6 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Kultury Fizycznej, Sportu i Turystyki o:
- rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o sporcie,
- poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy o sporcie oraz niektórych innych ustaw,
- komisyjnym projekcie ustawy o zmianie ustawy o sporcie oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych
(druki nr 2674, 2715, 3161 i 3318).

Poseł Sprawozdawca Ireneusz Raś:

    Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie! Mam zaszczyt w imieniu Komisji Kultury Fizycznej, Sportu i Turystyki przedstawić sprawozdanie komisji, które powstało w wyniku prac nad trzema projektami ustaw. Tak jak pan marszałek powiedział, był rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o sporcie, druk nr 2674, skierowany do komisji w dniu 26 sierpnia 2014 r., potem dołączono do tego taki sam poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o sporcie oraz niektórych innych ustaw, druk nr 2715, skierowany do komisji w dniu 25 września 2014 r., a na końcu nasza komisja opracowała własny projekt ustawy o zmianie ustawy o sporcie oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, druk nr 3161, który pan marszałek skierował do komisji w dniu 5 marca 2015 r. Jak widać, w parlamencie były badane trzy inicjatywy. Jest to odniesienie się do 5-letnich rządów nowej ustawy o sporcie, którą przyjęliśmy, przypomnę, w 2010 r.

    Dzisiaj, po tych 5 latach mierzenia się zupełnie nowych przepisów zapisanych w ustawie o sporcie z rzeczywistością, proponujemy, aby Wysoki Sejm z tych trzech projektów ustaw raczył przyjąć zmiany, które w tej chwili spróbuję omówić i z którymi postaram się zapoznać Wysoką Izbę.

    Proponujemy w art. 9 zmiany dotyczące łączenia funkcji we władzach polskich związków sportowych oraz rozszerzenia zakazu pełnienia funkcji członka zarządu polskiego związku sportowego przez osobę prowadzącą działalność gospodarczą związaną z realizacją przez ten polski związek sportowy jego zadań statutowych na osoby posiadające więcej niż 10% udziałów lub akcji w spółce kapitałowej, która prowadzi taką działalność, oraz wspólników spółek osobowych prowadzących taką działalność.

    Z jednej strony uznajemy to, co było, wydaje się, nadmiernym eliminowaniem osób z walnych zgromadzeń wyborczych, aby członek zarządu polskiego związku sportowego ustępujący na walnym zgromadzeniu mógł być również delegatem na ten zjazd, doprecyzowujemy to, odchodzimy od tego zakazu, ale z drugiej strony cały czas podkreślamy i poprawiamy zapisy, które mają zapewnić transparentność działalności polskich związków sportowych polegającą na tym, aby nie łączyć działalności w tym związku z działalnością w firmach, które ewentualnie obsługują ten związek. To często przywoływane w mediach niedobre działania, które niszczą autorytet polskich związków sportowych. Chcemy to korygować.

    Kolejna istotna zmiana to wprowadzenie możliwości wydania przez organ sprawujący nadzór decyzji skutkującej utratą statusu polskiego związku sportowego w przypadku nieposiadania przez polski związek sportowy przynależności do międzynarodowej organizacji sportowej właściwej dla danej dyscypliny sportu. Przypomnę, że w istocie Sejm zdecydował w 2010 r., że kontrolowane będą przez państwo polskie - przez ministra właściwego ds. kultury fizycznej i sportu - tylko te związki sportowe w rozumieniu tej ustawy, które są afiliowane przy Międzynarodowym Komitecie Olimpijskim. A zatem, mówiąc w skrócie, zawężamy to do sportu, kolokwialnie rzecz ujmując, olimpijskiego. I tu pozostawiamy miejsce na ingerencję, widzimy tu szczególną rolę dla państwa polskiego, dla rządu, uznając ten sport, z punktu widzenia jego masowości i prestiżu państwa, promocji państwa, za najistotniejszy. Wiążą się z tym obowiązki, ale też przywileje danego związku sportowego.

    Rozstrzygnęliśmy to w 2010 r., ale nie przewidzieliśmy jednej sytuacji. Przypomnę, że określiliśmy 2 lata na dostosowanie się do zapisu ustawy z 2010 r., ale nie było przepisów, które ostatecznie rozstrzygałyby, co w sytuacji, kiedy dany polski związek sportowy nie dostosował się do tego prawa. W wyniku tego pojawiło się pewne zawieszenie, powstała luka, którą likwidujemy teraz konkretnymi zapisami, które są też na korzyść tych związków, które nie będą miały statusu polskiego związku sportowego w rozumieniu przepisów ustawy o sporcie. Związki te będą mogły nazywać się polskimi związkami sportowymi, ale zostaną przekształcone na zwyczajne stowarzyszenia, co dokona się na mocy nowych zapisów wprowadzanych w tej nowelizacji. Minister sportu, dokonując czynności administracyjnej, zmieni charakter tych stowarzyszeń. Spowoduje to brak kosztów po stronie tych stowarzyszeń i ciągłość działania związków. Przypomnę, że polskie związki sportowe niebędące polskimi związkami sportowymi w rozumieniu ustawy o sporcie nadal będą mogły ubiegać się o środki z ministerstwa sportu, ale już na innych zasadach, nie na zasadach, które można określić zasadami monopolistycznymi.

    Kolejny element, który trzeba tu wymienić, to dookreślenie podstawy prawnej do udzielenia przez jednostki samorządu terytorialnego dotacji celowej dla klubów sportowych niedziałających w celu osiągnięcia zysku. Doprecyzowujemy pewne zapisy w tym zakresie. Filozofia jest następująca: rady gmin, samorządy, w drodze uchwał, mogą wprost decydować o wsparciu polskiego sportu i wspierać polski sport. Proponujemy także wprowadzenie zmiany w art. 29 ustawy o sporcie odnośnie do możliwości dofinansowania dotacją celową przez ministra właściwego do spraw kultury fizycznej instytucji gospodarki budżetowej pod nazwą Centralny Ośrodek Sportu, COS. Do tej pory nie mieliśmy zapisów dotyczących COS w ustawie, teraz ta materia do ustawy powraca.

    Z tą kwestią wiąże się próba doregulowania pewnej kwestii, która pojawiła się w praktyce. Otóż spore nakłady państwa polskiego na modernizację niekomercyjnych, ale dużych inwestycji sportowych, które służą do przygotowania polskiej reprezentacji do najważniejszych imprez sportowych, igrzysk olimpijskich, mistrzostw świata, mistrzostw Europy, paraolimpijskich igrzysk głuchych, spowodowały, iż wpadliśmy w pewną pułapkę podatkową. Nagły wzrost o kilkaset procent podatków dla COS i obciążenia COS z tym związane pokazują pewien nienormalny wzrost, nienaturalny wzrost - może to jest lepsze określenie - podatkowy dla gmin, w których znajdują się centralne ośrodki sportu. W wyniku konsensusu przyjęliśmy zapisy, które spowodują zwolnienie COS z podatków. Natomiast z konsultacji przeprowadzonych z Prezydium Sejmu, Biurem Legislacyjnym, Biurem Analiz Sejmowych wynika, że przyjęcie tej poprawki byłoby ryzykowne z punktu widzenia zapisów konstytucji. W ramach korespondencji z Prezydium Sejmu zgodziłem się na to i poprosiłem dzisiaj jeden z klubów parlamentarnych, aby zgłosił poprawkę wycofującą tę część podatkową z naszej propozycji, i mam nadzieję, że jutro także strona rządowa zapewni o pracach nad takim punktowym rozwiązaniem w nowej inicjatywie, która skonsumowałaby tę naszą intencję. Niestety zgłoszono wiele uwag prowadzących do tego, że ten zapis nie mógłby wejść w życie, są to też przepisy, które być może musiałyby być konsultowane w Unii Europejskiej, więc to wszystko stwarza duże komplikacje.

    Chcę powiedzieć, że nie jest normalne to, iż nakład 50 mln na modernizację kompleksu skoczni normalnej i skoczni małych w Zakopanem ma skutkować 2-procentowym podatkiem, który należy odprowadzić do jednej z gmin tylko dlatego, że prowadzimy tam - nie komercyjną przecież - działalność szkoleniową na terenie budowli. 2% podatku od budowli, a tak określa dotychczas taką inwestycję minister finansów. Takich przykładów można podać więcej. Uważamy, że to nie jest szczęśliwe rozwiązanie i do tej kwestii trzeba będzie wrócić. Zapewne będziemy przedkładać Wysokiemu Sejmowi kolejne propozycje.

    Kolejna rzecz dotyczy objęcia zawodników zakwalifikowanych do kadry narodowej na igrzyska głuchych obowiązkową opieką medyczną. Do tej pory, jak państwo wiecie, nie było takiego obowiązku. To jest proces, którym od kilku lat steruje komisja do spraw zrównywania standardów opieki nad reprezentacjami sportowców pełnosprawnych, niepełnosprawnych i głuchych. To jest kolejna istotna rzecz.

    Kolejna kwestia dotyczy waloryzacji świadczeń pieniężnych przyznawanych ze środków budżetu państwa na podstawie art. 36 ustawy o sporcie przy uwzględnieniu mnożnika 1,4. Co to za świadczenie? To jest świadczenie przysługujące za zdobyte medale na igrzyskach olimpijskich i paraolimpijskich. Od ośmiu lat, jak dobrze pamiętam, te kwoty ze względu na specyfikę naliczania nie były waloryzowane. Jako wnioskodawcy uważamy, iż nie takie było zamierzenie, jeżeli chodzi o tę inicjatywę. W związku z tym, żeby nie zmieniać wszystkich zasad, reguł, bo nie było zgody na taką zmianę, na inny system uzyskiwania tych kwot od ministra finansów, uznaliśmy, że jednorazowe podwyższenie tego mnożnika do wysokości 1,4 po ośmiu latach da satysfakcję naszym najlepszym sportowcom. Zaproponowaliśmy sprawiedliwe rozwiązanie tej kwestii na tym poziomie.

    Zaproponowaliśmy wprowadzenie zmiany w ustawie o sporcie mającej na celu doprecyzowanie upoważnienia ustawowego do wydawania rozporządzenia w sprawie kwalifikacji lekarzy uprawnionych do wydawania zawodnikom orzeczeń lekarskich o stanie zdrowia oraz zakresu wymaganych badań lekarskich niezbędnych do uzyskania orzeczenia lekarskiego przez określenie częstotliwości tych badań.

    Dokonaliśmy również zmian w rozdziale 9 dotyczącym zwalczania dopingu w sporcie z uwagi na zmianę standardów międzynarodowych w tym zakresie.

    W kolejnej zmianie do art. 46 ust. 1 oraz art. 48 ust. 1 i 2 ustawy o sporcie objęliśmy dyspozycją przepisy dotyczące zachowań polegających na przyjmowaniu korzyści majątkowych lub osobistych albo obietnicy lub żądaniu takiej korzyści, albo jej obietnicy w zamian za nieuczciwe zachowanie, mogące mieć wpływ na wynik lub przebieg zawodów. Chodzi o wszystkie zakłady, które dzisiaj dotyczą szeroko rozumianej bukmacherki, które już nie dotyczą tylko i wyłącznie wyniku. Dzisiaj zakłady dotyczą tego, czego wcześniej nie normowaliśmy. Można się założyć, ile bramek padnie w danym meczu, w której połowie padnie pierwsza bramka. W tej chwili te zachowania, wszystkie zakłady obejmujemy taką samą dyscypliną. Można powiedzieć, że dyscyplinujemy je.

    Na wniosek rzecznika praw obywatelskich wraca do ustawy o sporcie zapis dotyczący trybunału arbitrażowego. Dostosowujemy się do tego. Tu też zgłaszane były uwagi ze strony Biura Legislacyjnego i Prezydium Sejmu. W międzyczasie opracowaliśmy z biurem pewne poprawki, które już lepiej doprecyzowują te wszystkie regulacje. Poprosiłem też, aby wyniki mojej pracy zgłosił dzisiaj jeden z klubów w trakcie dyskusji podczas drugiego czytania w formie poprawki, żeby to było lepsze i doskonalsze. Współpracowaliśmy z Polskim Komitetem Olimpijskim i z Trybunałem Arbitrażowym przy Polskim Komitecie Olimpijskim.

    Kolejny zapis też budził emocje. Chodzi o wyodrębnienie terenowych jednostek organizacyjnych Aeroklubu Polskiego zrzeszających członków będących osobami fizycznymi w samodzielne stowarzyszenia, a co za tym idzie, samodzielne kluby sportowe w rozumieniu przepisów ustawy o sporcie.

    Szukaliśmy sposobu na dostosowanie bez wątpienia zasłużonego Polskiego Związku Sportowego - bardzo specyficznego ze względu na system organizacyjny obowiązujący przed wejściem w życie nowej ustawy o sporcie w 2010 r. - na stworzenie takiego rozwiązania, żeby dostosowując się do ustawy z 2010 r., bo on to zrobił, mógł też przekształcić się wewnętrznie. To bardzo skomplikowana materia i myślę, że jeszcze będzie ona przedmiotem wielu analiz i zostanie wypracowany trudny kompromis, ale chyba jedyny do osiągnięcia, żeby Aeroklub Polski mógł mieć strukturę terenową zgodną ze swoimi wewnętrznymi regulaminami. Proponujemy Wysokiej Izbie najdoskonalszy zapis z tych, o których udało nam się dyskutować.

    Proponujemy zwolnienie z podatku dochodowego wartości otrzymanego ubioru reprezentacyjnego i sportowego członka polskiej reprezentacji na igrzyska głuchych, nagród wypłacanych przez Polski Związek Sportu Niesłyszących za uzyskanie wyników na igrzyskach głuchych oraz świadczeń pieniężnych wypłacanych ze środków budżetu państwa przysługujących na podstawie art. 36 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie. To naturalne, że - podobnie jak w przypadku sportu osób sprawnych, niepełnosprawnych - dostosowujemy Polski Związek Sportu Niesłyszących do tych samych standardów podatkowych. Po odbytej dyskusji z ministrem finansów uzyskaliśmy ostateczną zgodę na to. Wszyscy to popierają. Bardzo się z tego cieszymy.

    Tak pokrótce skomentowałbym i streściłbym prace, których efekty są zawarte w sprawozdaniu Komisji Kultury Fizycznej, Sportu i Turystyki, druk nr 3318. Dziękuję za uwagę. (Oklaski)