23 punkt porządku dziennego:

Przedstawione przez ministra skarbu państwa ˝Sprawozdanie o stanie mienia Skarbu Państwa na dzień 31 grudnia 2011 r.˝ (druk nr 1018) wraz ze stanowiskiem Komisji Skarbu Państwa (druk nr 1739).

Poseł Paweł Szałamacha:

    Dziękuję, pani marszałek.

    Pani Marszałek! Szanowni Państwo! Muszę przyznać, że jestem trochę zdziwiony tą lakonicznością, bardzo krótkimi wystąpieniami i zupełnie pobieżnym traktowaniem tej materii zarówno przez przedstawiciela resortu, jak i przez przedstawiciela klubu partii rządzącej. Wygląda to po prostu na próbę odfajkowania tematu. Nie podjęto tu nawet jakiejś próby analizy, próby dyskusji nad tym sprawozdaniem. Być może wynika to po prostu z tego, że rozmawiamy o tym dokumencie po prawie dwóch latach od okresu, którego on dotyczy, być może stąd zdawkowe, lakoniczne czy wręcz bardzo, bardzo płytkie oceny.

    Ja skoncentruję się na kilku punktach. Jest to dokument, który zawiera opis stanu majątku Skarbu Państwa po pierwszych czterech latach sprawowania władztwa nad tym mieniem przez Platformę Obywatelską, opis stanu na koniec roku 2011. Warto się zatrzymać dosłownie nad kilkoma punktami, nad tym, co jest w tym dokumencie, ale także nad tym, czego nie ma. On odzwierciedla pewną politykę czy kierunek, w którym szło to ugrupowanie, szedł ten układ rządowy.

    Podam kilka przykładów. Po pierwsze, sprzedawanie pakietów akcji w wiodących spółkach Skarbu Państwa nieuzasadnione interesem majątkowym Skarbu Państwa, ale prowadzące do obniżenia jego udziału w spółkach tradycyjnie uznawanych za strategiczne do poziomów ryzykownych bądź do takich poziomów, które są uzasadnione jedynie dążeniem do wyjścia spod ustawy kominowej. To był oczywiście kazus banku PKO BP i PZU SA, jednorazowe transakcje rzędu wielu miliardów złotych, obniżenie udziału poniżej 55% akcji i jedyny uzysk to oczywiście jednorazowy wpływ gotówki, ale później większe problemy z poborem dywidendy, de facto mniejsze wpływy z dywidendy i tym samym możliwość płacenia osobom, które zarządzają tymi spółkami, już nie krotności przewidzianych ustawą, ale dziesiątek tysięcy złotych. Było to zupełnie nieuzasadnione interesem majątkowym Skarbu Państwa. Należało zdecydować, że albo panowie całkowicie sprzedajecie te firmy, przykładowo KGHM Polska Miedź, PKO BP, albo próbować zachować wpływ, ponieważ wpływy z dywidendy zasilają dochody w następnych latach.

    Drugi punkt to zbliżanie się, tak jak w przypadku tarnowskich Azotów, do progu zagrożenia wrogim przejęciem i później bohaterska obrona tych firm, tworzenie wrażenia silnej obrony polskiego interesu gospodarczego. Teatr, pewien teatr, który był odgrywany przed opinią publiczną.

    Trzeci punkt to jest kwestia tego, których spółek tu nie ma bądź które w tym czasie zniknęły z tego zestawienia, to znaczy tworzenie niejako systemu zależności i oddawanie przysług silnym grupom finansowym, które są częścią tego systemu polityczno-medialnego w Polsce. Przykładem jest dramatycznie błędna sprzedaż Polkomtela, która nastąpiła, którą skonsumowaliście jeszcze pod koniec poprzedniej kadencji. To przysługa dla pana prezesa Solorza kosztem domeny Skarbu Państwa.

    Następna sprawa, to już jest oczywiście poza okresem objętym tym sprawozdaniem, to emisja akcji i wyjście z PAK-u, oddanie tu także kontroli tej osobie, sprzedaż tego przez Skarbu Państwa. Oczywiście to nastąpiło już po okresie objętym tym sprawozdaniem. I to wyjście nastąpiło w sytuacji, w której Skarb Państwa miał... (Dzwonek)

    Pół minuty, pani marszałek.

    Wicemarszałek Wanda Nowicka:

    Proszę bardzo.

    Poseł Paweł Szałamacha:

    ...największy pakiet akcji w spółce. Tak więc na skutek fatalnej de facto, dramatycznie złej umowy prywatyzacyjnej wyzbyto się kontroli nad tą firmą. A państwo zdecydowali, że pójdziecie krok dalej i sprzedacie udziały Skarbu Państwa na giełdzie, czyli wycofaliście się całkowicie z PAK-u, oddając kontrolę nad nim panu Solorzowi. I dopełniliście tego, sprzedając dwie kopalnie węgla brunatnego, bo inaczej, co logiczne, ta operacja nie miałaby sensu.

    Nie będziemy wobec tego żyrować tego typu polityki gospodarczej czy antypolityki gospodarczej. I wnoszę o odrzucenie tego dokumentu. (Oklaski)

    (Poseł Michał Wojtkiewicz: I słusznie.)