Dziękuję bardzo.
Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Proszę o ogłoszenie przerwy i zwołanie Konwentu Seniorów, aby pomógł pani marszałek wypełnić obietnicę, którą pani marszałek publicznie Wysokiej Izbie i mnie, jako przedstawicielowi wnioskodawców, złożyła na poprzednim posiedzeniu Sejmu.
W imieniu grupy posłów zgłosiłem na poprzednim posiedzeniu Sejmu projekt rezolucji Sejmu wzywający rząd do powrotu do współpracy z państwami Grupy Wyszehradzkiej. Jednocześnie wraz z tym wnioskiem złożyłem wniosek dotyczący rozszerzenia porządku obrad jeszcze poprzedniego posiedzenia Sejmu o rozpatrzenie tej rezolucji. Pani marszałek wówczas powiedziała następujące słowa, które są zapisane w stenogramie: ˝Dziękuję, panie pośle. Na tym posiedzeniu nie damy rady tego rozpatrzyć. Zrobimy to na następnym posiedzeniu˝. Dziś jest następne, ostatnie posiedzenie Sejmu w tej kadencji.
(Głos z sali: W następnej.)
Pani marszałek złożyła tę deklarację publicznie, jest ona zapisana. Dlaczego w porządku obrad nie jest uwzględniony projekt tej rezolucji? Nie ma konieczności rozpatrywania go później przez Sejm, to jest uchwała, ona jest rozpatrywana przez Sejm tylko w dwóch czytaniach. Tak się również dobrze składa, że w dniu dzisiejszym pan prezydent Rzeczypospolitej Polskiej udał się do Budapesztu na spotkanie państw Grupy Wyszehradzkiej i Chorwacji, więc doskonale byłoby wzmocnić pozycję pana prezydenta przez rezolucję Sejmu.
(Poseł Rafał Grupiński: Wystarczy już.)
Pod tą rezolucją podpisało się 15 posłów, nikt podpisu nie wycofał, ona jest zgłoszona. Pani marszałek obiecała, że będzie ona rozpatrywana, ale nie dotrzymała słowa, dlatego bardzo serdecznie proszę, aby odbyło się posiedzenie Konwentu Seniorów i aby porządek obecnego posiedzenia Sejmu został rozszerzony o punkt obejmujący rozpatrzenie tej rezolucji, o co wnoszę. (Dzwonek)
Posiedzenie Sejmu RP nr 102