15 punkt porządku dziennego:

Poseł Janusz Śniadek:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt w imieniu Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość zabrać głos i przedstawić stanowisko w sprawie projektu z druku nr 2777 o zmianie Kodeksu pracy, a w zasadzie w sprawie przywrócenia sześciodniowego tygodnia pracy.

    Ten projekt należy rozważać w kontekście innych rozwiązań narzuconych pracownikom przez Platformę. Nie byłoby tej zmiany, gdyby nie wprowadzenie 12-miesięcznego okresu rozliczeniowego, znanej formuły dotyczącej możliwości kredytowania się pracodawców należnym pracownikom wynagrodzeniem. Proponowana zmiana polegająca na wydłużeniu czasu pracy idzie w tym samym kierunku co podniesienie wieku emerytalnego. Wydłużenie obowiązkowego okresu aktywności zawodowej mężczyzn o dwa lata i kobiet o siedem lat oznacza zablokowanie naturalnej wymiany pokoleniowej. Dłużej pracujący Polacy nie zwolnią miejsc pracy absolwentom kończącym naukę. Dla blisko czterech roczników ponad miliona młodych ludzi oznacza to wyrok bezrobocia lub emigracji. Dlatego Prawo i Sprawiedliwość złożyło już w Sejmie projekt ustawy obniżającej wiek emerytalny. Omawiany dzisiaj projekt ustawy zmierza dokładnie w tym samym kierunku, wydłużając czas pracy osób już zatrudnionych.

    Czytając uzasadnienie do projektu, dochodzi się do wniosku, że zdaniem autorów zatrudnienie w polskich firmach i ilość świadczonej pracy nie są pochodną rzeczywistego zapotrzebowania na pracę. Z całą powagą przedstawione jest wyliczenie pozytywnych skutków, jeżeli chodzi o wpływy do ZUS-u i do budżetu państwa z dodatkowej pracy w sobotę 5 tys. pracowników. W ocenie skutków wprowadzenia regulacji także twierdzi się, że zwiększą się wpływy do ZUS-u i do budżetu.

    Wysoka Izbo, w świecie realnej gospodarki w zakładach pracy na każdy budowany obiekt, na każdą maszynę czy drogę zgodnie z normatywami czasu pracy sporządzana jest technokalkulacja określająca liczbę roboczogodzin potrzebną do ich wykonania. W stoczni duży nowoczesny samochodowiec oznaczał - czas przeszły - 980 tys. roboczogodzin. Nawet sprzątaczki sprzątające ZUS za 5 zł za godzinę, jak podał niedawno minister Bucior, mają wyliczony normatyw powierzchni do sprzątnięcia w określonym czasie. Pracodawcy zatrudniają dokładnie taką liczbę ludzi, jaka wynika z ich technokalkulacji. Od manipulowania czasem pracy pracowników w żaden sposób nie wzrośnie normatywny czas pracy niezbędny do wykonania określonych zadań. Nie zmieni się wartość umów i kontraktów zawartych przez przedsiębiorców. Jedyna różnica polega na liczbie osób wykonujących określoną pracę - może to być mniejsza liczba osób dłużej pracujących czy większa liczba osób w normalnym czasie pracy.

    W uzasadnieniu stwierdza się, że regulacja będzie miała pozytywny wpływ również na rynek pracy i inne obszary. Wpływ tej regulacji na rynek pracy jest negatywny, ułatwi ona pracodawcom realizację zadań przy pomocy mniejszej liczby pracowników pracujących dłużej. Rozwiązanie nie sprzyja zmniejszaniu bezrobocia. Wnioskodawcy, mówiąc o zaletach ustawy, wprowadzają w błąd Wysoką Izbę. Nie wiem, co o tym myśleć, czy to tylko niekompetencja, czy zła wola.

    Polacy należą do najdłużej pracujących narodów w Europie i na świecie. Równocześnie bijemy rekordy ubóstwa wśród pracujących. Dlatego ten projekt jest okropną pułapką zastawioną na ludzi niemogących normalnie zarobić na chleb, aby próbowali zwiększać swoje zarobki, wydłużając czas pracy. Większość będzie chciała z tego skorzystać i podnieść swoje głodowe zarobki. Dlatego wyrażony przez Państwową Inspekcję Pracy w opinii w sprawie tego projektu ustawy niepokój, że praca w sobotę stanie się powszechną praktyką, jest w pełni uzasadniony. Praca w ramach sześciodniowego tygodnia pracy wszędzie tam, gdzie pracodawcy będą sięgali po nadgodziny, stanie się normą. Polskiej gospodarce i pracownikom potrzebna jest polityka rządu polegająca na stymulowaniu wzrostu wynagrodzeń, a nie na wprowadzaniu pracy przez 6 dni w tygodniu i do sędziwego wieku.

    Dlatego w imieniu klubu Prawo i Sprawiedliwość składam wniosek o odrzucenie tego projektu w pierwszym czytaniu. (Oklaski)