50 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Kultury i Środków Przekazu o poselskim projekcie uchwały w 70. rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego (druki nr 2623 i 2635).

Poseł Franciszek Jerzy Stefaniuk:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Myślę, że dla uchwały w 70. rocznicę wybuchu powstania warszawskiego nie trzeba wielu uzasadnień, ona sama się broni. Natomiast, skoro już pan poseł Terlecki zwrócił uwagę na pewne kontrowersje i różne opinie, chciałbym przytoczyć, Wysoka Izbo, opinię pewnego młodego człowieka, który w dywagacjach dotyczących oceny powstania warszawskiego - chciałbym także podpisać się pod tym - pisze: Klęska powstania jest równocześnie klęską polskich dążeń niepodległościowych, przekreślonych ostatecznie postanowieniem przywódców, tzw. wielkiej trójki, na konferencji w Jałcie. Z drugiej strony, gdyby nie upór moich pradziadków, ich dążenie do celu, kto wie, w jakim państwie byśmy dziś żyli i czy w ogóle Polska byłaby wolnym państwem. Zawdzięczamy im historię państwa, połowiczną wolność. To oni byli prześladowani po powstaniu, a nie my, i mimo że przeżyli powstanie, to i tak komunizm lub duch czasu ich złamał. Oni, powstańcy i harcerze, poszliby ponownie w bój za wolną Polskę, a ja nie mogę ich oceniać. Nie potrafię podważyć ich patriotyzmu i ich wiary w wolność, bo nigdy nie byłem w takiej sytuacji.

    Dlatego też dzisiaj wyrażamy szacunek i hołd dla wszystkich bohaterów, którzy złożyli ofiarę i ponieśli męczeńską śmierć za Polskę, za ojczyznę. Nasze pokolenie, które zawdzięcza wszystkim naszym poprzednikom ten wielki heroizm, walkę o ojczyznę, o wolną Polskę, nigdy nie będzie w stanie właściwie tego ocenić. Dlatego też przede wszystkim wyrażamy szacunek dla inicjatorów uchwały i dla wszystkich bohaterów, do których ta uchwała się odnosi. Dziękuję. (Oklaski)