Dziękuję bardzo.
Pani Marszałek! Wysoka Izbo! 23 stycznia tego roku upubliczniony został ważny dokument, na który jako poseł ziemi śląskiej chciałabym zwrócić uwagę szanownych pań i panów posłów. To ˝Głos z Górnego Śląska˝, pierwszy dokument Rady Społecznej przy Arcybiskupie Metropolicie Katowickim. W skład rady wchodzą naukowcy, przedsiębiorcy, politycy, a także przedstawiciele wolnych zawodów. Dokument, który obecnie upubliczniła rada, został przekazany prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej. Publikując go obecnie, rada ma nadzieję na dialog z władzą o przyszłości Górnego Śląska. To rodzaj refleksji nad teraźniejszością i przyszłością regionu, a autorzy wyrażają w nim nadzieję na lepsze zrozumienie przez władze specyfiki historycznej i kulturowej Górnego Śląska.
Dokument zajmuje się czterema aspektami regionu: jego warunkami ustrojowo-instytucjonalnymi, dziedzictwem i tożsamością kulturową, przemianami gospodarczymi oraz nowym otwarciem w myśleniu o przyszłości. W dokumencie czytamy m.in., że dziejowe losy i doświadczenia Górnego Śląska wymagają poszanowania i uznania specyfiki tego regionu. Górny Śląsk domaga się postrzegania jego unikatowości bez nieuzasadnionej podejrzliwości politycznej, w wolności od zewnętrznej presji oraz jednostronnych ocen. Wielokulturowość, niejednokrotnie trudna do zdefiniowania, stanowi także niezaprzeczalny i wyróżniający atut w budowaniu przyszłości Górnego Śląska jako perły w koronie Rzeczypospolitej w XXI w. Jest czas najwyższy, aby zerwać ze stereotypowym postrzeganiem regionu jako terytorium separatyzmu regionalnego - to stwierdzenie dla mnie jako posłanki z Górnego Śląska jest szczególnie ważne, dlatego jeszcze raz przytoczę ten fragment apelu rady społecznej: Jest najwyższy czas, aby zerwać ze stereotypowym postrzeganiem regionu jako terytorium separatyzmu regionalnego.
Nowa gospodarka górnośląska jest nadal w procesie tworzenia się. Górny Śląsk okazuje się współcześnie jednym z trzech polskich regionów o najwyższym poziomie atrakcyjności inwestycyjnej. Na silniejsze niż dotychczas wsparcie zasługuje jego rozwój związany z potencjałem intelektualnym, naukowym i kulturalnym. Na Górnym Śląsku dokonuje się radykalna przemiana tożsamościowa i wizerunkowa, tworzy się nowa tożsamość, postępuje proces integracji społeczno-kulturowej tzw. starych i nowych mieszkańców regionu, w coraz większym stopniu region staje się wspólnotą i obywatelskim zobowiązaniem. Społeczności i samorządy lokalne regionu pozostały bez wsparcia adekwatnego do skali skutków społecznych, jakie wywołały procesy przekształceń gospodarczych, a zwłaszcza likwidacja kopalń, hut, koksowni i licznych współpracujących z nimi przedsiębiorstw.
Warunki społeczne, kulturalne i środowiskowe, pomimo znacznego ich polepszenia, współcześnie nie zapewniają mieszańcom Górnego Śląska oczekiwanej jakości życia. Dzisiaj Górny Śląsk potrzebuje całościowych rozwiązań oraz skutecznych decyzji i efektywnych działań. Dotyczy to w szczególności tworzenia partnerstwa i warunków współpracy ludzi i instytucji nauki, kultury, biznesu i samorządów terytorialnych. Promocji wymaga ekologia ludzka, z rodziną jako naturalną podstawową instytucją społeczną stanowiącą fundament pomyślności Rzeczypospolitej oraz ze sferą wartości, bez której najsprawniejsze rozwiązania ustrojowe pozostają nieefektywne.
Szanowni Państwo! Warto zapoznać się z tym dokumentem, którego tylko fragmenty tutaj zacytowałam. Można go znaleźć na stronie internetowej: ekai.pl. Pragnę z tego miejsca, kończąc, podziękować członkom rady społecznej przy metropolicie katowickim za ten głos ze Śląska (Dzwonek), a szczególnie arcybiskupowi Wiktorowi Skworcowi, metropolicie katowickiemu, za powołanie rady społecznej i zainspirowanie zajęcia się tematyką społeczną, gospodarczą i kulturową Górnego Śląska. Mam nadzieję, że zostanie ten głos usłyszany, zarówno przez obecnie rządzących, jak i tych, którzy będą państwem polskim rządzić w przyszłości. Dziękuję bardzo. (Oklaski)