Poseł Marcin Święcicki - Wystąpienie z dnia 23 kwietnia 2015 roku.

Poseł Marcin Święcicki:

Pani Marszałek! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Chciałbym najpierw powiedzieć o stosunkach z Rosją, bo opozycja zarzuca, że byliśmy naiwni, że niczego nie przewidzieliśmy, nie poznaliśmy się na Rosji. Ja sobie zajrzałem więc do tego, co mówili politycy PiS-u o współpracy z Rosją i sięgnąłem do wystąpień pani Anny Fotygi, kiedy była ministrem spraw zagranicznych i mówiła o założeniach polskiej polityki zagranicznej w 2007 r. Na przykład, cytuję: Popieramy politykę otwartych drzwi sojuszu, rozwój pragmatycznej współpracy NATO - Rosja. Jesteśmy świadomi, że poprawa stosunków z Rosją wymaga, jak to powiedział w swoim exposé pan premier Jarosław Kaczyński, cierpliwości oraz spojrzenia długofalowego.

Co mówił pan Witold Waszczykowski na kilka miesięcy przed kryzysem ukraińskim w roku 2013: Unia powinna w dłuższej perspektywie na serio zająć się uregulowaniem współpracy z Rosją na zdrowych zasadach. Stworzenie silnej strefy gospodarczej od Vancouver po Władywostok, w której funkcjonowałyby stabilne demokratyczne państwa powiązane siecią zdrowej współpracy politycznej, a może i sojuszem polityczno-wojskowym, jest wysiłkiem wartym próby.

Co napisano w strategii bezpieczeństwa narodowego przyjętej w 2007 r. w czasie rządów PiS-u, cytuję: Polska uznaje wyjątkową wagę współpracy NATO z Rosją i będzie aktywnie uczestniczyć w jej pogłębianiu.

Proszę państwa, chciałbym powiedzieć, że naiwność czy nadzieje, powiedziałbym, na to, że z Rosją uda się jakoś ułożyć stosunki, to były nadzieje dość szeroko upowszechnione nie tylko w jednym obozie, ale we wszystkich obozach, nawet w całej Europie. Rosja je odrzuciła, Rosja im powiedziała: nie.

Druga sprawa to kwestia, czy samodzielnie prowadzić politykę, czy we współpracy. Otóż ja pamiętam jeszcze raport, którego przygotowaniem kierowałem w 2000 r., o kosztach i korzyściach integracji Polski z Unią Europejską, pierwszy taki raport rządowy, przedstawiony zresztą Sejmowi, w którym pisaliśmy, że Unia Europejska stanie się dźwignią obrony naszych interesów w Europie Wschodniej. I rzeczywiście dzięki współpracy z Unią Europejską mogliśmy doprowadzić do tego, że Unia Europejska przyjęła politykę Partnerstwa Wschodniego, że Unia Europejska dzisiaj ma podpisane porozumienia o stowarzyszeniu z Mołdawią, z Gruzją, z Ukrainą, że Unia Europejska wspólnie występuje przeciwko agresji rosyjskiej, przyjmując sankcje jedne, przyjmując sankcje drugie, grożąc dalszymi sankcjami, jeśli Rosja nie będzie przestrzegać porozumień mińskich i będzie w dalszym ciągu zakłócać pokój na Ukrainie, będzie w dalszym ciągu kontynuować swoją agresję przeciwko Ukrainie. Ta współpraca z Unią Europejską przyniosła nam wielkie osiągnięcia, nie nasza samodzielna polityka, jakieś tutaj kozactwo własne czy pomachiwanie szabelką, ale właśnie poprzez Unię Europejską jesteśmy w stanie chronić nasze interesy w polityce wschodniej.

Tu chciałbym się odnieść do naszej współpracy dwustronnej, mianowicie do współpracy samorządowej, za którą teraz jakoś odpowiadam. Otóż, proszę państwa, od kwietnia zeszłego roku, kiedy polski rząd podjął zadanie pomocy w reformie samorządowej na Ukrainie, odbyło się kilkadziesiąt spotkań naszych ekspertów z ekspertami ukraińskimi. Przekazaliśmy im 80 dokumentów, uwag do ich ustaw, własnych naszych propozycji, przetłumaczonych naszych ustaw samorządowych. Mamy podpisane z nimi memorandum w sprawie współpracy nad reformą samorządową. Sam byłem ze 20 razy na Ukrainie, wybieram się znowuż za kilka dni na Ukrainę kontynuować tę współpracę. Oczywiście tempo tej współpracy i wprowadzania tej reformy samorządowej jest uzależnione od tempa prac i, że tak powiem, wydolności samej Ukrainy, jej rządu, jej władz, jej struktur. Czekamy m.in. na odpowiednie zmiany w konstytucji, które umożliwią głęboką reformę samorządową opartą na polskim modelu, bo tego Ukraińcy chcą, taka jest wola polityczna, natomiast tempo pracy, jak powiadam, jest takie, jakie wynika z życia politycznego na Ukrainie. Może chcielibyśmy trochę szybszego tempa, natomiast absolutnie w pełni zaspokajamy każde ich zapotrzebowanie, z jakim się do nas zgłaszają.

Jeśli chodzi o format rozmów, oczywiście byłoby lepiej, gdyby rozmowy na tematy ukraińskie toczyły się w formacie genewskim z udziałem Stanów Zjednoczonych, z udziałem Unii Europejskiej, a nie w formacie normandzkim. Ale dlaczego Polski tam nie ma? Dlatego że Polska jest niewyrazista, nie ma swojego zdania, jest zdominowana? Nie, właśnie odwrotnie, dlatego że Polska ma w tej sprawie określone zdanie, że my znamy dobrze Rosję, że my wiemy, jakie są pułapki, jakie są sztuczki, czego należy oczekiwać, czego należy się domagać.

Jesteśmy dla jednego z uczestników tych rozmów zbyt niewygodnym partnerem, dlatego po prostu ten uczestnik nas tam sobie nie życzy. Taka jest przyczyna, że tak powiem, naszej tam nieobecności.

Problem współpracy z Niemcami. Otóż ja też przejrzałem te stare przemówienia, zresztą dzisiaj cały czas słychać jakieś takie echo, szydzenie z naszej dobrej współpracy z Niemcami, podkpiwanie sobie z tego. Chciałbym tu odwołać się do naszego społeczeństwa. Proszę państwa, po liście biskupów sprzed 50 lat, po olbrzymiej pomocy, jakiej społeczeństwo niemieckie udzieliło naszemu społeczeństwu w czasie stanu wojennego w postaci ogromnej liczby paczek, po ostatecznym uznaniu naszych granic, po wejściu Polski do Unii i do NATO, czego Niemcy były wielkim orędownikiem, ta współpraca na poziomie społecznym jest niezwykle rozwinięta. Są setki porozumień samorządowych między samorządami polskimi a samorządami niemieckimi, setki porozumień między wyższymi uczelniami polskimi a uczelniami niemieckimi, między rozmaitymi instytucjami, stowarzyszeniami. Niemcy są głównym dawcą, jeśli chodzi o budżet Unii Europejskiej, a my jesteśmy głównym biorcą, a mimo to we wszystkich formalnych strukturach Unii Europejskiej - warto o tym przypomnieć - Niemcy mają znacznie mniejszą siłę głosu, mają jednego komisarza tak jak Malta i Cypr, mają degresywną liczbę głosów w Parlamencie Europejskim, tak że jakby ich polityczna (Dzwonek) ranga formalna jest znacznie mniejsza.

Chciałbym powiedzieć, że za czasów rządów PiS szukało się pretekstu, żeby tę współpracę z Niemcami zakłócić, zepsuć, zerwać rozmowy, zerwać szczyt Trójkąta Weimarskiego, wyszukać gdzieś jakąś karykaturę i już z tego robić stowarzyszenia. Jak ktoś powiedział, wyciągało się to, co było nie tak, i psuło się stosunki z Niemcami na każdym kroku. Psucie stosunków z Niemcami nie leży w polskim interesie. Odwrotnie, bardzo potrzebna jest wielka wspólnota interesów i dobra współpraca z Niemcami.

Ostatnia rzecz dotyczy godności państwa polskiego.

Wicemarszałek Wanda Nowicka:

Ale bardzo krótko, panie pośle, bo czas przeznaczony na wystąpienia klubowe został wyczerpany.

Poseł Marcin Święcicki:

Otóż, proszę państwa, kto zagraża godności państwa polskiego? Czy ci, którzy uznają badania dotyczące katastrofy smoleńskiej prowadzone przez najlepszych polskich ekspertów polskiej komisji badania katastrof lotniczych, polskiej prokuratury, która jest niezależna, polskich naukowców i ekspertów, i ci, którzy dają im wiarę, czy może ci, którzy je odrzucają, pogardzają nimi i polskimi instytucjami, polskimi ekspertami oarz polskimi dokumentami? Gdyby te wszystkie nasze instytucje i ci eksperci mieli jakieś wątpliwości, czy był wybuch, czy go nie było, to powiedzieliby: musimy zrobić jeszcze inne badania, wzięliśmy za mało próbek, mamy niedostateczne dowody. Ale oni jednym głosem mówią: żadnego wybuchu nie było. Kto więc pogardza polskimi instytucjami i ekspertami - czy ci, którzy dają im wiarę, czy ci, którzy żądają powołania międzynarodowych komisji...