17 punkt porządku dziennego:

Pierwsze czytanie poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o broni i amunicji oraz ustawy Kodeks wykroczeń (druk nr 1782).

Poseł Jarosław Zieliński:

    Pani Marszałek! Wysoki Sejmie! Swojemu wystąpieniu, które wygłaszam w imieniu Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość, nadałem tytuł ˝Nikt nie nosi noża, siekiery ani tasaka jako breloczka˝.

    Chciałbym zacząć w tej samej poetyce, której użył wnioskodawca, przywołując krwawe żniwo, krwawe kalendarium tylko tego roku. Luty, Żyrardów koło Warszawy: przestępcy, używając noża i maczety, obcinają 29-letniemu mężczyźnie prawą dłoń i trzy palce lewej. Kwiecień tego roku, Kraków: pijany mężczyzna atakuje tasakiem policjantów. Maj, Kraków: 19- i 20-latek atakują nożem i gazem łzawiącym studentów podczas juwenaliów AGH, raniąc 9 osób. Czerwiec, Kraków: gangsterzy śmiertelnie okaleczają 23-letniego mężczyznę, obcinając mu rękę i doprowadzając do wykrwawienia i zgonu. Wrzesień, miesiąc szczególnie krwawej łaźni, las koło Grójca: przestępcy obcinają tasakiem cztery palce i usiłują zabić 23-letniego Dominika, który domagał się od byłego pracodawcy zaległego wynagrodzenia za pracę. Miejscowość Świnna na Śląsku: 56-letni mężczyzna rani tasakiem kuchennym policjanta i policjantkę w mieszkaniu kobiety wzywającej policję w celu interwencji. Rzeszów: pijany 59-letni mieszkaniec tego miasta atakuje siekierą znajdującego się w samochodzie windykatora należności pożyczkowych. Łódź: 31-letni przestępca atakuje nożem wracającą do domu kobietę, żądając pieniędzy. Kraków: 35-letni przestępca zabija nożem młodego, 23-letniego mężczyznę. Kraków: październik, 31-letni przestępca atakuje nożem klienta nocnego sklepu. Podjuchy, k. Szczecina: listopad, nożownik usiłuje dokonać zabójstwa kobiety. Szokujące i przerażające, choć to tylko kilka przykładów z tego roku dotyczących przestępstw z użyciem różnych niebezpiecznych narzędzi, ale to i tak wystarczy, abyśmy poczuli się jak w dzikim kraju, w którym nie działa żadne prawo, a każdy musi bronić się sam, jak w średniowieczu. Żaden z tych przypadków nie dotyczy - co warto zauważyć - użycia broni palnej.

    Niebezpieczne narzędzia i broń biała, jak widać, mogą służyć przestępcom do nie mniej brutalnych napadów i zabójstw. Ze statystyk wynika, że w 2012 r. przy użyciu niebezpiecznych narzędzi dokonano 3053 przestępstw, w tym 271 zabójstw bądź ich usiłowania i 1105 rozbojów, podczas gdy przy pomocy broni palnej dokonano 490 przestępstw, w tym 30 zabójstw i 173 rozbojów. W 2011 r. było podobnie. Kiedy bada się statystyki z poprzednich lat, proporcje te przedstawiają się podobnie, choć na szczęście liczba tych przestępstw w ciągu ostatnich 10 lat systematycznie spadała, ale i tak jest wciąż bardzo wysoka. Przytoczone przykłady i dane zmuszają do przeciwdziałania takim przestępstwom, dlatego trzeba wprowadzić regulacje rozszerzające zakres broni białej o noże, siekiery, tasaki i inne przedmioty stanowiące broń ofensywną oraz wprowadzić zakaz jej posiadania w miejscach publicznych. Złamanie tego zakazu będzie przestępstwem. Nikt nie nosi przecież - jeszcze raz to powtórzę - takich niebezpiecznych narzędzi jak nóż, siekiera czy tasak jako breloczków, dla ozdoby, a maczeta potrzebna jest w dżungli, a nie na polskiej ulicy.

    Wyjątkiem może być przetransportowanie takiej broni po jej kupieniu lub nabyciu w inny sposób, a także posiadanie tego typu przedmiotów w celu wykonywania obowiązków zawodowych, sportowych lub rekreacyjnych i organizowania inscenizacji historycznych. Noszenia przy sobie w miejscach publicznych noży, siekier, tasaków i innych niebezpiecznych narzędzi nie da się uzasadnić żadnymi względami, w związku z tym takie sytuacje powinny być prawnie wykluczone. Posiadanie wskazanych przedmiotów w miejscu publicznym bez uzasadnionej przyczyny powinno być traktowane jak przestępstwo. Racjonalne jest także proponowane wprowadzenie kary pozbawienia wolności do lat 3 za posiadanie broni białej w miejscach publicznych, będąc pod wpływem alkoholu, narkotyków i innych środków odurzających. Obecne regulacje prawne, według których posiadanie niebezpiecznego przedmiotu w miejscu publicznym, gdy okoliczności wskazują na zamiar użycia go w celu popełnienia przestępstwa, nawet gdy mamy do czynienia z osobą pozostającą pod wpływem alkoholu lub narkotyków, jest traktowane tylko jako wykroczenie, należy uznać za niewystarczające i zdecydowanie zbyt łagodne.

    Wysoka Izbo, sprawa ta nie jest nowa, była przedmiotem dyskusji choćby podczas prac nad ustawą o imprezach masowych. Warto także przypomnieć poselski projekt złożony w poprzedniej kadencji, z druku nr 4028, projekt Prawa i Sprawiedliwości, którego pierwsze czytanie odbyło się w maju 2011 r., ale z braku woli politycznej ze strony koalicji PO-PSL do końca kadencji nie doczekał się on uchwalenia. Projekt obecny, dzisiaj omawiany, klubu Solidarna Polska, zawarty w druku sejmowym nr 1782, jest w gruncie rzeczy projektem przepisanym, tożsamym co do istoty i tylko nieznacznie zmodyfikowanym (Dzwonek), o którym wspomniałem, z poprzedniej kadencji. Dziś Solidarna Polska powiela pomysł Prawa i Sprawiedliwości, wyniosła bowiem z PiS część naszego dorobku. Prawo i Sprawiedliwość poprze jednak ten projekt ustawy ze względu na stałość naszych poglądów, a przede wszystkim ze względu na uzasadniony interes społeczny oraz potrzebę podejmowania wszelkich działań, które zwiększają bezpieczeństwo obywateli. Już kończę, pani marszałek, jeszcze dwa zdania. Trzeba te przepisy uchwalić, mając w pamięci przytoczone przeze mnie brutalne napaści, zranienia i zabójstwa wielu osób przy użyciu noży, siekier, tasaków, maczet i innych tego typu narzędzi. Jeżeli zakaz noszenia w miejscu publicznym takich przedmiotów, które w rękach ludzi nieodpowiedzialnych i zdeprawowanych mogą stanowić zagrożenie dla życia i zdrowia innych ludzi, może ocalić choćby jednego człowieka, to warto takie prawo ustanowić.

    Klub Parlamentarny Prawo i Sprawiedliwość wnosi o to, żeby projekt trafił do komisji i podlegał dalszej procedurze legislacyjnej. Dziękuję bardzo.