21 punkt porządku dziennego:

Pierwsze czytanie poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (druk nr 2262).

Poseł Paweł Szałamacha:

    Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Przychylamy się do wniosku o skierowanie tego projektu do dalszych prac w Komisji Finansów Publicznych z kilku podstawowych przyczyn. Oczywiście nie ma za bardzo różnicy zdań co do diagnozy obecnej sytuacji. Przytoczono już tutaj kilka różnego typu zestawień międzynarodowych dokonywanych czy to przez prywatne firmy, czy to przez OECD, czy przez Unię Europejską, to jest wszystko jasne. Można by tu dodawać liczbę patentów na tysiąc mieszkańców czy to w Europie, czy w Stanach Zjednoczonych. Diagnoza sytuacji jest chyba podzielana przez większość Izby.

    My mamy tę piękną satysfakcję, że mówiliśmy już o tym od dwóch lat. Proponowaliśmy w naszym programie właśnie to rozwiązanie, które jest znane jako podwójny odpis podatkowy, a w wielu krajach OECD funkcjonuje jako double tax dip, czyli ten podwójny odpis podatkowy na zasadzie licencji, nazwałbym to, otwartej, open source. Tutaj jeden z klubów skorzystał z tego rozwiązania. Takie są, nazwijmy to, reguły gry. Cieszymy się, że ta nasza koncepcja została wpisana w język tekstu prawnego.

    Chodzi jeszcze o przybliżenie, w jaki sposób działa ten kredyt podatkowy czy ta podwójna ulga podatkowa. To także wymaga doprecyzowania w trakcie prac. Otóż przez długi czas w polskim prawie podatkowym był problem nawet z uznawaniem bezpośrednich wydatków na badania naukowe i rozwój, zaliczaniem tego w ciężar kosztów CIT-u. Były przypadki, w których urzędy podatkowe stwierdzały, że można uznać jedynie koszty uzyskania przychodu. Jeżeli więc takie wydatki nie przynosiły sukcesu w postaci jakiejś nowej technologii, nie powstawał z tego nowy produkt i nie można było uzyskać przychodu, to przedsiębiorca ponosił pełne ryzyko, angażując zasoby finansowe, rozbudowując laboratoria, a później fiskus mu mówił: kochany, nie ma przychodu - nie ma kosztów uzyskania przychodu. Zostało to już w ostatnich latach częściowo rozwiązane. To jest zauważalny postęp.

    Naszym celem jest takie przekierowanie gospodarki, ażeby stworzyć trwałą, długotrwałą kulturę innowacyjności. Tak właśnie działa ten podwójny kredyt podatkowy, bo do momentu dojścia do punktu X, tutaj oczywiście jest kwestia zdefiniowania jego, do wytworzenia tej nowej technologii przedsiębiorstwo ponosi koszty innego rodzaju: zatrudnia nowych pracowników, ponosi koszty marketingu i wejścia na rynki, zakupu maszyn do produkcji. Wówczas fiskus, mądry fiskus, mówi: dobrze, pozwolę ci odpisać koszty, których realnie nie poniosłeś, czyli drugą taką samą kwotę, ponieważ doceniam ten wysiłek.

    Jest jednak ten punkt ryzyka, było to podniesione w poprzedniej wypowiedzi: co stanowi tę nową technologię? Znamy niestety przypadki w Polsce, bardzo bolesne, pan poseł Zbrzyzny będzie wiedział, o czym mówię, bo dotyczy to spółki KGHM Polska Miedź i sprawy sprzed wielu lat dotyczącej rzekomych innowacji wprowadzanych w tej spółce. Poprzestawiano tam maszyny, to były chyba wanny. W każdym razie zmieniono jedynie aranżację, przestawiono maszyny w hali i po uzyskaniu pozytywnych opinii naukowców uznano, że to jest wniosek racjonalizatorski. Wypłata, pieniądze. Czyli czysty szwindel w pełnym wymiarze.

    Teraz jest problem, czy ta nowa technologia istotnie powstanie, bo z tym wiążą się te pozytywne skutki podatkowe. W związku z tym w wielu systemach prawnych funkcjonuje jakiś obiektywny test, na przykład patent. Nie tylko polski patent, ale być może patent europejski, patent udzielony w Monachium bądź w Stanach. To można dopracować, można pracować nad tym rozwiązaniem, doprecyzować je.

    W związku z tym, tak jak powiedziałem na wstępie, opowiadamy się za tym, żeby kontynuować prace nad tym projektem. Dziękuję. (Oklaski)