8 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi o poselskim projekcie uchwały w sprawie wezwania Rządu RP do aktywnego działania na rzecz wprowadzenia równych i niedyskryminujących zasad podziału środków na dopłaty bezpośrednie dla rolników między państwami członkowskimi Unii Europejskiej (druki nr 140 i 210).

Poseł Piotr Walkowski:

    Panie Marszałku! Szanowne Koleżanki i Koledzy Parlamentarzyści! Panie Ministrze! Otóż tak. Przepraszam, że mnie nie było kilkanaście minut, ale inne obowiązki parlamentarne też trzeba wykonywać. Miałem jednak okazję, podglądałem sobie jednym okiem na pulpicie i zdziwiłem się. Czy jest to debata w sprawie wsparcia rządu Rzeczypospolitej Polskiej w kwestiach dotyczących aktywnego działania na rzecz uproszczenia wspólnej polityki rolnej, czy jest to debata pokazująca wzajemne uczucia, jakie są między nami? Ja chciałbym koleżanki i kolegów, którzy się wypowiadali, zapewnić, że mimo wszystko was lubię, bo taki już jestem stworzony.

    (Głos z sali: Też lubimy.)

    Zresztą jestem wyznawcą religii opartej na określonej etyce i inaczej postępować nie mogę.

    (Głos z sali: I my też.)

    Wiem, tylko można działać, można mówić i myślę, że dobrze by się stało dla tej Izby i dla naszego kraju, żebyśmy w sprawach, o których dyskutujemy, dyskutowali w sprawie, a nie przeciwko sobie. Zauważyłem, że takie głosy były. Troszeczkę jest mi przykro. Ale cóż, oprócz przykrości nic więcej, żadnej emocji dodatkowej nie mogę na sobie wymóc.

    Chciałbym również poinformować - bo koledzy prosili, pytali, gdzie jest pan minister - że trwa rada naczelna Polskiego Stronnictwa...

    (Głos z sali: Tutaj powinni być...)

    (Głos z sali: Poważnie?)

Poseł Piotr Walkowski:

    Myślę, że tak, koledzy, jeżeli będziecie...

Poseł Piotr Walkowski:

    Jeżeli koledzy będziecie mi przerywać, to nie zdążę zadać pytania. (Dzwonek)

    (Głos z sali: Już czas się skończył.)

    Chciałbym podziękować autorom tej uchwały za wykazanie chęci wspomożenia naszego rządu. Liczę, że nie skończy się tylko na uchwale, ale na wspólnych działaniach, które będziemy podejmowali, bo jest to nam wszystkim potrzebne. Myślę, że również mamy w pamięci 13 grudnia 2002 r., kiedy się okazało, że za dużo osób kibicowało, a za mało wspomagało rząd polski w negocjacjach z Unią Europejską w kwestiach ustalenia zasad, na których wstępujemy. Gdyby wtenczas było więcej determinacji wśród nas, polityków, i było większe wsparcie dla przedstawicieli naszego rządu, którzy negocjowali w Kopenhadze, to myślę, że te warunki by były łatwiejsze do przeżycia. Skoro taką pomoc w tej chwili deklarujecie, to ja jako przedstawiciel koalicji dziękuję wam bardzo i liczę, że są to szczere intencje. Dziękuję bardzo. (Oklaski)

    (Głos z sali: Oczywiście.)

    (Głos z sali: Do roboty.)