Panie Marszałku! Wysoka Izbo! 3 grudnia obchodziliśmy Międzynarodowy Dzień Osób Niepełnosprawnych. Dzień ten został ustanowiony przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych w 1992 r. z okazji podsumowania Światowego Programu Działań na rzecz Osób Niepełnosprawnych. W tym samym roku zgromadzenie zaapelowało o organizowanie dorocznych obchodów Międzynarodowego Dnia Osób Niepełnosprawnych, by przypominać, jak ważna jest ich pełna integracja z resztą społeczeństwa, oraz by pokazać, jak wielkie korzyści społeczne, ekonomiczne czy kulturalne z niej wynikają.
Niepełnosprawność jest jednym z ważniejszych problemów współczesnego świata. Wynika to z powszechności i rozmiaru tego zjawiska. Z niepełnosprawnością fizyczną wiąże się ponadto zazwyczaj tzw. niepełnosprawność społeczna, czyli niemożność pełnego funkcjonowania w społeczeństwie. Do grupy osób z niepełnosprawnością społeczną zaliczamy ludzi, którzy z różnych przyczyn nie są w stanie samodzielnie lub prawidłowo funkcjonować w społeczeństwie, między innymi narkomanów, alkoholików czy więźniów. Według danych z 2002 r. pochodzących z narodowego spisu powszechnego w Polsce było ogółem blisko 5,5 mln osób niepełnosprawnych. Oznacza to, że co siódmy mieszkaniec Polski jest osobą niepełnosprawną. Powszechność zjawiska niepełnosprawności stawia przed państwem zadanie przeciwdziałania mu oraz zmniejszenia jego skutków. Społeczeństwo musi nie tylko dążyć do zmniejszenia liczby osób niepełnosprawnych, ale także przeciwdziałać przyczynom niepełnosprawności. Dlatego też konieczne jest poprawienie sytuacji polskiej służby zdrowia. Nie od dzisiaj wiadomo przecież, że lepiej jest zapobiegać, niż leczyć
Kolejnym wyzwaniem dla państwa jest budowa odpowiedniej infrastruktury przystosowanej do potrzeb osób niepełnosprawnych, jak również umożliwienie im pełnej integracji ze społeczeństwem poprzez edukację.
Ważnym problemem jest również niski stopień zatrudnienia wśród osób niepełnosprawnych. W 2010 r. ponad 74% osób w wieku produkcyjnym było biernych zawodowo - oczywiście chodzi o osoby niepełnosprawne. Dlatego też tak niezbędne są działania mające na celu aktywizację zawodową osób niepełnosprawnych. Przy zatrudnianiu osób z orzeczonym stopniem niepełnosprawności nie chodzi wyłącznie o dobro pracodawcy, ale przede wszystkim o społeczną rehabilitację osób upośledzonych fizycznie lub psychicznie.
Sprawy osób niepełnosprawnych w Polsce reguluje Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. Mówi ona, że osobom niepełnosprawnym władze publiczne udzielają, zgodnie z ustawą, pomocy w zabezpieczeniu egzystencji, przysposobieniu do pracy oraz komunikacji społecznej. Jednak zastosowanie tych słów w praktyce często jest bardzo trudne. Dlatego też należy robić wszystko, aby postanowienia konstytucji były w pełni realizowane.
Międzynarodowy Dzień Osób Niepełnosprawnych jest również okazją do tego, by elity rządzące zastanowiły się nad funkcjonowaniem państwa i nad tym, co można zrobić, by osoby niepełnosprawne nie czuły się wykluczone ze społeczeństwa, tylko były jego integralną częścią. Dziękuję bardzo. (Oklaski)