9 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Skarbu Państwa o senackim projekcie ustawy o zmianie ustawy o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (druki nr 1685 i 1939).

Poseł Marek Suski:

    Dzień dobry, pani marszałek.

    Szanowna Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Szanowni Państwo! - choć mam wrażenie, że mówię raczej do pustej sali, bo jest zaledwie kilku posłów, a szkoda, bo jest to dość istotny projekt ustawy. Chociaż przedmówcy mówili o zagadnieniach stricte technicznych, jeśli chodzi o ten projekt ustawy, który się odnosi do ustawy o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, to można powiedzieć, że mówiąc o tych technikaliach, w zasadzie powiedzieli, o co chodzi. Jest to uzupełnienie ustawy, która została przyjęta i którą interpretowano w taki sposób, że część, znaczna część ludzi, nawet mówiono, że ok. 80%, nie była w stanie skorzystać z jej dobrodziejstw.

    Ponieważ myślę, że chociaż w Internecie słucha nas jakaś część naszych obywateli, przypomnę, o co w gruncie rzeczy chodzi z tymi rekompensatami z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Polski, czyli skąd wzięło się to roszczenie czy też ta rekompensata dla osób, które majątek utraciły. Otóż to jest historia rzeczywiście dawna. W wyniku II wojny światowej Polska została pozbawiona przez komunistyczny Związek Sowiecki prawie 1/3 polskiego terytorium. Polskich obywateli wypędzono z ich ziem, odebrano im majątek, domy, nawet do tego stopnia, że nie pozwolono im wywieźć przedmiotów wartościowych, rewidowano ich, zabierano im pieniądze, złoto, biżuterię, a nawet obrączki. Polacy zostali ograbieni. Mówiono, że Polska jest wśród zwycięzców II wojny światowej, ale tak naprawdę my tę wojnę przegraliśmy i nasi obywatele zostali wypędzeni z własnych domów. Utraciliśmy ziemie wschodnie i po prostu zostaliśmy wyzuci z tego majątku, z naszego dziedzictwa, kawał naszego kraju odebrano. Ale Stalin był sprytny. Stalin znalazł sobie zdrajców, którzy rzekomo w imieniu narodu polskiego podpisali z nim porozumienia. Umowy republikańskie, na mocy których teraz chcemy w jakimś sensie zapewnić rekompensatę obywatelom, którym zabrano majątek, zostały podpisane przez PKWN, czyli grupę zdrajców, komunistów, którzy zostali w Moskwie powołani jako fikcyjny, marionetkowy, samozwańczy rząd, który mówił, że jest legalną władzą w Polsce. Ci ludzie, z panem Edwardem Osóbką-Morawskim na czele, podpisali te układy, na mocy których w zasadzie uznali, że tracimy na rzecz republik Związku Sowieckiego ogromne połacie ziemi, i oni zobowiązali się. Głównie podpisującym umowę był Edward Osóbka-Morawski, podpisywał tajne porozumienie w tej sprawie z Wiaczesławem Mołotowem, z tym samym, który podpisywał rozbiór Polski z Ribbentropem. Z takimi ludźmi ci komuniści, zdrajcy, bo inaczej tego określić nie można, podpisali akty zrzeczenia się w gruncie rzeczy polskich ziem, uznając linię Curzona za prawowitą granicę Polski i dopuszczając do wypędzenia Polaków.

    Jaka jest dzisiaj, można powiedzieć, strategia naszego państwa? Otóż realizujemy prawo wynikające z tych umów republikańskich - oczywiście w 20%, bo państwa polskiego nie stać - w jakimś sensie kontynuujemy te komunistyczne umowy. Państwo polskie nie zwraca się do Związku Radzieckiego, którego już zresztą dziś nie ma, o rekompensatę za mienie utracone, zwrot majątków czy odebranych chociażby dzieł sztuki, a wypłaca te rekompensaty naszym obywatelom. Można powiedzieć: i dobrze, no bo gdzie nasi obywatele mają się zwrócić w sprawie czegoś, co im niesłusznie odebrano? Ale też można powiedzieć, że państwo polskie tutaj jest pasywne. Proszę zwrócić uwagę, jak tzw. wypędzeni Niemcy zachowują się w stosunku do Polski, jak rząd niemiecki popiera ich roszczenia, jak ich wspiera w sądach i przy dochodzeniu zwrotu majątku na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. (Dzwonek) Rzeczpospolita Polska zaś swoich obywateli nie tylko teraz nie wspiera, ale i przez wiele lat przedtem próbowała im nie dawać rekompensat, a obecnie, wypłacając te 20%, próbowała czynić to w taki sposób, by interpretować na ich niekorzyść to, że przed wojną były inne przepisy meldunkowe.

    Jako Prawo i Sprawiedliwość oczywiście popieramy ten projekt, bo uważamy, że nasi obywatele powinni otrzymać rekompensatę za utracone mienie, które niestety zostało poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, ale też z ubolewaniem stwierdzamy, że to niewielka rekompensata. Jednak ci obywatele polscy, którzy zostali wypędzeni z własnych domów na terytorium obecnego państwa polskiego, wciąż nie doczekali się żadnej rekompensaty mimo wielu zapewnień wielu polityków dziś rządzących, z prezydentem na czele, że rekompensaty, czyli reprywatyzacja, powinny być, i to nawet w wysokości minimum minimorum 50%. Można powiedzieć, że tylko i wyłącznie dzięki temu, że Trybunał Konstytucyjny znalazł uchybienia w tej ustawie, dziś Zabużanie będą mogli się ubiegać o rekompensatę choćby w wysokości 20%, natomiast cała reszta wypędzonych w Polsce ze swoich domów naszych obywateli nadal upominać się o swój majątek nie może. I po takim...

    Wicemarszałek Wanda Nowicka:

    Panie pośle, proszę już kończyć, czas minął.

    Poseł Marek Suski:

    ...smutnym zakończeniu dziękuję bardzo za uwagę i informuję, że Prawo i Sprawiedliwość ten projekt będzie popierać. Dziękuję. (Oklaski)