Poseł Henryk Siedlaczek:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W trakcie jednych z grudniowych obrad Sejmu padło stwierdzenie, że co roku w maju ginie 50% pogłowia pszczół. Jednocześnie stwierdzono, że wszystko jest w porządku, bo pszczół corocznie przybywa. Dane wykorzystane do wyliczeń to informacje, którymi dysponują powiatowe inspektoraty weterynarii - pszczelarz ma bowiem obowiązek zarejestrowania pasieki - oraz dane Polskiego Związku Pszczelarskiego. Pszczelarz rejestruje pasiekę w powiatowym inspektoracie weterynarii, jednakże w sytuacji kiedy pasieka padnie, praktycznie nieliczni pszczelarze zgłaszają ten fakt i wyrejestrowują taką pasiekę. Jeżeli właścicielem pasieki staje się nowy nabywca, rejestruje ją wówczas ponownie.

    Obecnie istnieje ˝Krajowy program wsparcia pszczelarstwa˝. Podstawą wsparcia w ramach tego programu jest liczba rodzin będących w posiadaniu pszczelarza na dzień 30 września danego roku. Liczba rodzin jest określana przez podmioty pośredniczące w ˝Krajowym programie wsparcia pszczelarstwa˝ na podstawie opłaconej składki ulowej. Jest to składka od każdego posiadanego ula, rodziny pszczelej, wpłacana raz w roku na przełomie stycznia i lutego.

    Do zobrazowania kuriozalnej w sumie sytuacji niech posłuży następujący przykład. Pszczelarz posiadający 50 rodzin pszczelich opłaca składkę za 50 rodzin. W ramach ˝Krajowego programu wsparcia pszczelarstwa˝ może skorzystać z zakupu matek pszczelich, odkładów, leków na wariozę, sprzętu pszczelarskiego, przyczep do przewozu pszczół na pożytki. Jeżeli pszczoły padną, opłaci mniejszą składkę ulową lub nie opłaci jej wcale. Jeśli nie będzie miał pszczół w chwili opłacania składek, to w roku następnym otrzyma mniejsze wsparcie lub nie otrzyma go wcale, pomimo że do 30 września odbudował stan rodzin. W ten sposób pszczelarz zostanie podwójnie ukarany, bowiem nie tylko utracił pszczoły, ale także nie otrzyma pomocy w ramach ˝Krajowego programu wsparcia pszczelarstwa˝ na odbudowę pasieki. Stąd panująca powszechnie praktyka opłacania składek niezależnie od faktycznej liczby posiadanych uli.

    Wysoka Izbo, mając na uwadze powyższą sytuację, oświadczam, iż zaistniała sytuacja stanowczo wymaga szybkiej poprawy poprzez utworzenie bazy danych rejestrującej pszczelarzy na terenie każdego powiatu i obowiązkowej aktualizacji stanu posiadanych rodzin pszczelich. Szybkie zmiany dotyczące rejestracji pszczół i pszczelarzy pomogą w przyszłości zapobiec dalszym negatywnym skutkom w tym zakresie. Dziękuję bardzo.