Poseł Marian Cycoń:

    Panie Marszałku! Szanowni Posłowie! Dzisiejsze oświadczenie pragnę wygłosić, aby uczcić 90. rocznicę urodzin Jerzego Masiora, żołnierza Armii Krajowej, harcmistrza, lekarza i poety.

    Warto powracać pamięcią do ludzi zasłużonych dla naszej ojczyzny, nieprzeciętnych w swojej działalności, oddanych pracy na rzecz społeczeństwa. Niewątpliwie osobą, o której warto dziś przypomnieć, jest Jerzy Masior, postać, która odcisnęła duże piętno na kulturze i w obszarze działalności społecznej w Nowym Sączu.

    Urodził się 7 lipca 1924 r. w Chodorowie. Pierwsze lata spędził we Lwowie. Uczęszczał do II Państwowego Gimnazjum im. Karola Szajnochy na Podwalu. We wrześniu 1939 r., będąc w czwartej klasie gimnazjum, stanął na czele 40. Lwowskiej Drużyny Harcerzy, która służyła w pomocniczych jednostkach wojskowych na dworcu Podzamcze. Po wkroczeniu Niemców do Lwowa uczęszczał na tajne komplety oraz został żołnierzem kontrwywiadu z zadaniem przechwytywania broni z niemieckich szpitali. Pod koniec wojny służył w Wojsku Polskim w IV Dywizji Piechoty jako radiotelegrafista, początkowo w sztabie dywizji, a później w IV Dywizjonie Artylerii Samochodowej. W wojsku służył do 14 lutego 1947 r. jako zastępca dowódcy plutonu do spraw liniowych w oficerskiej szkole lotniczej w Warszawie.

    Po przejściu do cywila Jerzy Masior rozpoczął edukację medyczną we Wrocławiu na Akademii Medycznej. Od trzeciego roku studiów związał się z kliniką jako wolontariusz, a następnie jako pracownik ośrodka i szkoły klinicznej profesora doktora Edwarda Szczeklika. Po zakończeniu studiów medycznych w roku 1962 przeniósł się do Gorlic koło Nowego Sącza, gdzie pracował jako ordynator oddziału wewnętrznego szpitala miejskiego. W Nowym Sączu zamieszkał w 1967 r. Utworzył tu spółdzielnię lekarską, kierował poradnią internistyczno-konsultacyjną. Przez ponad 20 lat kierował Wojewódzkim Ośrodkiem Doskonalenia Kadr Medycznych. Był nauczycielem przedmiotów zawodowych w miejscowym liceum medycznym.

    Jerzy Masior angażował się również w inne obszary działalności publicznej. Od jesieni 1956 r., po reaktywacji ZHP, pełnił funkcję drużynowego 25. Wrocławskiej Drużyny Harcerzy im. Batalionu Szturmowego ˝Parasol˝, działającej przy gimnazjum przy ulicy Parkowej.

    Malował obrazy i miniatury, tworzył rysunki i szkice, które następnie były eksponowane na różnych wystawach. Brał udział w plenerach malarskich. Na kilka lat związał się ze sceną poetycką Teatru im. Bolesława Barbackiego w Nowym Sączu. Był twórcą spektakli i koncertów poetycko-muzycznych oraz współpracował z wieloma szkołami, tworząc w nich zespoły wokalne. W Nowym Sączu powstały tomiki Jerzego Masiora. Pisał teksty piosenek, kolęd, pastorałek. Od 1980 r. rozpoczął podróże do Lwowa, które zaowocowały licznymi wierszami i opowiadaniami na temat miasta. Tworzył wiele wierszy i piosenek o Lwowie, Kresach Wschodnich i Nowym Sączu. Był prezesem Towarzystwa Miłośników Lwowa. Jest autorem wzruszającej książki o historii Nowego Sącza pt. ˝Przetakówka˝. W Nowym Sączu współpracował z lokalnymi wydawnictwami.

    Zmarł 19 kwietnia 2003 r. Został odznaczony Krzyżem Walecznych, Krzyżem Obrony Lwowa, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi a także Złotą Tarczą Herbową oraz Orderem Przyjaznych Sercu Związku Sądeczan za zasługi dla tego miasta. Jego ciało spoczywa na cmentarzu komunalnym w Nowym Sączu. Na nagrobku ma wypisany fragment swojego wiersza: ˝Jestem po stronie ciszy. Jestem tam, gdzie jest milczenie˝.

    Imieniem Jerzego Masiora nazwany został most na rzece Łubinka w Nowym Sączu przy ulicy Tarnowskiej. Dziękuję bardzo.