13 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka oraz Komisji Spraw Zagranicznych o rządowym projekcie ustawy o ratyfikacji Konwencji Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej, sporządzonej w Stambule dnia 11 maja 2011 r. (druki nr 2515 i 2701).

Poseł Kazimierz Smoliński:

    Dziękuję bardzo.

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Oprócz wielu wcześniej zgłoszonych zastrzeżeń prawnych należy stwierdzić, że polskie przepisy zapewniają kobietom co najmniej jednakowy standard ochrony jak rozwiązania konwencyjne. Wyniki przeprowadzonych badań, jeżeli chodzi o stosowane w Polsce rozwiązania, mówią, że są one znacznie skuteczniejsze niż działania podejmowane w oparciu o założenia przyświecające tej konwencji. Tak więc nie trzeba wprowadzać dodatkowych przepisów, aby to poprawiać.

    Ponadto z art. 28 konwencji wynika wprost, że zachęca ona i namawia do tego, aby np. adwokaci, którzy prowadzą sprawy, byli zwolnieni z zasady poufności uzyskiwanych informacji i mogli zgłaszać przestępstwa. Tak więc w jaki sposób, panie ministrze, mamy pogodzić zasady zaufania klienta do adwokata czy do radcy prawnego i kwestie uzyskiwanych informacji i zgłaszania kwestii popełnianych przestępstw do organów ścigania w sytuacji, w której ten obowiązek istnieje?

    Następne pytania do pana ministra: Jak zabezpieczyć się przed sytuacją, w której grupa GREVIO podobnie jak komitet praw dziecka może nadinterpretować konwencję kosztem kompetencji suwerennych państw? Ponadto, panie ministrze, proszę też powiedzieć, jakie są przewidywane skutki finansowe wprowadzenia tej konwencji. Dziękuję bardzo. (Oklaski)