8 punkt porządku dziennego:

Poseł Artur Ostrowski:

    Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Pani Minister! Problem, który jest poruszany w tym projekcie ustawy, ma swoje pierwotne źródło w reformie z 1999 r., bo ta reforma zlikwidowała 8-letnie szkoły podstawowe, zlikwidowała 4-letnie licea, a wprowadziła 3-letnie gimnazja i 3-letnie licea ogólnokształcące.

    (Poseł Cezary Olejniczak: I 5-letnie technika.)

    Gimnazjum bardzo szybko okazało się największym niewypałem wspomnianej reformy. Nie tylko nie udźwignęło nałożonego na jego barki obciążenia i powinności, ale na dodatek stało się szkołą niewydolną intelektualnie i generującą liczne problemy wychowawcze. Również liceum ogólnokształcące czy liceum profilowane i technikum zredukowane o jeden rok nie sprostały wymaganiom ambitnej reformy. Wyniki maturalne okazały się dalekie od zamierzonych, a coraz niższy poziom wiedzy ogólnej okazał się tak bardzo niski, że wprawił w osłupienie środowisko akademickie i zmusił wyższe uczelnie do dodatkowego dokształcania studentów przyjętych na pierwszy rok studiów.

    Gdy podsumujemy ostatnie lata, to zauważymy, że zainteresowanie uczniów zdawaniem egzaminu maturalnego z historii od 2005 r. spadło z prawie 22% do niewiele ponad 6% na ostatniej maturze. Przez wiele lat historia była przedmiotem lubianym przez uczniów i bardzo często wybieranym na egzaminie dojrzałości. Jeszcze w 2005 r. co piąty maturzysta wybierał egzamin z historii na maturze. W tym kontekście należy przywołać nasz wspólny niepokój o coraz słabszą pozycję historii na maturze i nie tylko na maturze. Gdy uczniowie stoją przed wyborem, co zdawać na egzaminie dojrzałości, czy historię, coraz mniej jasną, coraz mniej ciekawą i coraz bardziej nudną, czy geografię, dyscyplinę równie ciekawą co historia, ale o wiele prostszą i łatwiejszą do zdania, wiadomo, że wybór bardzo wielu z nich padnie na geografię. Geografia od wielu lat uchodzi za przedmiot najbardziej popularny z dyscyplin ogólnokształcących na maturze.

    Zachowanie tej tendencji i takiego kursu historii może sprawić, że historię jako przedmiot rozszerzony wybierać będzie coraz mniej uczniów, co 20 uczeń liceum. Pozostali będą chodzić na przedmiot historia i społeczeństwo, na którym historia będzie nauczana w sposób ciekawostkowy, quizowy, bo przecież już nie będzie się prowadzić nauki całych procesów historycznych. To będzie wiedza pozwalająca na rozwiązywanie krzyżówek, być może na udział w teleturniejach, ale na pewno nie pozwoli na poznanie i zrozumienie przeszłości.

    Wszyscy jesteśmy zgodni co do tego, że młody Polak powinien znać historię swojego narodu, powinien znać historię Europy, powinien także dobrze znać historię współczesną po to, aby zrozumieć świat. Bez wiedzy historycznej trudno jest budować rzeczywiste poczucie ciągłości państwa i narodu, bo - jak mówi stara zasada - kto nie zna historii, jest zmuszony do jej ponownego przeżycia.

    Podzielamy troskę o zapewnienie jak najwyższej jakości i jak najważniejszej roli historii w systemie edukacji. Rozbieżności dotyczą tego, które narzędzia są skuteczne, bo zapisanie nawet najpiękniejszych zdań w ustawie nie będzie gwarantowało dobrego poziomu nauczania historii. Dobry poziom nauczania wiąże się z dobrym nauczycielem, dobrymi warunkami, dobrymi programami, a tego w tym projekcie i w ustawie nie ma.

    Tak wpisując historię do systemu oświaty, do ustawy o systemie oświaty, powinniśmy również pomyśleć, co z nauczaniem języka polskiego, który jest drugim kluczowym elementem kształtowania tożsamości, kultury i patriotyzmu. Jeśli historia, to i inne przedmioty, które są w szkole i na których uczy się patriotyzmu. Problemem polskiej szkoły nie jest liczba godzin historii, matematyki, fizyki, tylko to, jak się je wykorzystuje, jak się uczy tych przedmiotów i jakie ma się wsparcie, w tym też wsparcie finansowe, w przypadku szkół i nauczycieli. Problem tkwi w tym, jak wesprzeć nauczycieli, w tym wypadku nauczycieli historii, wyposażyć ich w nowoczesne pomoce dydaktyczne, bo takie jest oczekiwanie polskich nauczycieli, którzy chcieliby przekazywać wiedzę i umiejętności, ale nie mają dostępu do nowoczesnych pomocy dydaktycznych. Na to są potrzebne (Dzwonek) odpowiednie, wysokie środki.

    Ale jeśli mówimy o godzinach i o tym, aby znaleźć dodatkowy czas na historię, to zastanówmy się, czy katecheza powinna być realizowana w szkole kosztem tych godzin historii. Zastanówmy się, czy rekolekcje, które są prowadzone w czasie zajęć szkolnych, nie mogłyby być prowadzone już po zajęciach.

Poseł Artur Ostrowski:

    Kończąc, powiem, że ponieważ jest to projekt obywatelski, Sojusz Lewicy Demokratycznej nie będzie głosował za odrzuceniem tego projektu w pierwszym czytaniu. Dziękuję. (Oklaski)