaszewski:

    Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Kiedy z inicjatywy ministra finansów pracowaliśmy w Wysokiej Izbie nad tzw. konsolidacją finansów publicznych, wówczas pan minister Rostowski chciał mieć wszystko w jednym ręku i w ramach tej idei konsolidacji finansów publicznych poległa osobowość prawna Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Wówczas to, pamiętam jak dziś, znaczna część posłów koalicji rządowej miała wątpliwości, ale - jak to bywa w większości rządowej - dla sprawy trzeba nieraz poświęcić niektóre rzeczy, zostawiając sobie czas na późniejsze przekonywanie właściwych ministrów do tego, żeby wrócić do dobrego rozwiązania, za którym również Sojusz Lewicy Demokratycznej się wówczas opowiadał. Dwukrotnie już od tamtego czasu przesuwano termin wejścia w życie art. 98. To świadczy o tym, że nie było w momencie tzw. konsolidacji, i w ten sposób utraty osobowości prawnej państwowego funduszu, jakiejś dojrzałej koncepcji, bo gdyby była, to przez cztery lata zostałaby rozwinięta w formie projektu, który uzyskałby akceptację środowiska osób niepełnosprawnych, partnerów społecznych czy samorządu.

    Chciałbym zwrócić uwagę w imieniu klubu na jedną rzecz. W międzyczasie do tzw. przygotowywania przekazania zadań oddziałów, również pracowników, do samorządu wojewódzkiego, przesunięto do powiatów programy dotyczące indywidualnych osób niepełnosprawnych. Mamy wątpliwości, czy to jest słuszne rozwiązanie. W tych oddziałach od 23 lat jest wyspecjalizowana kadra, ludzie, którzy zajmowali się środowiskiem, uzupełniali kwalifikacje, coraz lepiej to funkcjonowało, przekazano to jednak, krótko mówiąc, do woreczka samorządowego, w którym niekoniecznie te ponad 300 powiatów w sposób właściwy, naszym zdaniem, realizuje te zadania.

    Warto byłoby się zastanowić, dedykuję to panu ministrowi, kiedy przejmiemy już to rozwiązanie systemowe, które mówi o tym, że to jest fundusz z osobowością prawną, czy ponownie nie przeanalizować tej kwestii. Warto również konsultować to ze środowiskiem osób niepełnosprawnych. Kiedy wprowadzaliśmy to rozwiązanie w ramach tzw. konsolidacji finansów publicznych, nie było konsultacji społecznych. Te konsultacje społeczne były marginesowe, bo szło to innym trybem. Tym razem, mam nadzieję, tego błędu nie popełnimy i sygnalizując tę potrzebę, chcemy, żeby to odbyło się na spokojnie, kiedy wiadomo, że fundusz będzie miał osobowość prawną, że minister właściwy, czyli minister pracy i polityki społecznej, będzie miał wpływ na funkcjonowanie funduszu, że organy funduszu, jakimi są zarząd i rada nadzorcza, będą mogły prowadzić, nieskrępowaną działalność, oczywiście w ramach prawa.

    Stąd zarówno inicjatywa naszego klubu, jak i inicjatywa Klubu Parlamentarnego Platforma Obywatelska zasługuje na zauważenie, że jednak po czasie ta refleksja następuje i dla sprawnego, dobrego funkcjonowania tego funduszu, ale przede wszystkim z myślą o służbie osobom niepełnosprawnym, razem dochodzimy do wniosku, że ten fundusz powinien dalej funkcjonować tak, jak przed 2009 r., czyli przed wejściem ustawy, którą chcemy zmienić.

    Na koniec chciałbym podnieść jedną sprawę i prosić pana ministra - rozwinę ją w pytaniu, zasygnalizuję - chodzi o wynagrodzenia pracowników Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Niestety w tej chwili jest to jedna z najgorzej opłacanych grup w tej sferze. Kiedy fundusz rozpoczynał swoją działalność, była to średnia płaca. W tej chwili w wielu miejscach i w wielu oddziałach zbliża się do płacy minimalnej. W związku z tym, jak uporządkujemy i będziemy wiedzieć, że to jest rozwiązanie docelowe, fundusz z osobowością prawną, to (Dzwonek) władze funduszu i właściwy minister tą kwestią również powinni się zająć. Dziękuję uprzejmie. (Oklaski)

    Wicemarszałek Jerzy Wenderlich:

    I ja dziękuję, panie pośle.

    To były wystąpienia klubowe.

    Teraz pytania.

    Czy ktoś z państwa chciałby wpisać się na listę pytających?

    Skoro nie, zamykam listę.

    Czas na zadanie pytania - 1 minuta.

    Pierwszy pytać będzie pan poseł Tadeusz Tomaszewski, Sojusz Lewicy Demokratycznej.

    Poseł Tadeusz Tomaszewski:

    Panie Marszałku! Zasygnalizowałem treść tego pytania. Pojawiają się wątpliwości, na jakich zasadach, w sposób dość nieprzejrzysty, niejasny, trafiają do poszczególnych oddziałów środki na podwyższenie wynagrodzeń dla pracowników. W związku z tym mam serdeczną prośbę: zdaniem wielu partnerów społecznych te środki trafiają tam w sposób mało przejrzysty, często niemający nic wspólnego z liczbą realizowanych zadań, do mniejszego oddziału więcej tych środków, do większego - mniej. Stąd mam serdeczną prośbę do pana ministra, do pani prezes o to, żeby na przestrzeni ostatnich lat, od 2010 r., żebyście państwo historycznie pokazali na piśmie ilość środków przekazanych na podwyżki wynagrodzeń dla wszystkich oddziałów w Polsce. Jak to wyglądało i na jakich zasadach się odbywało, jakimi kryteriami kierownictwo funduszu (Dzwonek) kieruje się, przekazując środki na podwyżki dla pracowników w poszczególnych oddziałach? Dziękuję.