18 punkt porządku dziennego:

Pierwsze czytanie obywatelskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży (druk nr 1654).

Poseł Marek Balt:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Z tej mównicy usłyszeliśmy wiele słów troski, ale troski fałszywej, bo słowa nic nie kosztują. Za waszymi słowami nie idą żadne czyny. W żadnym wypadku nie pomagacie ludziom, którzy już dzisiaj borykają się z trudną sytuacją rodzinną czy chorobą dziecka. Nic za tym nie idzie.

    W imieniu Klubu Poselskiego Sojusz Lewicy Demokratycznej przedstawiam stanowisko odnośnie do obywatelskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży.

    Trzeba wreszcie powiedzieć prawdę o tym, o czym dzisiaj tu dyskutujemy. Przecież tylko ktoś naiwny może sądzić, że ta sprawa jest nowa. To nie jest nowa sprawa. O tej sprawie od wielu lat tutaj się dyskutuje. To nieprawda, że są na tej sali ludzie, którzy są w stanie zmienić swoje poglądy. Zaledwie rok temu na tej sali dyskutowaliśmy na ten temat, podjęliśmy dyskusję. Nikt tutaj nikogo nie przekona. Cała ta sytuacja, cały ten projekt ustawy jest niestety ponownie wykorzystywany politycznie. Nie można z tym się zgodzić, bo to nic nie wnosi do życia tych chorych dzieci, które dzisiaj funkcjonują, tych rodzin, które mają problemy, tych tysięcy niewinnych dzieci, które nie mają opieki ze strony państwa.

    Prawie nikogo - a już najmniej wnioskodawców i popierających projekt posłów i posłanki z prawej strony sali, mieniących siebie równie dumnie, co fałszywie, obrońcami życia - nie obchodzą argumenty podnoszone przez zwolenników opcji przeciwnej. Kompletnie was to nie obchodzi. Nie macie sumienia. Nie zastanawiacie się, jakie problemy mają ludzie, którzy dzisiaj się z tym borykają. Jako przedstawiciel lewicy mógłbym po prostu powiedzieć, że w tej sprawie liczy się wolność wyboru kobiet, kiedy i ile chcą mieć dzieci. Decydować o tym powinny tylko i wyłącznie kobiety, a nie ludzie, którzy nie mają sumienia. Tak, dokładnie tak. (Wesołość na sali) Decydujecie o losie setek tysięcy rodzin. Decydujecie o życiu, o trudnym losie setek tysięcy rodzin i z tego się śmiejecie. Dla was to jest śmieszne. To jest bardzo podłe, co robicie.

    (Głos z sali: Nie dyskutuj z nimi.)

    Panie marszałku, czy mogę prosić...

    Wicemarszałek Jerzy Wenderlich:

    Proszę zatrzymać czas.

    Panie pośle, uprzejmie pana proszę, żeby niekoniecznie zwracał się pan do osób z prawej części sali, a państwa prosiłbym z kolei o pohamowanie wesołości, która akurat w tym momencie debaty brzmi dość dziwnie.

    Proszę włączyć czas.

    Panie pośle, proszę kontynuować.

    Poseł Marek Balt:

    Posłowie Sojuszu Lewicy Demokratycznej przez cały czas będą prowadzili działania, żeby zmienić ustawę, która dzisiaj obowiązuje, żeby zmienić złe prawo, zastąpić je nowoczesną ustawą o prawach reprodukcyjnych gwarantującą kobietom wolność wyboru, dzieciom prawdziwą edukację seksualną opartą na wiedzy, która zastąpi zideologizowaną indoktrynację zwaną przygotowaniem do życia w rodzinie, powszechny dostęp do wszystkich metod planowania rodziny, a więc także nowoczesnej antykoncepcji. Na pewno nie zgodzimy się na to, by dzisiejszy stan uległ pogorszeniu.

    Nie miejmy złudzeń, podobnie jest z przedstawicielami prawicy. Ci, dla których liczy się nie wiedza naukowa, nie rzeczywistość, ale zdanie Kościoła katolickiego, nie będą skłonni do zmiany poglądów.

    Do kogo więc kieruję te słowa? Do tych, którzy nadal wahają się i skłonni są, być może ze względu na polityczną kalkulację, rozważyć możliwość skierowania przedstawionego projektu do dalszych prac w komisjach, choć przecież oni już wiedzą, że większości wad genetycznych płodów wykrywanych w badaniach prenatalnych towarzyszą uszkodzenia organizmu płodu, takie jak poważne wady serca, układu krążenia, oddychania, które często są przyczyną śmierci płodu w wyniku samoistnego poronienia.

    Nie jestem lekarzem, ale wiem, bo wiedza ta jest powszechnie dostępna, że w zdecydowanej większości przypadków ciąża z takimi wadami kończy się samoistnym poronieniem płodu w I trymestrze, w przypadku na przykład zespołu Turnera dzieje się tak w 99% przypadków. Jeśli tak się nie stanie, płód obumrze samoistnie w dalszych miesiącach ciąży. Niekiedy kontynuowanie takiej ciąży oznacza śmierć dziecka w kilka godzin czy miesięcy po urodzeniu. Statystyki podają, że 70% dzieci z zespołem Pataua umiera w ciągu pierwszego półrocza życia, a do pierwszego roku życia umiera dodatkowo 10%. Przypadki dożycia chorego do późnego dzieciństwa są niezwykle rzadkie. Zespół Turnera występuje u 3% wszystkich ludzkich płodów, jednakże tylko 1% spośród tych płodów dożywa porodu. Około 95% płodów z trisomią ulega spontanicznemu poronieniu, a 30% żywo urodzonych dzieci z zespołem Edwardsa umiera w pierwszym miesiącu życia. Tylko 10% przeżywa rok. Rzecz zdaje się być oczywista: tylko nosząca uszkodzony płód kobieta i opiekujący się nią lekarz mają prawo decydować o kontynuacji takiej ciąży albo jej przerwaniu. Tak zresztą Wysoka Izba zdecydowała rok temu, odrzucając poselski projekt ustawy złożony przez Solidarną Polskę.

    Skoro jest to oczywiste, pozostaje zadać pytanie, o co tutaj chodzi. Odpowiedź wydaje się banalnie prosta. Ktoś chce po raz kolejny instrumentalnie wykorzystać kwestię prawa kobiet do decydowania o swoim życiu do walki o polityczne poparcie Kościoła katolickiego, dla którego nie ludzkie zdrowie i szczęście jest wartością nadrzędną. Prawicy już nie wystarcza to, że kościelne ambony służą do partyjnej propagandy nienawiści wobec przeciwników politycznych. Teraz trzeba pozyskać ambony do tego, by, popisując się czołobitnością, zasłużyć na miano prawdziwego obrońcy poglądów i nakazów Kościoła i uzyskać pomoc z ambony w walce o rząd dusz na prawicy i zdobycie głosów w kolejnych wyborach. W tej waszej obrzydliwej grze, wzajemnym kopaniu pod sobą dołów, w tym prawicowym okładaniu się, którego próbkę obserwowaliśmy niedawno, podczas uzupełniających wyborów do Senatu na Podkarpaciu, wszystkie chwyty są przecież dozwolone.

    Zważcie jednak, panie posłanki, panowie posłowie, co tym razem jest stawką, która ma przeważyć szalę w zmaganiu zwolenników przewodniczącego Ziobry ze zwolennikami prezesa Kaczyńskiego. To już nie słowa obrażające tego czy owego działacza. Tym razem stawką na szali tej waszej gry jest cierpienie kobiet. Każdy z zasiadających w tej sali będzie decydował o tym, czy chce na swoje sumienie wziąć cierpienie kobiet, których, jeśli przedkładany dzisiaj projekt stałby się prawem obowiązującym, nakażemy nosić w sobie płód bez mózgu...

    (Głos z sali: Dziecko.)

    ...nosić w sobie płód, który nigdy nie będzie zdrowym i szczęśliwym dzieckiem, bo przestanie żyć w momencie opuszczenia jej ciała. Czy ktoś z obecnych na tej sali nie wie, że w dzisiejszym stanie prawnym kobieta, jeśli chce, może donosić każdą ciążę także wtedy, gdy badanie prenatalne wskaże, że ten płód jest obciążony chorobą. Wszyscy, i wszystkie, dobrze wiemy, bo przecież obowiązująca obecnie ustawa pozwala, jeśli kobieta czuje się na siłach urodzić takie dziecko i, jeśli ono przeżyje, je wychowywać. O co więc chodzi projektodawcom oraz tym, którzy są skłonni poprzeć (Dzwonek) to nieludzkie, bezrozumne przedłożenie? O to, by do heroizmu zmusić kobiety. Tylko nie wiem, czy w tym rzecz, żeby na siłę robić bohaterów z cierpiących kobiet, z cierpiących rodzin.

    Wysoki Sejmie! Skoro już się skończył czas, nie będę przedłużał wystąpienia, ale w imieniu klubu Sojuszu Lewicy Demokratycznej chcę złożyć wniosek o odrzucenie tego projektu ustawy w pierwszym czytaniu. Dziękuję. (Oklaski)