25 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Infrastruktury oraz Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki (druki nr 2748 i 2837).

Poseł Kazimierz Smoliński:

    Dziękuję.

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pani Minister! W imieniu klubu Prawo i Sprawiedliwość chciałbym przedstawić stanowisko wobec projektu ustawy o zmianie ustawy o zapobieganiu zanieczyszczeniu morza przez statki, druki nr 2748 i 2837. Zmiana ustawy implementuje do polskiego prawa przepisy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady Europy z listopada 2012 r., które zmieniają wcześniejszą dyrektywę, zwaną dyrektywą siarkową. Tak moglibyśmy to określić. Jeśli chodzi o implementację przepisów dyrektywy stanowiących transpozycję na grunt prawa europejskiego zmian do załącznika VI do konwencji MARPOL, to jest Międzynarodowa konwencja o zapobieganiu zanieczyszczeniu morza przez statki, uzgodnionych w ramach Międzynarodowej Organizacji Morskiej jeszcze w 2008 r., to państwa członkowskie zobowiązane są do wprowadzenia w życie przepisów wykonawczych i administracyjnych niezbędnych do wykonania niniejszej dyrektywy do dnia 18 czerwca 2014 r.

    Załącznik VI do konwencji MARPOL wprowadza m.in. bardziej rygorystyczne wymogi w zakresie zawartości siarki w paliwach żeglugowych stosowanych na obszarach SECA, czyli obszarach kontroli emisji tlenków siarki, gdzie obniżono jej zawartość początkowo do 3,5%, teraz jest to 1%, a następnie chce się ją obniżyć do 0,1% od 1 stycznia 2015 r.

    Nowe normy w zakresie siarki, o których mowa w tej dyrektywie, zostaną uregulowane w zmienionym rozporządzeniu ministra infrastruktury. Nasze obawy budzi to, że regulacja ta niewątpliwie spowoduje ograniczenie wpływów do budżetu, co zresztą zawarte jest w uzasadnieniu projektu, gdzie rząd sam stwierdza, że wpływy do budżetu z tytułu ceł w wyniku efektów międzygałęziowych, czyli przeniesienia ładunków z morza na połączenia lądowe, zostaną ograniczone. W takim przypadku ładunki spoza Unii Europejskiej mogą zostać oclone w obcych portach, a tym samym wpływy z tego tytułu zasilą budżety innych państw.

    Podobnie rząd w uzasadnieniu projektu pisze, że biorąc pod uwagę badania sektora, można przyjąć, że transport morski może w pierwszym okresie utracić od 10 do 40% ilości ładunków, głównie na rzecz innych gałęzi transportu. Tym samym koncentrując uwagę na sektorze transportu morskiego oraz regionach morskich, można mówić o podobnej redukcji w odniesieniu do aktywności gospodarczej całego regionu. Istnieje również prawdopodobieństwo, że w związku z podwyższeniem kosztów transportu nastąpi obniżenie konkurencyjności niektórych jego segmentów, przede wszystkim chodzi o transport drogą lądową. Przyjmuje się, że wzrost kosztów transportu może wynieść nawet do 50-60%. Szczególne obawy dotyczące tego wyrażał polski armator Polska Żegluga Morska, który operuje na Morzu Bałtyckim.

    Naszym zdaniem rząd niestety nie podjął wystarczających kroków, jeśli chodzi o współpracę z innymi rządami, aby opóźnić wejście w życie tej dyrektywy. Z informacji, jakie mamy od armatorów, wynika, że nie są oni przygotowani na to, aby od 1 stycznia w pełni przestrzegać przepisy tej dyrektywy, natomiast z informacji, jakie były przedstawione na posiedzeniu Komisji Skarbu Państwa, wynikało, że nasze porty też nie są przygotowane, by te przepisy wypełnić.

    Biorąc jednak pod uwagę fakt, że wiele krajów Unii Europejskiej nie implementowało postanowień tej dyrektywy do swojego porządku prawnego, nie widzimy podstaw, aby Polska wyprzedzała te kraje. Z uwagi na bardzo negatywne skutki dla gospodarki morskiej, szczególnie dla regonów nadmorskich, nie możemy poprzeć projektu zmiany tej ustawy. Dziękuję. (Oklaski)