17, 18, 19 i 20 punkt porządku dziennego:

  17. Pierwsze czytanie rządowego projektu ustawy o leczeniu niepłodności (druk nr 3245).
  18. Pierwsze czytanie poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów (druk nr 608).
  19. Pierwsze czytanie poselskiego projektu ustawy o ochronie genomu ludzkiego i embrionu ludzkiego oraz zmianie niektórych innych ustaw (druk nr 1107).
  20. Pierwsze czytanie poselskiego projektu ustawy o świadomym rodzicielstwie (druk nr 1122).

Poseł Czesław Hoc:

    Dziękuję, pani marszałek.

    Pani Marszałek! Wysoki Sejmie! Chciałbym wyprostować pewne kwestie, poruszane też tutaj. Chodzi mianowicie o prawo Unii Europejskiej, Wspólnoty Europejskiej.

    Nie jest tak, że dyrektywa 2004/23/WE Parlamentu Europejskiego i Rady narzuca Polsce czy jakimkolwiek państwom członkowskim jakiekolwiek rozwiązania w zakresie in vitro. Wyraźnie narzuca zakres ochrony życia przed narodzeniem, wymaga jedynie poszanowania godności każdej istoty ludzkiej. Takie jest sformułowanie, taka jest konkluzja dyrektywy 2004/23/WE Parlamentu Europejskiego i Rady przyjętej w 1997 r. w hiszpańskim mieście Oviedo. I to jest fakt.

    Po drugie, cały czas mówiliśmy, podkreślałem to również w moim wystąpieniu, że każdą osobę ludzką, czyli też każde dziecko poczęte metodą in vitro, szanujemy, przyjmujemy z miłością i wielkim szacunkiem. Zresztą Kościół określa te dzieci jako żywy dar dobroci Bożej, a więc wymagają one tak samo, jak każda osoba ludzka, poszanowania, miłości i szacunku. I to podkreślaliśmy.

    Po trzecie, odniosę się tu po trosze do rządowego projektu, w art. 9 tego projektu jest dokładnie napisane, że chodzi o nadliczbowe embriony, zarodki, które, jak uważacie, są grupą komórek - nie organizmem ludzkim, tylko grupą komórek. Już to podważa w ogóle jakikolwiek aksjologiczny wymiar waszego projektu ustawy o leczeniu niepłodności - rzekomo o leczeniu niepłodności. A więc, proszę państwa, jeśli tak jest, że to jest grupa połączonych komórek - zresztą nie mówi się, że to jest połączenie gamety żeńskiej z gametą męską, tylko zlewanie się jąder komórek rozrodczych, kariogamia, czyli nie tak, jak my mówimy, że to jest istota ludzka, organizm ludzki, że z połączenia gamety męskiej i gamety żeńskiej powstaje organizm ludzki, czyli zarodek, embrion - to co możecie mówić albo co możecie proponować biorczyni, matce, jeśli wszczepiacie grupę komórek, a nie embrion, organizm ludzki? Prawdopodobnie byście mówili w ten sposób: wszczepiamy pani grupę komórek i prawdopodobnie z tego rozwinie się człowiek, być może, a może coś innego się rozwinie. Tak? Jeśli tak rozumujecie, to znaczy, że nie macie żadnych podstaw do tego, żeby mówić, że to w kontekście kategorii moralnych, kategorii aksjologicznych, jakichkolwiek kategorii etycznych czy empatii jakiejkolwiek wchodzicie na grunt leczenia niepłodności i pomocy dla ludzi, którzy rzeczywiście pragną posiadania dzieci.

    Dalej, mówicie o sześciu nadliczbowych zarodkach, ale są trzy wyjątki: biorczyni powyżej 35. roku życia, względy medyczne - drugi wyjątek, i trzeci wyjątek - jeśli próba dwukrotnie nie była udana. To ja podkreślę, szczególnie że trzy cykle terapeutyczne są refundowane: dwa razy po sześć embrionów, nieudane, czyli 12 embrionów przestało żyć, 12 istnień ludzkich. I teraz co robicie? Mówicie w klinice zapłodnienia, klinice wspomaganego rozrodu: dajemy wam ostatnią szansę, za trzeci cykl jeszcze płacimy, idźcie na maksa. Co wtedy robi się tej kobiecie? Straszna hiperstymulacja, podajecie olbrzymie ilości różnego rodzaju estrogenów, czyli hormonów, które zaburzają całkowicie oś podwzgórzowo-przysadkowo-gonadową, bo chcecie wyprodukować jak największą ilość komórek jajowych. Przypomnę, że w normalnym cyklu fizjologicznym kobieta w czasie owulacji produkuje jedną komórkę jajową zdolną do zapłodnienia, góra dwie. Wy w tym trzecim cyklu, skoro mówicie, że tylko dwa nieudane, potem trzecie i już koniec, będziecie produkować jak najwięcej komórek jajowych - 12, 13 - żeby się udało. Jakie to jest wyrzeczenie dla tej kobiety.

    (Poseł Lidia Gądek: Ale ona tego chce.)

    Czy zdajecie sobie sprawę, co to jest hiperstymulacja, jakie to są wielkie wyrzeczenia w przypadku tej kobiety? 13 teraz wyprodukujecie, 12, 11, bo idziecie w jakimś kierunku quasi-biznesowym. Wiecie, jak w tej koncepcji, procedurze in vitro nazywa się pary małżeńskie? Klienci. Na przykład w odniesieniu do naprotechnologii mówimy o nich: pacjenci, pary małżeńskie. Proszę zwrócić uwagę, jaka koncepcja albo, powiedziałbym, antykoncepcja w waszym rozumowaniu.

    I na koniec to, o czym mówiłem - można powątpiewać w waszą wiarygodność, w waszą miłość do życia. Gdy spytam pana ministra Arłukowicza, czy jest za antykoncepcją, powie: tak, bo to jest kwestia wolności młodzieży. Ale jako endokrynolog mówię, że to jest powodowanie środkami, nie lekami, zaburzenia cyklu fizjologicznego, żeby nie było owulacji, żeby nie było powstawania życia, żeby następowało zakłócanie cyklu fizjologicznego. Oczywiście w perspektywie może dojść do różnego rodzaju powikłań. Jeśli mówi się o kompromisie aborcyjnym, to jaki jest kompromis pomiędzy dobrem a złem? Nie ma kompromisu między dobrem a złem, aborcja jest zawsze złem. Jeśli mowa o pigułce ˝dzień po˝, o antykoncepcji, jeśli podamy ją przed owulacją - po owulacji jest to środek wczesnoporonny - to tak samo jesteście przeciwko życiu. To jaka jest wasza wiarygodność co do tego, że kochacie to życie i chcecie, żeby ono powstawało, jeśli z jednej strony dążycie do tego, żeby to życie nie powstawało, albo, jeśli już powstanie, brutalnie je przerywacie, a z drugiej strony ta wielka miłość co do powstawania życia? To jest niespójność. W medycynie to się nazywa niespójność.

    Pokazują, żeby kończyć, tak że dziękuję bardzo. (Oklaski)