11 punkt porządku dziennego:

Poseł Piotr Tomański:

    Bardzo dziękuję.

    Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! System Państwowego Ratownictwa Medycznego jest najważniejszym elementem dotyczącym przedszpitalnych świadczeń zdrowotnych, a zatem jest jednym z najważniejszych elementów w zakresie bezpieczeństwa zdrowia i życia społeczeństwa. Został utworzony na podstawie ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym z dnia 26 września 2006 r., która zaczęła obowiązywać od 1 stycznia 2007 r. Sześcioletni okres opierania naszego bezpieczeństwa na powyższej ustawie wskazywał i w dalszym ciągu wskazuje na potrzebę zmian i poprawek wymienionych przepisów ustawy.

    Obecnie podmiot medyczny świadczący usługi ratownictwa medycznego w danym rejonie operacyjnym wyłaniany jest przez Narodowy Fundusz Zdrowia w wyniku konkursów ofert. W konkursie może zostać wyłoniony jeden podmiot, ponieważ w jednym rejonie operacyjnym usługi ratownictwa medycznego może świadczyć tylko jeden dysponent. Sytuacja, w której wybrany może zostać tylko jeden dysponent, sprawia, że nie ma możliwości podzielenia usług między kilku oferentów i zaczyna się walka o kontrakt, która staje się walką o istnienie danego podmiotu, niezależnie, czy jest to podmiot publiczny, czy prywatny. Dodatkowo ta sytuacja prowadzi do powstawania napięć i podziałów między podmiotami a także pracownikami, prowadzi do rozwarstwiania systemu, co nie sprzyja współpracy, a to wydaje się być fundamentem podczas działania np. przy eliminacji skutków zdarzeń o charakterze masowym, katastrof itd.

    To, co dotyczy przytoczonej współpracy, można zaobserwować przy działaniach Państwowej Straży Pożarnej, gdzie nikt nikomu nie stara się udowodnić swojej wyższości, a najważniejsza jest współpraca pomiędzy różnymi jednostkami Państwowej Straży Pożarnej i ochotniczej straży pożarnej działającymi przy jednym zdarzeniu.

    W przypadku konkursu, jaki obecnie mamy w systemie ratownictwa medycznego, zmiana świadczeniodawcy doprowadza do pewnego rodzaju rewolucji, a nie ewolucji, co niekoniecznie jest dobrym rozwiązaniem. W przypadku podmiotu publicznego przegrana w konkursie w praktyce oznacza upadłość tego podmiotu. Na tym tle jawi się kolejny problem, jakim jest stabilność dla podmiotów świadczących usługi ratownictwa medycznego i ryzyko, że koszty ponoszone na inwestowanie w personel, infrastrukturę, sprzęt medyczny, specjalistyczne środki transportu (Dzwonek) staną się nikomu niepotrzebnymi rekwizytami po ewentualnym przegranym konkursie, a poniesione na ten cel bardzo duże środki finansowe, czy to publiczne, czy to prywatne, zostaną zmarnowane.

    Mając powyższe na uwadze, uprzejmie proszę o odpowiedź na następujące pytania. Czy Ministerstwo Zdrowia przewiduje nowelizację przytoczonej ustawy, najlepiej z uwzględnieniem wyżej wymienionych uwag? Czy przewidziane jest przywrócenie publicznego charakteru Państwowego Ratownictwa Medycznego? Czy obecny sposób wyłaniania podmiotu świadczącego usługi ratownictwa medycznego, będącego elementem bezpieczeństwa mieszkańców, nie jest sprzeczny z duchem ustaw samorządowych, bowiem samorządy zostały pozbawione wpływu na wybór podmiotu świadczącego usługi w zakresie ratownictwa na danym terenie? I ostatnie pytanie. Czy wprowadzenie mechanizmów wolnorynkowych w Państwowym Ratownictwie Medycznym nie jest wypaczeniem istoty wolnego rynku? Pytam, ponieważ wolny rynek to prawo wyboru przez klienta. W tym przypadku klientami są osoby znajdujące się w stanie nagłego zagrożenia życia lub zdrowia i tutaj takiego wyboru nie ma. Bardzo dziękuję.