10 i 11 punkt porządku dziennego:

  10. Sprawozdanie Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży o poselskim projekcie uchwały w sprawie uchylenia rozporządzenia ministra edukacji narodowej z 23 grudnia 2008 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dz. U. z 2009 r. Nr 4, poz. 17) oraz rozporządzenia ministra edukacji narodowej w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych z dnia 7 lutego 2012 r. (druki nr 284 i 361).
  11. Sprawozdanie Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży o poselskim projekcie rezolucji wzywającej rząd Rzeczypospolitej Polskiej do zmiany rozporządzenia ministra edukacji narodowej z dnia 7 lutego 2012 r. w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 204) (druki nr 285 i 362).

Poseł Artur Ostrowski:

    Panie Marszałku! Pani Minister! Wysoki Sejmie! Przedmiotem dzisiejszej debaty są dwa projekty. Jeden dotyczy rezolucji wzywającej rząd Rzeczypospolitej Polskiej do zmiany rozporządzenia ministra edukacji, drugi to uchwała w sprawie uchylenia rozporządzenia ministra edukacji w sprawie podstawy programowej i ramowych planów nauczania.

    Faktem jest, że proces wdrażania tej reformy programowej nie został starannie przygotowany, przebiega zbyt pospiesznie i nie został poprzedzony żadną kampanią informacyjną ani też, co gorsza, programem pilotażowym. Nie zbadano również, jakie będą skutki, efekty tej właśnie omawianej reformy programowej. Ministerstwo do tej pory nie ujawniło listy nazwisk ekspertów, którzy pracowali nad tą podstawą programową. W każdym razie ja do dnia dzisiejszego nie znam takiej listy. Dobrze by było, pani minister, abyśmy poznali te nazwiska. Już chyba kilka razy z rzędu pada takie pytanie i taki wniosek.

    W przypadku szkół ponadgimnazjalnych największym problemem wydaje się to, że dwa rozporządzenia powinny być pisane i opracowywane razem. Rozporządzenie o podstawie programowej podpisano w roku 2008, natomiast ramowe plany nauczania - 4 lata później. Proces opiniowania tego pierwszego rozporządzenia z 2008 r. był obarczony pewną istotną wadą: po prostu brakiem informacji na temat rzeczywistego czasu, który będzie przeznaczony na kształcenie tak opisanej podstawy programowej. Te 4 lata są pewnym problemem, który będą musieli rozwiązać nauczyciele i dyrektorzy.

    Omawiane projekty rezolucji i uchwały powstały - jesteśmy o tym przekonani - jako efekt protestów dotyczących lekcji historii. Tu jest, myślę, ich źródło. Należy też podkreślić fakt, że pomimo różnych starań podejmowanych w ostatnich latach środowiska naukowe, sami nauczyciele i eksperci zwracają i zwracali uwagę na ciągle obniżający się stan wiedzy historycznej. Zmniejsza się liczba absolwentów szkół średnich, którzy wybierają egzamin z historii, z roku na rok mniej absolwentów liceów ogólnokształcących wybierało historię jako przedmiot dodatkowy.

    Pojawił się nowy przedmiot, tj. przedmiot historia i społeczeństwo, i zgodnie z nową podstawą programową będą go realizować obowiązkowo uczniowie liceów i techników, którzy w zakresie rozszerzonym wybiorą przedmioty matematyczno-przyrodnicze. Stanie się on więc kontynuacją nauczania historii dla tych uczniów, którzy nie zechcą realizować historii w zakresie rozszerzonym.

    Prace nad podstawą programową prowadzono kilka lat i refleks klubów Prawa i Sprawiedliwości i Solidarnej Polski jest nieco już spóźniony. Teraz należy się raczej zastanowić, jak wdrożyć te zmiany bez szkody przede wszystkim dla ucznia. Nauczyciele prawdopodobnie jakoś sobie poradzą z tym poważnym problemem, a to także z tego powodu, że podstawa programowa jest tylko punktem wyjścia do nauczania. To też jest jakieś szczęście w nieszczęściu.

    To, co podkreślają nauczyciele, to przede wszystkim brak pomocy dydaktycznych, w tym pomocy dydaktycznych do nauki historii. Ostatnio odbyło się spotkanie środowisk historyków i nauczycieli z prezydentem Bronisławem Komorowskim. Pan profesor Andrzej Nowak wysunął propozycję pewnego kompromisu, aby nadać blokowi tematycznemu ˝ojczysty Panteon i ojczyste spory˝ status obowiązkowego w II i III klasie liceum. Do tego czasu byłoby to do wyboru. Dziś wiemy, że pani minister wpisała blok ˝ojczysty Panteon i ojczyste spory˝ właśnie jako obowiązkowy. Rozumiem, że jednak nieustannie zachodzą jakieś zmiany wokół programu, wokół tej reformy programowej.

    Ostatnie wydarzenia związane z protestami działaczy ˝Solidarności˝ i środowisk prawicowych historyków i polityków wskazują prawdziwą intencję wnioskodawców tych dwóch projektów, tzn. Prawa i Sprawiedliwości i Solidarnej Polski. Wnioskodawcy tak naprawdę nie zabiegają o obiektywne nauczanie historii, lecz o szczególne miejsce dla historii Polski pisanej przez prawicowych historyków, m.in. przez pana profesora Andrzeja Nowaka. (Dzwonek) Dzisiaj, panie i panowie posłowie, jesteśmy w takim momencie, że dyrektorzy szkół ponadgimnazjalnych przygotowali już organizację roku szkolnego 2012/2013, za kilka dni rozpoczną się wakacje i powstaje pytanie: Jakie będą skutki uchylenia rozporządzenia na tym etapie, gdy reforma programowa przeszła już przez gimnazja i od września wejdzie do szkół ponadgimnazjalnych? To jest już za dwa miesiące. Dyrektorzy, nauczyciele, uczniowie są już przygotowani do tego nowego roku szkolnego, przede wszystkim dyrektorzy i nauczyciele, którzy musieli przygotować arkusze organizacyjne i programy do tej reformy. To już zostało wykonane. Uchylenie tego rozporządzenia wywoła potężne zamieszanie, nie mówiąc już o kosztach, które będzie ze sobą niosło. To, czego oczekują szkoły, czyli dyrektorzy, nauczyciele i uczniowie, to jest przede wszystkim stabilizacja i większe nakłady na oświatę, bez których żadnej reformy czy to programowej, czy innej, instytucjonalnej po prostu nie da się dobrze przeprowadzić. I nad tym, moim zdaniem, powinniśmy się dzisiaj w trakcie tej debaty zastanowić, jak przeprowadzić szkoły przez tę reformę, bo ona już za dwa miesiące, 1 września, wejdzie do polskich szkół.

    W związku z tym klub SLD nie poprze projektu uchwały ani też projektu rezolucji, bo to jest już zdecydowanie, szanowni państwo wnioskodawcy, za późno. Dziękuję bardzo.(Oklaski)

    (Poseł Jadwiga Wiśniewska: Lepiej późno niż wcale.)

    (Poseł Anna Paluch: Na rozsądną refleksję nigdy nie jest za późno.)