Poseł Waldemar Andzel:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Ja mam oświadczenie poświęcone 73. rocznicy ataku ZSRR na Polskę.

    Data 17 września 1939 r. jest niezwykle bolesna w historii naszej ojczyzny. Cios, który nieoczekiwanie Sowieci zadali wówczas Polsce, ostatecznie doprowadził do klęski narodu w czasie II wojny światowej. Wielu historyków mówi o tym wydarzeniu jako o czwartym rozbiorze Polski. Nie ma w tym zdaniu żadnej przesady. Nóż wbity w plecy naszego narodu stał się początkiem kolejnych cierpień i śmierci wielu tysięcy Polaków zamordowanych na rozkaz Związku Radzieckiego. Sowieci zaatakowali w nocy, bez określonego w prawie międzynarodowym wypowiedzenia wojny. W okrutny sposób wykorzystali tym samym zaskoczenie Polski i zerwali podpisane wcześniej układy: traktat ryski z 1921 r. i pakt o nieagresji z 1932 r.

    ZSRR zdecydował się na zbrojne wystąpienie przeciw naszej ojczyźnie na mocy tajnego protokołu do paktu Ribbentrop-Mołotow. Już 3 września 1939 r. ZSRR rozpoczął tajną mobilizację do agresji. Oficjalnym powodem miała być nota dyplomatyczna, w której umieszczono niezgodne z prawdą oświadczenie o rozpadzie państwa polskiego, ucieczce rządu, konieczności ochrony Ukraińców i Białorusinów zamieszkujących wschodnie tereny ojczyzny. Tym samym Sowieci zupełnie bezpodstawnie uznali Polskę za państwo nieistniejące i po raz kolejny wspólnie z III Rzeszą rozpoczęli proces faktycznego wymazywania jej z mapy Europy. Co więcej, po dokonanej agresji odmawiali wziętym do niewoli polskim żołnierzom statusu jeńców wojennych czy wbrew prawu międzynarodowemu próbowali uniemożliwić polskim dyplomatom opuszczenie ZSRR i dokonali ich aresztowania.

    Napaść doprowadziła do masowych prześladowań na terenach wschodnich II Rzeczypospolitej przyłączonych do ZSRR, osadzeń w obozach koncentracyjnych, egzekucji, morderstw i powszechnych deportacji. Ofiarą Armii Czerwonej padło około 25 tys. żołnierzy polskich i policjantów oraz kilkuset cywilów. Co więcej, dowódcy radzieccy nakłaniali ludność cywilną do mordów i aktów przemocy wobec polskich obywateli (zbrodnie w Rohatynie, Grodnie czy Nowogródku). Powszechnie znane są także zbrodnie w Charkowie czy obóz dla oficerów polskich w Starobielsku. Na szeroką skalę likwidowano także elity lokalne i masowo represjonowano ludność polską. Agresja stanowiła także dla Stalina i jego generałów akt zemsty za nieudany najazd na Polskę w sierpniu 1920 r. Nie należy zapominać, że to właśnie w dniu 17 września Związek Radziecki oficjalnie przystąpił do II wojny światowej, a agresja na Polskę była początkiem jego niszczycielskich działań. Dziękuję bardzo.