31 punkt porządku dziennego:

Przedstawiony przez Radę Ministrów dokument: Sprawozdanie z realizacji ˝Programu ograniczania zdrowotnych następstw palenia tytoniu w Polsce w 2011 roku˝ (druk nr 665) wraz ze stanowiskiem Komisji Zdrowia (druk nr 694).

Poseł Jacek Czerniak:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt przedstawić stanowisko Klubu Poselskiego Sojusz Lewicy Demokratycznej w sprawie sprawozdania z realizacji ˝Programu ograniczania zdrowotnych następstw palenia tytoniu w Polsce w 2011 roku˝.

    Po pierwsze, jakie są fakty, jakie są liczby? Oto 9 mln Polaków sięga codziennie po papierosa. Po drugie, jakie są społeczne skutki rozpowszechniania chorób odtytoniowych? To prawie 60 tys. zgonów rocznie, w tym 40 tys. zgonów ludzi w wieku od 35 do 65 lat, a więc w wieku produkcyjnym, utrzymujących rodzinę i tworzących dochód narodowy.

    Pytanie, jak zmniejszyć palenie tytoniu, to jest pytanie zasadnicze. Zobowiązanie do odpowiedzi na to pytanie nałożone zostało na rząd treścią art. 4 ustawy z dnia 9 listopada 1995 r. o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych. Wykonaniem tego zobowiązania jest omawiany program. Realizacja 10 zadań wynikających z tego programu została w sposób szczegółowy omówiona przez pana generalnego inspektora sanitarnego. Ja chciałbym się skoncentrować na kwestii bardzo istotnej z punktu widzenia działania całego programu - finansowaniem tego programu, bo finansowanie determinuje wszelkie działania i ewentualne wynikające z tego skutki.

    Otóż w 2011 r. na realizację programu przeznaczone zostały środki finansowe z budżetu państwa w wysokości 400 tys. zł właśnie dla głównego inspektora sanitarnego oraz środki wydzielone w budżetach wojewódzkich stacji sanitarno-epidemiologicznych i pozyskane przez stacje sanitarno-epidemiologiczne z urzędów miast, urzędów marszałkowskich, gmin, starostw powiatowych oraz od prywatnych przedsiębiorców i innych partnerów, którzy właśnie współfinansowali ten program. W ramach działalności resortów Ministerstwo Spraw Wewnętrznych wydatkowało w 2011 r. na realizację tych zadań kwotę w wysokości 99 865 zł. Resort obrony narodowej na profilaktykę palenia tytoniu przeznaczył kwotę 121 355 zł. Łącznie wydatki na realizację programu w 2011 r. wynosiły 915 551 zł. Dla porównania w 2010 r. była to kwota 1 044 966 zł.

    Co do podsumowania i wniosków, które są zawarte właśnie w tym programie, po pierwsze, należy rozszerzyć zasięg programów profilaktyki palenia tytoniu realizowanych w przedszkolach i żłobkach. To jest bardzo istotna kwestia. Kolejna sprawa to szeroka edukacja społeczna. To jest niezbędne również dla zrozumienia i poszanowania norm prawnych eliminujących palenie tytoniu z przestrzeni publicznej. Działania regionalne i lokalne powinny być wzmocnione poprzez szersze współdziałanie władz samorządowych, organizacji pozarządowych, pracodawców oraz środków masowego przekazu.

    I kolejny wniosek wynikający z podsumowania. Konieczne są działania zmierzające do zwiększenia respektowania zasad zakazu reklamowania i promocji wyrobów tytoniowych. Jak wynika z programu, niestety, trzeba z przykrością stwierdzić, że nie ma pożądanej dynamiki spadku palenia tytoniu. Ważne jest to, żeby wprowadzić taką modę, być może ta moda powinna być pod hasłem właśnie mody na niepalenie papierosów.

    Kolejną kwestią bardzo istotną jest to, że cele programu powinny być realizowane nie tylko przez kampanie centralne, ale również powinno być to realizowane przez programy lokalne. To współdziałanie będzie właśnie takim elementem łączącym te wspólne działania i być może ta moda na niepalenie wyrobów tytoniowych zostanie wprowadzona. Dziękuję za uwagę. (Oklaski)