10 i 11 punkt porządku dziennego:

  10. Sprawozdanie Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży o poselskim projekcie uchwały w sprawie uchylenia rozporządzenia ministra edukacji narodowej z 23 grudnia 2008 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dz. U. z 2009 r. Nr 4, poz. 17) oraz rozporządzenia ministra edukacji narodowej w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych z dnia 7 lutego 2012 r. (druki nr 284 i 361).
  11. Sprawozdanie Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży o poselskim projekcie rezolucji wzywającej rząd Rzeczypospolitej Polskiej do zmiany rozporządzenia ministra edukacji narodowej z dnia 7 lutego 2012 r. w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 204) (druki nr 285 i 362).

Poseł Sprawozdawca Mariusz Orion Jędrysek:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Pani Minister! Przychodzi mi zdać sprawozdanie z dwóch posiedzeń komisji w sprawie, o której pan marszałek raczył wspomnieć: poselskiego projektu uchwały przygotowanego przez panią poseł Marzenę Wróbel. Komisja zarekomendowała Wysokiemu Sejmowi, aby odrzucił projekt uchwały. Dyskusja była bardzo obszerna i odbywała się na dwóch posiedzeniach komisji. Ze względu na to, że zabrakło czasu, trzeba było przełożyć rozpatrywanie na następny termin, wypadający po dwóch dniach. W obszernej dyskusji głos zabierali m.in.: pani poseł Wróbel, pan poseł Terlecki, pan poseł Sprawka, pani poseł Fabisiak, pani poseł Augustyn, pan poseł Piontkowski, pan poseł Kłosowski, pan poseł Pietrzczyk i pani poseł Leszczyna. Potem zabrała głos w dyskusji podsekretarz stanu pani Joanna Berdzik.

    W dyskusji zgłaszane były liczne wnioski merytoryczne, wnioski krytyczne. Obejmowały one następujące kwestie: nauczyciele zgłaszali krytyczne wnioski i zastrzeżenia dotyczące przedmiotowej sprawy, brak było jasnego kanonu lektur, nie uwzględniono procesu historyczno-literackiego, który wymagałby logicznego myślenia, uderzenie w historię było najboleśniejsze. W praktyce w wieku 16 lat, tuż przed maturą, nie można było zmienić swoich planów dotyczących studiów. Zobowiązywały do tego odpowiednie założenia w programie, a w związku z tym widoczne były braki, z czym wiązała się konieczność korepetycji. Takie były zarzuty. Stwierdzano, że ze względu na wybiórczość nie będzie pełnego obrazu całości dziejów, że wyodrębniono tylko pewne fragmenty, w związku z czym nie będzie można dostrzec związków przyczynowo-skutkowych, jak również nie będzie można kształtować poczucia tożsamości narodowej, a poprzez to własnej wartości Polaka jako obywatela świata. Dlatego pani poseł Marzena Wróbel w imieniu klubu Solidarna Polska uznała, że należy uchylić te dwa rozporządzenia.

    Inne wypowiedzi merytoryczne dotyczyły tego, że obniża to poziom kształcenia polskiej młodzieży, powoduje efekt niekompetencji czy nawet, jak stwierdził jeden z posłów, naiwnej niefrasobliwości albo że jest to celowy zamysł ze strony ministerstwa uczynienia z Polaków osób drugiej kategorii, mniej konkurencyjnych na rynku pracy w Europie. Stwierdzano, że liczba lekcji historii jest dramatycznie ograniczona, natomiast nie można uznać za nauczanie historii swego rodzaju pogadanek pt. ˝Swojskość i obcość˝, a skoro nie można uznać tego za kurs historii, to w związku z tym nie można tych godzin włączyć do liczby godzin historii. Poziom uczniów rzeczywiście dramatycznie spada od czasu, kiedy te założenia zaczęły obowiązywać. Nie ma zbyt wielu informacji na temat historii III Rzeczypospolitej, a już w ogóle niczego nie ma na temat tego, co działo się po roku 1989, co może spowodować fatalne decyzje związane na przykład z wyborami politycznymi młodych ludzi. Także programy fizyki, chemii i przyrody zostały bardzo mocno okrojone - przez te zabiegi ministerstwa. Według niektórych posłów właśnie to powoduje bardzo duże ograniczenie podstaw do kształcenia politechnicznego, czyli po prostu nie będzie dobrych inżynierów w Polsce. Na to też zwracali uwagę kuratorzy oświaty.

    Inną sprawą, jeśli chodzi o zarzuty, było to, że chce się eksperymentować - podam przykład reformy ministra Handkego wprowadzającej gimnazja - że w zasadzie jedną z przyczyn upadku jakości kształcenia jest właśnie ta eksperymentalna reforma, w co brniemy do dzisiaj z coraz gorszym efektem w zakresie kształcenia Polaków. Podobnie niektórzy posłowie zwracali uwagę na edukację sześciolatków w przedszkolach, że w zasadzie jej nie ma, że kuleje, nieoficjalnie panuje tam potężny bałagan, co jest związane z nowymi planami nauczania.

    Głosy, które broniły tego typu regulacji prawnych, o których mówimy, uznawano za niemerytoryczne, ale o podtekście politycznym, takie były hasła, i że mówienie tego typu rzeczy jest nadużyciem. Pani minister poprosiła opozycję, żeby popracować - merytorycznie, a nie politycznie. Doszło do głosowania, w którym, oczywiście, jak wspomniałem na początku, komisja rekomenduje odrzucenie tego projektu uchwały, co raportuję z wielką przykrością.