Poseł Jacek Świat:

    Pani Marszałek! Wysoka Izbo! 30. rocznicę powstania obchodzi Krajowy Komitet Pomocy Dzieciom i Młodzieży Niepełnosprawnej Ruchowo. Idea zrodziła się w strukturach Towarzystwa Przyjaciół Dzieci 26 marca 1983 r. podczas ogólnopolskiej konferencji poświęconej problemom leczenia i rehabilitacji dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym. Wolę jego powołania wyrazili rodzice dzieci niepełnosprawnych z mózgowym porażeniem dziecięcym, przepukliną oponowo-rdzeniową, rozszczepem kręgosłupa, wodogłowiem i innymi schorzeniami ośrodkowego układu nerwowego zrzeszeni w specjalistycznych kołach dzieci niepełnosprawnych TPD.

    Do komitetu weszli rodzice będący przedstawicielami kół pomocy dzieciom niepełnosprawnym, lekarze, pedagodzy i terapeuci. Pierwszym przewodniczącym komitetu wybrany został Zbigniew Weigl, ojciec syna z mózgowym porażeniem dziecięcym. Tak już zostało i stało się tradycją, że przewodniczącym komitetu jest rodzic dziecka niepełnosprawnego. Dziś tę funkcję pełni pan Józef Bogdaszewski, znany we Wrocławiu działacz społeczny. Podobnie zresztą jest w kołach. Przewodniczącym koła też zwykle jest ojciec lub matka dziecka niepełnosprawnego. Stąd zrodziło się określenie ˝rodzice liderzy˝. Przez trzydziestoletni okres działania komitetu w jego strukturach funkcjonowało prawie sto kół, choć ta liczba oczywiście zmienia się zależnie od lokalnych potrzeb.

    Działania komitetu wynikają z możliwości i potrzeb rodziców oraz potrzeb autonomicznych kół pomocy dzieciom, które z kolei wynikają z przestrzeni funkcjonowania osób niepełnosprawnych i ich rodzin w życiu codziennym, w lokalnej społeczności, zarówno w mieście, jak i na wsi.

    Komitet i jego specjalistyczne koła organizują i prowadzą bardzo wiele różnych przedsięwzięć o charakterze leczniczym, rehabilitacyjnym, edukacyjnym, prozawodowym i integracyjnym. Do kalendarza zamierzeń na stałe wpisane są turnusy rehabilitacyjne, obozy integracyjne, wycieczki krajoznawcze, pielgrzymki do miejsc świętych w kraju i Europie, rajdy, zloty turystyczne, spotkania przyjaciół, imprezy okolicznościowe z okazji np. dnia dziecka, świąt Wielkiej Nocy czy Bożego Narodzenia, imprezy kulturalne, przeglądy twórczości artystycznej, wyjścia do kina i teatru, konkursy muzyczne, plastyczne, także szkolenia i konferencje popularnonaukowe, poradnictwo dla rodziców i opiekunów, współpraca z innymi organizacjami pozarządowymi, także samorządami lokalnymi, Kościołem i związkami wyznaniowymi.

    Komitet jest także założycielem, organizatorem i podmiotem prowadzącym placówki stałego pobytu dla osób niepełnosprawnych, m.in. ośrodki rehabilitacyjne, warsztaty terapii zajęciowej, środowiskowe domy samopomocy dla niepełnosprawnej młodzieży, domy dziennego pobytu dla osób niepełnosprawnych i seniorów czy świetlice terapeutyczne. Organizuje także cykliczne szkolenia dla środowiska rodzin z dzieckiem niepełnosprawnym, kadry oraz wolontariuszy z zakresu rehabilitacji społecznej i zawodowej. Jest wreszcie wydawcą wielu publikacji poświęconych problemom leczenia, rehabilitacji i edukacji niepełnosprawnych.

    Chciałbym w tym miejscu polecić wszystkim publikację komitetu pt. ˝Nie ma dzieci bez szans˝, wydaną najpierw w 2003 r., wznowioną w 2008 r. Mówi ona nie tylko o samym komitecie. To prawdziwe, znakomite kompendium wiedzy o środowisku rodzin z dzieckiem niepełnosprawnym, ruchu społecznym rodziców dzieci niepełnosprawnych, czyli działalności społecznie odpowiedzialnej.

    Wysoka Izbo! Krajowy Komitet Pomocy Dzieciom i Młodzieży Niepełnosprawnej Ruchowo znakomicie realizuje hasło będące tytułem ostatnio bardzo głośnego, znakomitego filmu: chce się żyć. (Oklaski)