9 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Zdrowia o poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy o działalności leczniczej (druki nr 2511 i 2527).

Poseł Sprawozdawca Józefa Hrynkiewicz:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W imieniu grupy posłów mam zaszczyt przedstawić Wysokiej Izbie zasadnicze zagadnienia wynikające z projektu ustawy o zmianie ustawy o działalności leczniczej, nad którym procedujemy.

    Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o działalności leczniczej, druki sejmowe nr 2511 i 2527, dotyczy tylko jednego zagadnienia. Komisja Zdrowia odrzuciła go w pierwszym czytaniu, nie wnikając w istotę proponowanej zmiany, którą to istotę chciałabym Wysokiej Izbie wyjaśnić.

    Przedłożenie Wysokiemu Sejmowi projektu dotyczącego zmiany w ustawie w 2014 r. wynika ze szczególnych okoliczności towarzyszących w 2011 r. wydłużeniu czasu obowiązywania tego przepisu do 1 lipca 2014 r. Trzeba podkreślić, że Sejm nieczęsto udziela 3-letniego vacatio legis w przyjmowanych ustawach. Ustawa o działalności leczniczej wydłużyła w 2011 r. czas obowiązywania zasad zatrudnienia pracowników, którzy są zatrudnieni w komórkach - pracowniach, zakładach - w zakresie: radiologii, radioterapii, medycyny nuklearnej, fizykoterapii, patomorfologii, histopatologii, cytopatologii, cytodiagnostyki, medycyny sądowej i prosektoriów, do 1 lipca 2014 r.

    Czas między 15 kwietnia 2011 r. a 1 lipca 2014 r. według deklaracji rządu, w tym przypadku ministra zdrowia, złożonych na posiedzeniu Komisji Zdrowia w Sejmie w 2011 r. w wyniku przeprowadzonych negocjacji z reprezentacją środowiska zawodowego, o którym mówiłam, miał być poświęcony trzem zagadnieniom: po pierwsze, przeprowadzeniu standaryzacji stanowisk pracy wymienionych w ustawie zawodów, ponieważ szkodliwość pracy na poszczególnych stanowiskach jest odmienna, a to wymaga standaryzacji i zapewnienia odpowiedniej do występującego zagrożenia ochrony; po drugie, uregulowaniu sprawy wynagrodzeń w związku z planowanym od 1 lipca 2014 r. wydłużeniem czasu pracy o 50% w stosunku do poprzednio obowiązującego, tj. z 5 godzin na dobę i 25 godzin w tygodniu do 7 godzin 35 minut na dobę oraz 37 godzin 55 minut w tygodniu; po trzecie, uregulowaniu kwestii uzupełnienia wykształcenia techników zatrudnionych na stanowiskach i w zawodach wymienionych w ustawie, co wynika z przepisów Unii Europejskiej.

    Z dokumentów wynika, że żadna z wynegocjowanych spraw, jak informowali także na posiedzeniach Komisji Zdrowia odbywających się w dniach 60. i 69. sesji Sejmu przedstawiciele związków i stowarzyszeń pracowników wymienionych zawodów, nie została w minionych trzech latach pomyślnie rozwiązana przez Ministerstwo Zdrowia. Minister zdrowia podczas posiedzenia Komisji Zdrowia na liczne zarzuty posłów dotyczące nierozwiązanych kwestii czasu pracy, wynagrodzenia za pracę, uzupełnienia wykształcenia, standaryzacji stanowisk odpowiedział: Ministerstwo skieruje do placówek leczniczych ankietę i zgromadzi informacje o tym, jak sprawy te zostały rozwiązane. Informuję Wysoką Izbę, że do dziś minister zdrowia nie poinformował o wynikach tej ankiety. Może jest właśnie w tym punkcie obrad okazja, aby minister zdrowia poinformował Wysoką Izbę, jak ukształtowała się sytuacja tej grupy zatrudnionych w systemie ochrony zdrowia.

    Z informacji uzyskanych przez posłów w okręgach oraz informacji przekazywanych przez pracowników i ich stowarzyszenia na posiedzeniach komisji wynikało, że placówki lecznicze nie były przygotowane do prawidłowego przeprowadzenia tej zmiany ustawowej. Nie mamy też informacji o uregulowaniu kwestii uzupełnienia wykształcenia przez techników i dostosowania poziomu tego wykształcenia do wymagań stosowanych w krajach Unii Europejskiej. Nie przeprowadzono także standaryzacji stanowisk, o czym informował w piśmie z dnia 6 sierpnia 2014 r. zastępca głównego inspektora pracy Leszek Zając, pisząc w opinii dotyczącej ustawy z druku nr 2511: ˝Obowiązkiem pracodawców wykonujących działalność leczniczą jest zapobieganie zagrożeniom oraz ocena ryzyka zawodowego związanego z zagrożeniem, którego nie można wykluczyć. Najistotniejszym elementem ochrony pracowników obsługujących urządzenia medyczne stanowiące źródło narażenia zawodowego na promieniowanie jonizujące oraz pola są badania i pomiary dopuszczalnych dawek promieniowania. W oparciu o nie pracodawcy zobowiązani są zapewnić skuteczne środki ochrony zbiorowej i indywidualnej oraz organizację pracy zwiększającą poziom bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników. Wyniki kontroli Państwowej Inspekcji Pracy przeprowadzonych w podmiotach leczniczych w 2013 r. wykazały, że większość kontrolowanych pracodawców spełnia wymagania przepisów w tym zakresie. W przypadku stwierdzonych nieprawidłowości - braku lub nieaktualnych badań i pomiarów promieniowań na określonych stanowiskach - inspektorzy pracy zastosowali adekwatne do naruszeń przepisów prawa środki˝. Niestety Państwowa Inspekcja Pracy nie poinformowała jednak Sejmu, w ilu zakładach przeprowadziła badania, jakie były warunki pracy w tych zakładach, jakie zastosowano środki, aby usunąć naruszanie norm, wreszcie nie poinformowała też, czy przeprowadzono standaryzację stanowisk, do czego Sejm zobowiązał ministra zdrowia w 2011 r.

    W dniu 17 lipca 2014 r. zwróciłam się do głównej inspektor pracy pani Iwony Hickiewicz z prośbą o podjęcie kontroli czasu pracy, charakteru i form zatrudnienia oraz wynagrodzenia pracowników zatrudnionych na wyżej wymienionych stanowiskach, wyjaśniając, jak ważne są to stanowiska dla realizacji funkcji ochrony zdrowia. Nie jest to wprawdzie grupa duża, ale istota sprawy polega tu na tym, że każde leczenie wymaga udziału wyników pracy tej grupy pracowników. Muszę z najwyższą przykrością stwierdzić, że moja prośba została przez Państwową Inspekcję Pracy zlekceważona do tego stopnia, że nie otrzymałam na moją prośbę jakiejkolwiek, nawet formalnej odpowiedzi, nawet potwierdzenia, że taki list wpłynął. Takie zachowanie przedstawicieli władz publicznych w stosunku do posłów mających mandat od swoich wyborców jest, panie marszałku, niedopuszczalne.

    Zwracam się do Wysokiej Izby o rozważenie decyzji dotyczącej przyjęcia ustawy według projektu poselskiego. Rząd przez trzy lata, które ˝otrzymał˝ od Sejmu, nie wykonał tych czynności, do których był zobowiązany. Są to takie czynności, jak standaryzacja stanowisk, zatrudnienie, w tym sprawa wynagrodzeń w związku z wydłużeniem czasu pracy o 50%, oraz dotyczące wykształcenia techników zgodnego z wymaganiami Unii Europejskiej. Jeszcze raz przypomnę, że komisja w głosowaniu odrzuciła ten projekt ustawy, jednakże zwracam się do Wysokiej Izby o ponowne rozważenie problemu, czy grupa ta nie zasługuje, ze względu na jej znaczenie i wagę dla realizacji wszystkich funkcji ochrony zdrowia, na szczególną uwagę i na szczególne potraktowanie. Bardzo dziękuję. (Oklaski)