7 punkt porządku dziennego:

Poseł Marcin Święcicki:

    Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Chciałem się ustosunkować do kilku kwestii. Jedna to jest kwestia niemiecka. Mianowicie w propozycjach premiera Tuska, w wystąpieniu w Berlinie pana ministra Sikorskiego nie proponowano zwiększenia roli Niemiec w strukturach, w instytucjach unijnych nawet o jeden milimetr. Niemcy we wszystkich instytucjach są niedoreprezentowani, jeśli chodzi o ich potencjał demograficzny, jeśli chodzi o ich potencjał gospodarczy: i w liczbie eurodeputowanych, i w liczbie głosów w Komisji Europejskiej, i w liczbie komisarzy, i w Trybunale Sprawiedliwości. Lepiej, gdy Niemcy są w tych strukturach europejskich głęboko zakorzenione, niż żeby te struktury się rozerwały i Niemcy występowały jako samodzielne mocarstwo.

    Druga sprawa, kwestia suwerenności. Proszę państwa, dzisiaj na suwerenność trzeba patrzeć tak, czy my jako kraj, jako wspólnota, jesteśmy w stanie w tym klubie uczestniczyć, czy też możemy sobie z niego wyjść bez powstań, bez walki, bez zbrojnego wysiłku, tylko własną naszą decyzją. Natomiast jak są podzielone decyzje, czy podejmuje je Bruksela, czy podejmujemy je na szczeblu krajowym, czy na szczeblu regionów, jest to kwestia pragmatyki, kwestia zasady pomocniczości, gdzie te decyzje optymalnie należy podejmować. Chciałbym powiedzieć, że w wielu sprawach tak rozumianą XIX-wieczną suwerenność już oddaliśmy. W sprawach polityki handlowej - jest to w kompetencjach Unii, w sprawach bardzo wielu standardów, polityki rolnej, strefy Schengen, w wielu tych dziedzinach Unia albo w całości, albo w części przejęła kompetencje narodowe i uczestniczymy w tym procesie ogólnonarodowym. Tak że naszą suwerenność zachowujemy, dopóki mamy zdolność decydowania - należymy do tego klubu i czy możemy z niego wyjść. Tę wolność cały czas zachowujemy.

    Jest wiele spraw, w których nam się opłaca zwiększyć tę suwerenność, między innymi w sprawach dyscypliny finansowej, bo wiele krajów sobie poszalało znacznie bardziej niż Polska i trzeba je jakoś sprowadzić, czy na przykład w sprawach polityki energetycznej. Gdybyśmy mieli tę suwerenność, może nie byłoby tak, że Gazprom zawierałby umowy indywidualnie z każdym krajem, tylko może byłaby jakaś wspólna polityka europejska w tej sprawie, itd.

    Ostatnia sprawa, małe czy duże kraje. Tak się akurat składa, że te najmniejsze kraje są największymi zwolennikami integracji europejskiej, mam na myśli kraje Beneluksu, Luksemburg, który stał się najbogatszym krajem Unii Europejskiej, Islandia, jak się pojawiły kłopoty, raptem chce wstępować do Unii. Tak że to nie jest taka zależność w Unii Europejskiej, że duży dużo znaczy. Odwrotnie, ta struktura wzmacnia rolę i możliwości działania małego. Tak więc nie bójmy się pogłębiania integracji, patrzmy na to pragmatycznie, a jak będziemy dalej suwerenni, to będziemy sami mogli podejmować w tej sprawie decyzje, jakie kompetencje komu powierzamy. Dziękuję bardzo. (Oklaski)