13 punkt porządku dziennego:

Poseł Czesław Hoc:

    Pani Marszałek! Wysoki Sejmie! Aforyzm La Bruy?re’a w zasadzie wiele wyjaśnia: wszyscy pragną żyć długo, ale nikt nie chce być starym. Tymczasem wszyscy nieuchronnie starzejemy się. Oczekiwanie i przekonanie, że opiekę na starość zapewni rodzina, jest raczej nierealistyczne. Wyraźnie obniżył się potencjał rodziny. A zatem jeśli nie rodzina, to kto? Oczywiście państwo, rząd. Rząd najpierw obiecywał, że nowy system kapitałowy, II filar zapewni emerytury z wakacjami pod palmami. Efekt oddają słowa znanego ekonomisty: chyba pod palmą na rondzie de Gaulle’a. OFE okazuje się wielkim mirażem i manipulacją medialną. W międzyczasie rząd PO i PSL powoli doprowadza system ochrony zdrowia do zapaści. Obecnie emeryt nie tylko nie ma poczucia bezpieczeństwa zdrowotnego, lecz lęka się o swoje życie i zdrowie. Co więcej, obecnie dokonuje się zamachu na jego ogródki działkowe. A przecież państwo musi być współodpowiedzialne za ludzi starszych. Tymczasem rząd niszczy ideę solidaryzmu pokoleniowego. Najpierw zabrano babci dowód, potem rząd zmusił do pracy do 67. roku życia, następnie szef resortu finansów poradził, by dzieci wysyłać za granicę, wyrabiać zielone karty. Wnuczek zmuszony jest wyjechać za granicę i tam założyć rodzinę. W tym czasie ludzie starsi potrzebują rodziny jak powietrza tutaj, w swojej ojczyźnie. A ten rząd skutecznie rozbija rodzinę i nie daje jej nadziei. Zatem doprowadza się do tego, że starość to przekleństwo, a nie, jak w wielu innych krajach, krajach zachodnich, nagroda.

    Pytanie do rządu: Kiedy podejmiecie skuteczne działania, by zapewnić ludziom godną, bogatą, zdrową i spokojną starość?