Poseł Waldemar Andzel:

    Pani Marszałek! Wysoka Izbo! W ostatnich kilkunastu tygodniach Śląskiem i Małopolską wstrząsnęła fala górniczych protestów w Kompanii Węglowej, Jastrzębskiej Spółce Węglowej oraz Katowickim Holdingu Węglowym. Czarę goryczy przelały ogłoszone na konferencji prasowej podsumowującej 100 dni rządów premier Ewy Kopacz plany likwidacji czterech kopalń Kompanii Węglowej, tj. KWK Brzeszcze, KWK Pokój w Rudzie Śląskiej, KWK Bobrek-Centrum w Bytomiu oraz KWK Sośnica-Makoszowy w Gliwicach i Zabrzu.

    Rząd podnosi rękę na największe dobro, jakim jeszcze dysponuje Śląsk, czyli stabilne, dobrze opłacane miejsca pracy, dające możliwość godnego życia rodzin górniczych oraz tych, którzy pracę zawdzięczają istnieniu kopalni. Przypomnieć w tym miejscu należy, iż jeden etat górniczy tworzy około czterech etatów poza górnictwem, co jest olbrzymim dobrem całych wspólnot lokalnych.

    Również w drugiej co do wielkości oraz zatrudnienia spółce węglowej - Jastrzębskiej Spółce Węglowej doszło w ostatnich tygodniach do strajku generalnego i zatrzymania pracy we wszystkich kopalniach. Powodem wyjścia górników na ulicę było fatalne zarządzanie spółką przez prezesa Zagórowskiego, który zapowiedział cięcia wynagrodzeń i dodatków zapisanych w zbiorowych układach, które bez porozumienia ze związkami zawodowymi jednostronnie wypowiedział. Należy w tym miejscu podkreślić, iż ponad 50% udziałów w JSW posiada Skarb Państwa i to on ma największy wpływ na kreowanie składu zarządu spółki.

    Co prawda w ostatnich dniach prezes Zagórowski zrezygnował z pełnionej funkcji, jednak decyzja ta zapadła o wiele za późno. Strajk w kopalniach Jastrzębskiej Spółki Węglowej trwał przez 17 dni, a każdy dzień przestoju kosztował spółkę 27 mln zł strat w przychodach. Tak więc z tytułu strajku spółka straciła ok. 459 mln zł. Wielu odbiorców węgla czy koksu od JSW poszukało sobie nowych dostawców, a to wszystko przez prezesa, który usilnie nie chciał ustąpić z pełnionej funkcji.

    Zastanówmy się więc, czym spowodowane są straty wykazywane przez kopalnie, czy nie są one skutkiem błędów popełnianych przez sowicie opłacanych menedżerów, prezesów spółek, dyrektorów kopalń oraz sprawujący nadzór rząd. Sam prezes JSW, gdy zarobki zarządu ograniczała tzw. ustawa kominowa, rocznie inkasował 380 tys. zł z premiami. Gdy spółka została sprywatyzowana, przyznano podwyżkę o 400%, do 1440 tys. zł rocznie z premiami. Gdy firma zaczęła notować straty, obniżono pensję o jedyne 10%. Jeszcze w 2011 r. JSW notowała rekordowe zyski w wysokości 2100 mln zł na czysto i zwiększała wydobycie. Teraz z powodu błędów w zarządzaniu, spadków cen węgla oraz ciągle rosnącego importu węgla z zagranicy, przede wszystkim z Rosji, odnotowuje się wielomilionowe straty. Również była prezes Kompanii Węglowej Joanna Strzelec-Łobodzińska, gdy w 2013 r. odeszła z pracy, otrzymała, uwaga, 2 mln zł odprawy.

    Rozwiązaniem problemu zalegania na przykopalnianych hałdach olbrzymiej ilości węgla, głównie z Kompanii Węglowej, byłoby wprowadzenie embarga na import węgla z Rosji (ok. 10 mln t rocznie). Rządzącym jednak brak odwagi, aby podjąć tę decyzję, i to w sytuacji, kiedy od kilkunastu już miesięcy Rosja stosuje wobec Polski embargo na produkty spożywcze, co doprowadza na skraj upadku wiele tysięcy gospodarstw rolnych w naszym kraju. Dziękuję bardzo. (Oklaski)