14 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Polityki Społecznej i Rodziny o:
  1) rządowym projekcie ustawy o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów,
  2) poselskich projektach ustaw o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych.

Poseł Sprawozdawca Sławomir Jan Piechota:

    Pani Marszałek! Panie Premierze! Wysoka Izbo! Podczas drugiego czytania zgłoszono do tego projektu ustawy 18 poprawek. Komisja rekomenduje przyjęcie poprawki 15., która wprowadza przepis intertemporalny, a celem tego przepisu jest umożliwienie osobom, które utraciły świadczenia w następstwie wygaśnięcia decyzji je przyznających w okresie między 31 grudnia a 30 czerwca, nabycia prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego w sytuacji niepodejmowania zatrudnienia. Zatem już od dnia wejścia w życie ustawy o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów nie muszą oni spełniać przesłanki rezygnacji z zatrudnienia. Innymi słowy, ten dodatkowy przepis uprawnia szeroką grupę osób do skorzystania z nowego brzmienia art. 16a ust. 1 niemal natychmiast, czyli 14 dni od dnia ogłoszenia ustawy. Jeśli chodzi o pozostałe poprawki, komisja rekomenduje, by je odrzucić.

    Dodatkowo chciałbym zwrócić uwagę na to, iż w debacie wielokrotnie powoływano się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego, ale można było odnieść wrażenie, że niewielu uczestniczących w tej debacie naprawdę ten wyrok przeczytało. Warto zatem zwyczajnie przeczytać treść tego wyroku, zanim kolejny raz wskaże się na obowiązki z niego wynikające, albowiem trybunał zakwestionował jedną sprawę: wygaśnięcie z mocy prawa decyzji administracyjnych przyznających to świadczenie, nie zakwestionował natomiast możliwości innego ukształtowania uprawnień opiekunów dorosłych osób niesamodzielnych niż to, jakie zostało dokonane w stosunku do rodziców dzieci niepełnosprawnych.

    Jako przewodniczący Komisji Polityki Społecznej i Rodziny chciałby zachęcić do udziału w posiedzeniach tej komisji, albowiem wiele osób wypowiadających się w debacie sprawiało wrażenie przekonanych, że coś, w czym nie uczestniczą albo o czym nie wiedzą, w rzeczywistości nie istnieje. Istnieje, tylko trzeba podjąć ten niewielki trud, by się o tym przekonać. W szczególny sposób chciałbym o to prosić przewodniczącego klubu Solidarnej Polski, który po raz kolejny składa wniosek o przeprowadzenie pierwszego czytania, prosi o rozpoznanie wniosku, po czym nie przybywa na posiedzenie komisji, uniemożliwiając rozpatrywanie tego wniosku. (Poruszenie na sali) Pan przewodniczący Mularczyk bardzo wyraźnie w tej debacie pokazuje, jak troszczy się o dzieci niepełnosprawne. Natomiast 19 lutego, kiedy moja komisja zebrała się, by rozpatrzyć wniosek pana przewodniczącego Mularczyka o wprowadzenie zmian w systemie wsparcia rodzin z dzieckiem niepełnosprawnym, pan Mularczyk nie przybył.

    (Głos z sali: Ooo!)

    Komisja czekała. Wielokrotnie upewniałem się, że pan Mularczyk wie o posiedzeniu komisji. Niestety, mamy wrażenie, że pan Mularczyk częściej wybiera miejsca, gdzie są kamery telewizyjne, a nie te, gdzie się pracuje. (Oklaski)

    Również wczoraj na posiedzeniu mojej komisji miało się odbyć pierwsze czytanie projektu zgłoszonego przez klub Solidarnej Polski. Przedstawicielem wnioskodawców miała być pani poseł Beata Kempa. Niestety, pani poseł Beata Kempa nie przybyła na posiedzenie (Poruszenie na sali), mimo iż sekretariat komisji również wczoraj rano upewniał się, że pani poseł podtrzymuje wniosek i będzie. Na prośbę pani poseł zmieniliśmy kolejność rozpatrywania spraw, by umożliwić pani poseł udział w posiedzeniu. Niestety, kiedy doszliśmy już do tego momentu, w którym należało rozpatrzyć wniosek, pani poseł nie było, a telefonów nie odbierała. Obecny na posiedzeniu przewodniczący klubu Solidarnej Polski milczał, nie podejmując nawet próby usprawiedliwienia tej kolejnej sytuacji, w której regulamin Sejmu i dobre obyczaje są w sposób bezpardonowy deptane. Dziękuję. (Długotrwałe oklaski)