14 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie z realizacji ˝Programu ograniczania zdrowotnych następstw palenia tytoniu w Polsce w 2010 roku˝ (druk nr 54) wraz ze stanowiskiem komisji (druk nr 90).

Poseł Jacek Czerniak:

    Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Mam zaszczyt przedstawić stanowisko Klubu Poselskiego Sojusz Lewicy Demokratycznej w sprawie dokumentu sprawozdania z realizacji ˝Programu ograniczania zdrowotnych następstw palenia tytoniu w 2010 roku˝. Program ten od roku 2007 jest koordynowany przez głównego inspektora sanitarnego, decyzją ministra zdrowia. Jakie są cele tego programu? Otóż program ma zapewnić skuteczne i efektywne propagowanie stylu życia wolnego od dymu tytoniowego. Powinien pomóc palącym w trwałym zerwaniu z nałogiem. Ma też ograniczyć negatywne następstwa biernego palenia papierosów oraz przyczynić się do wzrostu świadomości społecznej na temat szkodliwości palenia tytoniu i wdychania dymu papierosowego.

    Palenie tytoniu jest w Polsce przyczyną zgonu wielu osób. W dymie tytoniowym występuje około 4 tys. szkodliwych substancji, między innymi nikotyna, substancje smoliste, czad oraz 40 związków rakotwórczych, działających na nasz organizm. Radykalna zmiana w kulturze zdrowotnej w obliczu problemu, ponieważ ten problem dotyczy obecnie około 9-10 mln Polaków, którzy palą tytoń, będzie wymagała wielu lat pracy. Świadomość tego, że palenie tytoniu niszczy zdrowie i życie, a więc jest wykroczeniem przeciwko, można powiedzieć, zasadom moralnym, stanowi dla wielu ludzi czynnik mobilizujący do zerwania z nałogiem palenia tytoniu i do propagowania stylu życia wolnego od dymu tytoniowego.

    Uczynienie szkół, zakładów opieki zdrowotnej, instytucji publicznych, urzędów i innych zakładów pracy oraz miejsc użyteczności publicznej wolnymi od dymu tytoniowego jest w perspektywie tego programu możliwe. Możliwa i konieczna jest ochrona dzieci przed nieodpowiedzialnym działaniem dorosłych palących w ich obecności. Dotyczy to również ochrony życia płodowego. Rozpowszechnienie palenia tytoniu ma swoje uwarunkowania społeczne, obyczajowe i ekonomiczne, dlatego ograniczenie tego zjawiska, rozwiązywanie tych problemów wymaga skoordynowanych działań międzyresortowych, uwzględniających procesy edukacyjne, funkcjonowanie rynku wyrobów tytoniowych, zasady współżycia społecznego w różnych środowiskach zawodowych i lokalnych. Szansą na powodzenie tej strategii, a więc na osiągnięcie projektowanych w programie celów, jest kontynuacja procesu jego upowszechniania na terenie Polski. Podejmowane działania staną się znacznie bardziej skuteczne, jeżeli społeczeństwo będzie otrzymywać wyraźne wskazania profilaktyczne, dlatego ważne jest dotarcie do wszystkich środowisk opiniotwórczych i zaangażowanie ich w działania dotyczące budowania świadomości związanej ze szkodliwością palenia i zyskami płynącymi z niepalenia. W działania antytytoniowe zostanie zaangażowana większa liczba fachowców, pracowników służby zdrowia, edukacji, autorytetów lokalnych oraz innych osób i służb publicznych, które będą promować zdrowy styl życia.

    W naszej ocenie konieczne jest dalsze propagowanie mody na niepalenie, podkreślam: propagowanie mody na niepalenie, oraz edukacja dotycząca skutków ubocznych, przede wszystkim tych zdrowotnych, ale także społecznych. Ważne jest, by przekonać palaczy, że zerwanie z nałogiem jest możliwe, umotywowanie ich do podjęcia takiej decyzji. Należy także zastanowić się nad większą partycypacją państwa we współfinansowaniu terapii pomagających skutecznie rozstać się z paleniem papierosów. Świadomość szkodliwości skutków palenia papierosów zdaje się być w Polsce faktem. Natomiast nadchodzi teraz właściwy czas, aby te działania wkroczyły w nową fazę. Żeby te działania wkroczyły w nową fazę, potrzebne jest również zwiększenie finansowania programów, o których mówili poprzednicy.

    Konkludując, klub Sojusz Lewicy Demokratycznej jest za przyjęciem tego dokumentu. Dziękuję bardzo za uwagę.