Poseł Stanisław Wziątek:

    Szanowna Pani Marszałek! Panie i Panowie Posłowie! Pani Premier! Słowo klucz dzisiejszej debaty to odpowiedzialność. Chcemy wspólnie rozwiązywać problem imigrantów, problem bezpieczeństwa naszego kraju. Ale żeby zrobić to wspólnie, musimy to zrobić odpowiedzialnie. Odpowiedzialnie to znaczy spojrzeć na problem z każdej strony. A dzisiaj w dyskusji i w informacji pojawia się tylko i wyłącznie to, co dotyczy skutków. Mówimy tylko o tym - przyjąć imigrantów, ilu ich przyjmiemy i jak będą przyjęci. A gdzie są dyskusje o przyczynach? Tej dyskusji nie ma, bo ta dyskusja dotyka innego newralgicznego słowa - bezpieczeństwo. Jest obawa o bezpieczeństwo Polski i Polaków.

    Wiemy, że ten problem nie skończy się wraz z przyjęciem określonej grupy imigrantów, jeszcze w tej chwili nie wiadomo, jak licznej. Ten problem będzie trwał i dopóki nie będą wskazane przyczyny, nie będzie odpowiedzi na pytanie o to, kiedy to się skończy. Przede wszystkim brakuje nam, pani premier, planu strategicznego, planu Polski, Europy i świata, co zrobić, żeby rozwiązać problem tam, na miejscu, co zrobić, żeby wyeliminować zagrożenia terrorystyczne, co zrobić, żeby walczyć z Państwem Islamskim i żeby wreszcie zapanował pokój. Takiej odpowiedzi nie ma, ale także nie ma żadnego wkładu strony polskiej, nie ma naszej propozycji w tym zakresie.

    Pytanie kolejne dotyczy tego, jak pomóc tym osobom, które rzeczywiście potrzebują pomocy, bo ich zdrowie i życie jest zagrożone, i jak oddzielić je od tych, którzy przybywają do naszego kraju, żeby np. uciec przed wojskiem w swoim państwie, po to, żeby poprawić swój los, po to, żeby znaleźć perspektywy dla siebie, nie będąc zagrożonym. Jak to zrobić? Pani premier, rząd nie wskazał w tej kwestii żadnego mechanizmu. Powiem więcej, służby specjalne nie mają narzędzi skutecznego działania. Służby specjalne nie mają środków, żeby takie narzędzia stworzyć i nimi operować. Dlatego też pojawił się dezyderat Komisji do Spraw Służb Specjalnych adresowany do pani premier, dezyderat ponad podziałami politycznymi, zwiększenia środków dla służb zewnętrznych i dla służby wewnętrznej. Nie padła żadna informacja w tej sprawie, co zrobimy, żeby to sprawdzić, zidentyfikować, oraz co zrobimy, jeśli już ktoś tutaj się pojawi, kto nie tylko ma na celu ochronę własnego życia i zdrowia, ale może mieć niecne zamiary, żeby można było go zidentyfikować, zatrzymać i unieszkodliwić.

    Nie ma także odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób służby specjalne mogą reagować na takie zagrożenia, które będą pojawiały się na zewnętrznym obszarze. Powiem więcej, panie ministrze spraw zagranicznych, w ubiegłym roku zlikwidowaliście, państwo, placówkę w Iraku. Dlaczego? Jak bardzo przydałaby się ona teraz, żeby można było w takich newralgicznych miejscach rozmawiać, prowadzić działania dyplomatyczne, ale także - wiemy o tym doskonale - umiejętnie uzyskiwać informacje i weryfikować je. W tej kwestii nie ma żadnych decyzji. Nie podejmujecie państwo także żadnych decyzji strategicznych w sprawie ofensywy dyplomatycznej na tamtym obszarze.

    Jakie są alternatywne scenariusze zdarzeń, pani premier? Jeżeli chcemy mówić poważnie, to zwracam uwagę, że poważna debata dotyczy nie tylko tego, czego my chcemy, bo naprawdę tak wygląda dzisiaj debata: my powinniśmy, ale oprócz tego powinniśmy również powiedzieć, jak to zrobić, jak być skutecznym w tym działaniu, jak eliminować zagrożenie na każdym poziomie.

    To, co przedstawiła pani minister spraw wewnętrznych - drodzy państwo, znam się na sprawach bezpieczeństwa, wielokrotnie analizowałem mechanizmy działania w tym zakresie - to jest normalna procedura, nie ma w tym zakresie niczego nadzwyczajnego. (Dzwonek) To nie jest odpowiedź na pytanie o nadzwyczajną sytuację, o nadzwyczajne zagrożenie, które może dotyczyć także Polski i Polaków. Chcemy pomóc tym, którzy potrzebują pomocy. Pomoc - tak, ale odpowiedzialna pomoc i w poczuciu bezpieczeństwa Polski i Polaków. (Oklaski)

    (Głos z sali: Brawo!)

    (Poseł Waldy Dzikowski: Cały czas o tym mówimy.)