16 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Kultury i Środków Przekazu o poselskim projekcie uchwały w sprawie uczczenia setnej rocznicy urodzin Jerzego Turowicza (druki nr 824 i 842).

Poseł Urszula Augustyn:

    Dziękuję.

    Pani Marszałek! Panie Posłanki! Panowie Posłowie! Mam niezwykłą przyjemność w imieniu klubu Platforma Obywatelska wyrazić stanowisko w sprawie uchwały z okazji 100. rocznicy urodzin Jerzego Turowicza.

    Zwykle w takich sytuacjach większość mówców opiera się na danych biograficznych, ale myślę, że dzisiaj nie warto tego robić, bo są one ogólnie dostępne i znane. Chciałabym zatrzymać się przy tych punktach, które w trakcie omawiania tej uchwały czy też w trakcie prac komisji sprawiały największe kłopoty, powiedziałabym, że takiej bardzo delikatnej natury, ale mimo wszystko.

    Zacznę od fragmentu listu, który Jan Paweł II wysłał z okazji smutnej uroczystości pogrzebowej Jerzego Turowicza. Pisał o Turowiczu tak: Był on człowiekiem głębokiej wiary, opartej na solidnym fundamencie formacji intelektualnej i duchowej wyniesionej jeszcze z ˝Odrodzenia˝ i stale rozwijanej. Z tej wiary czerpał siły do dochowania wierności zasadom, do wytrwałego propagowania ponadczasowych wartości ludzkich i chrześcijańskich, do odważnej obrony człowieka i jego godności. Dawał jej świadectwo również jako ceniony intelektualista, publicysta i redaktor naczelny ˝Tygodnika Powszechnego˝. W trudnych czasach, kiedy Kościół w Polsce był ograniczany przez totalitarny system, tygodnik był jedynym głosem katolików świeckich. Dzięki zdecydowanej postawie swego redaktora naczelnego zachował wtedy jednoznaczną linię, którą wyznaczała troska o Kościół, o krzewienie chrześcijańskiej kultury i kształtowanie duchowej wrażliwości ludzi.

    O wątku, który jak gdyby budził wiele wątpliwości podczas dyskusji na posiedzeniu komisji, pisała także Józefa Hennelowa, tym razem już w rocznicę śmierci Turowicza: Otwarte chrześcijaństwo, otwarty Kościół to był w rozumieniu Turowicza Kościół posłany do ludzi, w każdym czasie i miejscu, nigdy niezasługujących na potępienie albo pogardę, tylko na staranie o to, by z pomocą wierzących też zechcieli spotkać się z dobrą nowiną i ją przyjąć.

    Wreszcie sam Turowicz, który mówi o tym, co jest naprawdę najistotniejsze w przesłaniu i w podejściu do innych ludzi: Konieczna jest postawa otwarta, to znaczy dialogu, rozmawiania także z przeciwnikami językiem takim, który oni mogą zrozumieć. Tutaj ważne jest dochodzenie do jakichś kompromisów. Potrzebny jest w tym celu pragmatyzm i realizm w tym znaczeniu, że dąży się do tego co jest możliwe, broniąc zarazem wartości, bo to jest pierwszorzędnym zadaniem chrześcijan.

    Myślę, że Turowicz, który był mistrzem nie tylko dla samego środowiska ˝Tygodnika Powszechnego˝, ˝Znaku˝ czy ˝Więzi˝, ale dla wielu ludzi, którym te wartości są bliskie. Turowicz pozostawił szczególne dziedzictwo, szczególne wyzwanie i my dzisiaj zobowiązani jesteśmy, bo to dziedzictwo faktycznie nas zobowiązuje, do popularyzowania jego ideałów, jego koncepcji, jego postawy. (Dzwonek) Świadectwo myśli życia takich ludzi jak Jerzy Turowicz warte jest uczczenia, w związku z czym klub Platforma Obywatelska bardzo gorąco poprze uchwałę z okazji 100. rocznicy urodzin Jerzego Turowicza. Dziękuję.