Poseł Waldemar Andzel:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! 45 lat temu, dokładnie 26 czerwca 1967 r., ksiądz arcybiskup metropolita krakowski Karol Wojtyła podczas konsystorza w Auli Pia w Rzymie został mianowany kardynałem. Już pod koniec maja 1967 r. dotarła z Rzymu wiadomość, że papież Paweł VI ogłosił nominację 27 nowych kardynałów, zwiększając tym samym liczbę członków świętego kolegium do 120.

    28 czerwca kardynał Wojtyła oraz inni nowo mianowani kardynałowie zebrali się w kaplicy Sykstyńskiej wypełnionej po brzegi publicznością. Po złożeniu ślubowania Wojtyła otrzymał od papieża Pawła VI czerwony biret oraz usłyszał tradycyjną formułę: ˝Na chwałę Boga wszechmogącego i na chwałę Kościoła przyjmij tę oznakę godności kardynalskiej, dla której musisz się stać obrońcą wiary aż do przelania krwi˝. Równocześnie papież przydzielił każdemu z mianowanych kardynałów kościół rzymski, w nawiązaniu do starożytnej tradycji, według której kardynałowie stanowili grupę proboszczów rzymskich pomagających papieżom w rządach Kościołem. Kardynał Wojtyła otrzymał kościół św. Cezarego Męczennika na Palatynie.

    Tym wydarzeniem kardynał Wojtyła rozpoczął okres jeszcze intensywniejszej służby Kościołowi i wiernym. Była to praca bardzo ciężka, ponieważ rządy komunistyczne w Polsce nie ułatwiały Kościołowi spełniania jego misji. Kiedy władze cywilne odmówiły we wrześniu 1967 r. ponownie paszportu prymasowi Polski kardynałowi Stefanowi Wyszyńskiemu, kardynał Wojtyła nie wyjechał do Rzymu na znak solidarności.

    Jako kardynał nadal pracował w różnych kongregacjach Kurii Rzymskiej. W tym okresie często odwiedzał swoje rodzinne Wadowice, celebrując msze święte w kościele, w którym był ochrzczony.

    Aktywnie brał udział w obchodach 50-lecia Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, ponawiał wielokrotnie starania o beatyfikację królowej Jadwigi, brata Alberta i innych polskich kandydatów na ołtarze. W 1965 r. otworzył proces beatyfikacyjny siostry Faustyny Kowalskiej. Pomimo obowiązków duszpasterskich systematycznie prowadził wykłady na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, kształtując tam swą szkołę badawczą z zakresu etyki.

    Kardynał Wojtyła stał się znanym poza Polską autorytetem. Obok prymasa Polski kardynała Stefana Wyszyńskiego był najważniejszą postacią Episkopatu Polski. Z prymasem tysiąclecia ściśle współpracował, okazując szacunek dla jego doświadczenia i mądrości.

    Jako kardynał odbywał podróże zagraniczne. Wiosną 1976 r. papież Paweł VI zaprosił go do Watykanu, by w dniach 7-13 marca głosił tam rekolekcje wielkopostne.

    Na zwołanym po śmierci Jana Pawła I drugim konklawe w roku 1978 Wojtyła został wybrany na papieża i przybrał imię Jana Pawła II. Wynik wyboru ogłoszono 16 października o godz. 16.16. Formalna inauguracja pontyfikatu miała miejsce w trakcie mszy świętej na placu św. Piotra 22 października 1978 r. Zmarł 2 kwietnia 2005 r. w wieku 85 lat. 13 maja 2005 r. papież Benedykt XVI zezwolił na natychmiastowe rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego Jana Pawła II, udzielając dyspensy od 5-letniego okresu oczekiwania od śmierci.

    Jan Paweł II był pierwszym papieżem z Polski, jak również pierwszym po 455 latach biskupem Rzymu niebędącym Włochem. Wielokrotnie sam przywoływał spełnione proroctwo Juliusza Słowackiego z wiersza ˝Słowiański papież˝. Dziękuję bardzo.