30 punkt porządku dziennego:

Przedstawione przez ministra zdrowia ˝Sprawozdanie z realizacji 'Narodowego programu zwalczania chorób nowotworowych' w roku 2011 oraz przyjęty przez Radę Ministrów harmonogram zadań wykonywanych w ramach programu wieloletniego 'Narodowy program zwalczania chorób nowotworowych' w roku 2012 wraz z kierunkami realizacji tego programu na lata 2013 i 2014˝ (druk nr 476) wraz ze stanowiskiem Komisji Zdrowia (druk nr 684).

Poseł Beata Małecka-Libera:

    Dziękuję bardzo.

    Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Dnia 29 sierpnia 2012 r. sejmowa Komisja Zdrowia rozpatrzyła rządowy dokument ˝Sprawozdanie z realizacji 'Narodowego programu zwalczania chorób nowotworowych' w roku 2011 oraz przyjęty przez Radę Ministrów harmonogram zdań wykonywanych w ramach programu wieloletniego 'Narodowy program zwalczania chorób nowotworowych' w roku 2012 wraz z kierunkami realizacji zadań tego programu na lata 2013 i 2014˝ (druk nr 476).

    Głównym celem tego programu jest doprowadzenie do zmiany wskaźników zachorowalności i umieralności na nowotwory złośliwe. Zadanie to jest realizowane przez realizowane programy w części profilaktyki i edukacji, a także przez doposażenie w sprzęt specjalistyczny ośrodków, które prowadzą diagnostykę i leczenie onkologiczne.

    W toku dyskusji wszyscy posłowie Komisji Zdrowia podkreślali wagę i znaczenie realizowanego programu i jak rzadko byliśmy w tych stwierdzeniach jednomyślni. Rzadko zdarzało się tak, aby w toku przeprowadzonej dyskusji w dalszym ciągu w komisji panowała jednomyślność. Doceniano fakt znacznego doposażenia w nowoczesny sprzęt zakładów radioterapii i torakochirurgii, pojawiały się jednak wątpliwości co do optymalnego wykorzystania sprzętu zakupionego w ramach programu. Posłowie podnosili także fakt, iż mimo zdecydowanie lepszej bazy sprzętowej, doposażenia w nowoczesną aparaturę sprzętową, nie wpłynęło to niestety na poprawę dostępności świadczeń onkologicznych.

    Posłowie Komisji Zdrowia zwrócili uwagę również na potrzebę zapewnienia kompleksowej opieki nowotworowej w oparciu o standaryzację usług. Podkreślano fakt, że program ten rozpoczął się w roku 2006, kiedy to polska onkologia była w katastrofalnej sytuacji, a program ten powstał wręcz jako interwencja. Przez te lata baza sprzętowa niewątpliwie została w znacznym stopniu wymieniona i unowocześniona, ale również w chwili obecnej wymaga korekty, nowego spojrzenia, a także modyfikacji w jego zakresie.

    Duża część dyskusji dotyczyła części wydatkowanej na programy profilaktyczne i edukację. Także tutaj, przy pełnym zrozumieniu wagi programu, padły dość ostre słowa krytyki co do realizacji tychże zadań. Źle prowadzona kampania edukacyjna i niestety nieefektywnie realizowane zadania z zakresu profilaktyki spowodowały, że na badania profilaktyczne, badania cytologiczne w kierunku raka szyjki macicy zgłosiło się tylko 23% kobiet, a w przypadku mammografii - 43%, mimo że program jest realizowany już od kilku lat. Ilość wydanych środków finansowych jest nieadekwatnie wysoka w stosunku do efektu, jaki osiągnięto w tej części programu. Nie osiągnięto także poprawy wskaźników zachorowalności. Tak więc wydaje się, że środki finansowe, które zostały wydatkowane w tej części programu, nie przyniosły oczekiwanego efektu. Zaproszenia imienne, które trafiają do kobiet, nie są formułą zachęcającą do badań, a świadomość i wiedza kobiet nadal nie jest na tak wysokim poziomie, aby kobiety same widziały potrzebę regularnych badań cytologicznych i mammograficznych.

    Podnoszono także problem realizacji badań profilaktycznych przez jednostki służby zdrowia, które w drodze konkursu mogą realizować programy zazwyczaj dopiero w drugiej połowie danego roku, w którym otrzymują pieniądze na realizację tych programów, i zazwyczaj kończy się to problemem, niemożnością zrealizowania tego zadania w ciągu roku.

    Posłowie zwrócili uwagę także na fakt, iż mimo że corocznie nakłady na badania profilaktyczne wzrastają, to okazuje się, że nie są one wykorzystywane w 100%, co dobitnie świadczy o złej konstrukcji. Przy zaplanowanych 263,8 mln zł na rok 2011 wydatkowano kwotę 259,23 mln. Posłowie podkreślali, że przy ogólnie niedofinansowanej części profilaktyki w ochronie zdrowia oraz przy braku poprawy wskaźników zachorowalności tym bardziej należy zwrócić uwagę na fakt niewykorzystania środków właśnie w tej części profilaktycznej.

    W czasie dyskusji posłowie zwrócili również uwagę na temat edukacji zdrowotnej, która staje się dużym wyzwaniem, i to nie tylko ta kierowana do pacjentów, ale także do personelu medycznego. W tym temacie muszą zostać zaangażowani nie tylko lekarze i pielęgniarki, ale także szkoły, media i przedsiębiorcy, a więc jest to duże wyzwanie, przed jakim stoimy wszyscy.

    Program został poddany bardzo ostrej ocenie. Dyskusja, która trwała, była dyskusją bardzo merytoryczną. Posłowie nadal widzą potrzebę wykonywania tego programu, realizowania go także jako priorytetu, ale widzą też pilną potrzebę wprowadzenia zmian, tak aby wydatkowane pieniądze mogły być wydatkowane efektywnie i aby mogły przełożyć się na poprawę wskaźników zachorowalności i wykrywania. Posłowie zgłaszali również potrzebę nowelizacji ustawy i zmian w programie, które będą oparte o rekomendacje wydawane przez środowiska eksperckie. Ostatecznie Komisja Zdrowia podjęła decyzję i wniosła o przyjęcie przez Wysoki Sejm sprawozdania z druku nr 476.

    Jako sprawozdawca chciałabym dodatkowo poinformować Wysoką Izbę, że wnoszone w trakcie posiedzenia Komisji Zdrowia uwagi zostały przeredagowane przez członków podkomisji stałej zdrowia publicznego i w formie dezyderatu skierowane ponownie do sejmowej Komisję Zdrowia. 12 września 2012 r. sejmowa Komisja Zdrowia jednogłośnie przyjęła dezyderat i wniosła go do wykonania przez ministra zdrowia. Został również ustanowiony termin realizacji tegoż dezyderatu na dzień 15 listopada. Bardzo dziękuję za uwagę. (Oklaski)