18 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Kultury Fizycznej, Sportu i Turystyki o uchwale Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o sporcie, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Poseł Ireneusz Raś:

    Pani Marszałek! Pani Premier! Wysoka Izbo! Rzeczywiście Komisja Kultury Fizycznej, Sportu i Turystyki szukała rozwiązania, tak żeby świadczenia olimpijskie wzrosły, gdyż od 2009 r., tak jak słusznie powiedział pan poseł Tomaszewski, ta kwota jest zamrożona. Doceniając tę sprawę, szukaliśmy pewnych rozwiązań. Takich rozwiązań było wiele. Przyjęliśmy w Sejmie dwa rozwiązania. Senat chce, abyśmy się z jednego dzisiaj wycofali, i słusznie. Jeśli przyjmiemy propozycję senacką, to nie burzymy jakby koncepcji co do opodatkowania, która legła u podstaw inicjatywy wprowadzenia tego świadczenia, czyli nic nie zmienimy na niekorzyść, świadczenia wzrosną o ok. 1700 zł rocznie dla medalistów igrzysk olimpijskich. Tak że my nic nie zabieramy, my dodajemy. (Poruszenie na sali)

    Natomiast chcę powiedzieć jedną rzecz. Świadczenia olimpijskie w Polsce są modelowym rozwiązaniem, nie znajdujemy przykładu takiego rozwiązania w całej Europie i na całym świecie. Żeby państwo wiedzieli, tzw. emerytura olimpijska jest rzadko stosowanym w świecie rozwiązaniem. Estonia wypłaca podobną kwotę, 640 euro, ale wiek uprawniający do otrzymania takiego świadczenia osiąga się dopiero na 10 lat przed uprawniającym do świadczenia emerytalnego, czyli dużo później niż u nas. U nas dzisiaj to jest 40 lat. Litwa i Łotwa - uznaniowa dotacja przyznawana przez specjalną komisję, a to gorsze rozwiązanie. Finlandia wprowadziła takie rozwiązanie w 2015 r. tylko dla tych sportowców, których dochód nie przekracza pewnego limitu. U nas jest to rzeczywiście zasada, forma uznania dla tych sportowców z punktu widzenia patriotycznego, ze względu na budowanie wizerunku Polski. I to jest dobra zasada. Przyjmując rozwiązanie, które proponuje dzisiaj Senat, absolutnie nie zmniejszamy tej kwoty, dodajemy, tak jak powiedziałem. Oczywiście można się w Wysokiej Izbie ścigać, tak żeby dać więcej.

    Uważam jednak, że to modelowe rozwiązanie, o które pytają nas i Niemcy i Włosi przy różnych bilateralnych spotkaniach, jest na tyle sprawiedliwe społecznie, że nie powinniśmy przesadzać. Dziękuję bardzo. (Oklaski)