7 punkt porządku dziennego:

Poseł Paweł Szałamacha:

    Pani Marszałek! Panie i Panowie! Panie Ministrze! Projekt terminalu LNG ma szansę zostać bodajże jedynym z ambitnych przedsięwzięć rozpoczętych w latach 2006-2007, które jest kontynuowane, zostało przejęte. W dziesiątkach innych spraw, linii politycznej został w 2007 r. dokonany dramatyczny zwrot, dramatyczna zmiana. Pan poszedł na chwilę i nie pańscy koledzy klubowi, ale posłowie Platformy sugerowali, że w 2006 r. i w 2007 r. został zmarnowany czas, nie został ten czas optymalnie wykorzystany. Proszę w tę stronę nie iść, to jest ślepa uliczka, nie ma co tego drążyć. Powracanie do argumentów, że wszystkiemu zawinił PiS, jest tym samym powracaniem do argumentów, które się całkowicie wyprały. To, co było zrobione, to delokalizacja, to, co było zrobione, to wyprostowanie planu zagospodarowania przestrzennego w Świnoujściu. To nie jest bagatelna sprawa. Trzeba było odpowiednio przegryźć się przez całe te procedury. To, co było już zrobione, to rozpoczęcie oceny wpływu inwestycji na środowisko, zawiązanie spółki celowej itd. Platforma, która - cieszymy się z tego - przejęła ten projekt i go prowadzi, przez szereg miesięcy obwąchiwała, mówiąc kolokwialnie, tę inwestycję, zastanawiała się nad tym projektem i dopiero po około 8 miesiącach rządzenia podjęła decyzję: tak, realizujemy. Następnie jeszcze kilka miesięcy trwało przeniesienie spółki Polskie LNG z PGNiG do Gaz-System itd. Dzisiaj jesteśmy w sytuacji, w której realnie istnieje możliwość opóźnienia harmonogramu, bo sądzę, że ten terminal ostatecznie powstanie, jestem co do tego przekonany, że zaangażowanie i kolejnych rządów, i opinii publicznej, która jest autentycznie przekonana do tej opcji, nie pozwoli na wycofanie się i na wstrzymanie tych kroków.

    Natomiast pańska odpowiedź nie dostarczyła nam odpowiedniego poziomu pewności, odpowiedniego poziomu komfortu co do tego, kiedy to nastąpi i czy realnie nie nastąpi przerwanie procesu budowlanego. Faktem jest bowiem to, co widzimy na dziesiątkach innych miejsc w kraju: że do ostatniej chwili wykonawcy zapewniają, iż wszystko jest w porządku, bo taki jest ich interes, do ostatniej chwili próbują negocjować z bankami, do ostatniej chwili próbują negocjować z podwykonawcami, i nawet z dobrą wolą, nie zakładam, że są w tym wypadku jakieś inne motywacje, próbują tę sytuację ratować, ale później następuje to, o czym mówił pan poseł Naimski: jeszcze o godz. 17 koniec notowań giełdowych, a następnie po kilku kwadransach wybucha negatywna informacja.

    W związku z tym, jeżeli musielibyśmy przeanalizować konkretnie to, co pan odpowiedział na nasze pytania, pamiętając o podstawowej zasadzie znanej prawnikom, bardziej praktykom niż osobom, które nie przegryzły pewnych spraw, umowy nie mówią o tym, jak strony będą się zachowywały, ale o tym, jak powinny się zachowywać, to znaczy że gdy przychodzi co do czego, to wszyscy zachowują się zgodnie z zasadą, chociażby dotyczy to banków: błogosławiony, który trzyma, który ma - beatus qui tenet. Wchodzą na wszystkie rachunki bankowe, zajmują gotówkę, egzekwują gwarancje. Spółka jest osuszana z gotówki i przestaje mieć możliwości funkcjonowania, obojętnie, co mówią umowy, co mówią przepisy umów na temat tego, czy to jest rachunek wyodrębniony czy nie. Mówią oczywiście o odpowiedzialności solidarnej, ale później jest chociażby kwestia przejęcia placu budowy.

    Mamy natomiast informacje wskazujące, że wcale nie wygląda to tak optymistycznie, jak pan to przedstawił. Standard wykonawstwa jest wątpliwy chociażby w odniesieniu do już wykonanych zbiorników oraz jakości spawów. (Poruszenie na sali) Nie są wykonane - dziękuję mojemu koledze klubowemu - kopuły na zbiornikach itd. W związku z tym pojawia się niebezpieczeństwo polegające na tym, że w momencie kiedy wszystko pęka, następuje przeciąganie liny pomiędzy uczestnikami i konsorcjum, kto ma za co odpowiadać. Oni także wiedzą, że rządowi zależy na tej inwestycji (Dzwonek) i wobec tego pojawia się klasyczna sytuacja, o której mówił pan Zagłoba: złapał Kozak Tatarzyna. Oni siedzą na placu budowy, a rząd staje się poniekąd ich zakładnikiem. Konsekwentny wykonawca może to wykorzystywać.

    Z tych wszystkich powodów, a także z tych, które przedstawili moi koledzy klubowi w wypowiedziach, Komisja Gospodarki poprosiła Najwyższą Izbę Kontroli o przeprowadzenie kontroli tego procesu. Mamy nadzieję, że wypadnie ona jak najlepiej, a sytuacja zostanie uratowana. W zasadzie istnieje tylko kilka możliwości, ażeby realnie nie nastąpiło przerwanie robót budowlanych, to znaczy błyskawiczne przejęcie tego przez innych uczestników konsorcjum bądź poniekąd odseparowanie. Ale jest bardzo trudną sprawą odseparowanie tej umowy Hydrobudowy z Polskim LNG od całego pozostałego portfela zamówień...

Poseł Paweł Szałamacha:

    ...które posiada Hydrobudowa w całym świecie, w całej Polsce, i otoczenie niejako tego kontraktu kordonem sanitarnym, który kiedyś chcieliście stosować wobec nas. Dziękuję. (Oklaski)