Poseł Maria Nowak:

    Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie! 11 lutego już po raz 22. obchodziliśmy Światowy Dzień Chorego. Coroczne obchody zostały ustanowione przez Jana Pawła II. W bieżącym roku świętujemy również 30. rocznicę ogłoszenia przez papieża Polaka listu apostolskiego o sensie ludzkiego cierpienia ˝Salvifici doloris˝.

    Przed zbliżającą się w dniu 27 kwietnia br. kanonizacją Ojca Świętego Jana Pawła II warto prześledzić, co doprowadziło do ustanowienia Światowego Dnia Chorego. Warto przypomnieć fakty, które na pewno miały wpływ na głęboką refleksję nad chrześcijańskim ujęciem choroby i cierpienia.

    W tej naszej refleksji nad genezą ustanowienia Światowego Dnia Chorego musimy zatrzymać się nad wieloma bolesnymi doświadczeniami z życia Ojca Świętego Jana Pawła II, takimi jak np. wczesna śmierć matki, później brata - lekarza, który zaraził się szkarlatyną i zmarł. Potem okres okupacji, śmierć ojca. Wszystkie te fakty nie załamały go, ale wyposażyły w niezwykły hart ducha i wolę życia pomimo bólu i przeciwności - życia z nadzieją i w radości, która pochodzi z odkrycia sensu cierpienia.

    List do chorych to jedyny dokument w całości poświęcony chrześcijańskiemu ujęciu cierpienia. Jan Paweł II nie poprzestał jedynie na tym liście. 13 maja 1992 r., w 75. rocznicę objawień fatimskich i w 11. rocznicę zamachu na placu św. Piotra w Rzymie, ustanowił Światowy Dzień Chorego, którego celem jest dowartościowanie cierpienia na płaszczyźnie tak ludzkiej, jak i duchowej. Dzień ten ma kierować naszą uwagę nie tylko na chorych, lecz także na ludzi, którzy opiekują się chorymi, tzn. lekarzy, pielęgniarki, jak i wolontariuszy. Ma także wspierać duszpasterstwo służby zdrowia.

    Z okazji tegorocznego dnia chorych także Ojciec Święty Franciszek skierował orędzie do chorych i do wszystkich, którzy opiekują się nimi i ich leczą.

    Także w Katowicach we wtorek 18 lutego br. na Uniwersytecie Śląskim odbyła się międzynarodowa konferencja nt. ˝Wiara i miłość wobec 'bólu duszy' - znaczenie duchowości w opiece nad chorym oraz w doświadczeniu choroby˝. Organizatorami były: Zakład Nauk o Rodzinie Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Śląskiego, Zakład Pielęgniarstwa i Społecznych Problemów Medycznych Wydziału Nauk o Zdrowiu Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach oraz wspólnota Apostolstwa Chorych.

    Patronat honorowy objęli: ksiądz arcybiskup dr Wiktor Skworc - metropolita katowicki, przewodniczący działającej w Watykanie Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia ksiądz arcybiskup dr Zygmunt Zimowski i ksiądz biskup dr Stefan Regmunt, który przewodniczy zespołowi ds. służby zdrowia przy Konferencji Episkopatu Polski, a także prof. dr hab. Wiesław Banyś, rektor Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, oraz prof. dr hab. n. med. Przemysław Jałowiecki, rektor Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach.

    Tematyka zaproponowana przez organizatorów wzbudziła bardzo duże zainteresowanie. Sala audytoryjna, w której odbywała się konferencja, wypełniona była po brzegi. Zajęte były nie tylko wszystkie miejsca siedzące, ale i wszystkie inne miejsca, łącznie z miejscami na stopniach. Myślę, że nikt z obecnych na sali nie był zawiedziony, o czym mogą świadczyć chociażby wypowiedzi w dyskusji.

    Patrzę na czas, niestety, nie jestem w stanie przedstawić szerokiej i bardzo głębokiej tematyki, która była poruszana. Mogę jedynie z tego miejsca wyrazić słowa uznania i podziękowania głównym organizatorom, którymi byli ksiądz dr hab. Antonii Bartoszek, dziekan Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Śląskiego, oraz pani dr hab. n. med. Grażyna Markiewicz-Łoskot, prodziekan Wydziału Nauk o Zdrowiu Śląskiego Uniwersytetu Medycznego. Dziękuję także wszystkim, którzy przyczynili się do tej jakże ważnej, a myślę, że także owocnej, konferencji. Dziękuję bardzo. (Oklaski)