14 punkt porządku dziennego:

Pierwsze czytanie senackiego projektu ustawy o zmianie ustawy Prawo o adwokaturze oraz ustawy o radcach prawnych (druk nr 2415).

Poseł Robert Biedroń:

    Panie Marszałku! Panie Ministrze! Panie Senatorze! Wysoka Izbo! W związku ze skierowaniem przez panią marszałkinię do pierwszego czytania senackiego projektu ustawy o zmianie ustawy Prawo o adwokaturze oraz ustawy o radcach prawnych (druk nr 2415) chciałbym zaprezentować stanowisko Klubu Poselskiego Twój Ruch.

    Nie ulega wątpliwości, że adwokaturze i radcom prawnym została w naszym systemie prawa przypisana szczególnie istotna rola, co do tego sporu oczywiście nie ma. Ustawa Prawo o adwokaturze oraz ustawa o radcach prawnych stanowią, że są to zawody powołane do świadczenia szczególnej pomocy, pomocy prawnej, współdziałania w ochronie praw i wolności obywatelskich oraz kształtowania i stosowania prawa.

    Jak słusznie podkreślono w uzasadnieniu do omawianego projektu nowelizacji, prawidłowe i efektywne wywiązywanie się przez organy obu samorządów z powierzonej im roli w znacznym stopniu uzależnione jest od istnienia sprawnych procedur dyscyplinarnych. Stąd mój klub, którego stanowisko mam przyjemność dzisiaj prezentować, z uznaniem odnosi się do inicjatywy Senatu w zakresie usprawnienia działania sądów dyscyplinarnych, w szczególności w obecnie występującym kontekście znacznego, o tym już była mowa, zwiększenia liczby adwokatów i radców prawnych oraz oczywiście aplikantów. Doprowadziło to automatycznie do istotnego zwiększenia liczby postępowań dyscyplinarnych i ukazało niewydolność systemu przejawiającą się w przewlekłości postępowań.

    Dla nowelizacji nie bez znaczenia jest również opinia publiczna, która w związku z niepokojącymi doniesieniami medialnymi ocenia działalność sądów dyscyplinarnych jako dalece niewystarczającą, czasem nieobiektywną i sprzyjającą nadużyciom, polegającym w szczególności na ułatwianiu unikania kar obwinionym.

    Pani posłanka Arent postuluje wyprowadzenie sądów dyscyplinarnych poza samorząd zawodowy. To jest otwieranie puszki Pandory, oczywiście ten projekt nie idzie aż tak daleko, on próbuje reformować to wszystko w ramach struktury wewnętrznej, ale cóż, może warto podjąć też debatę na ten temat.

    Powody do nowelizacji, jeżeli przyjmiemy, że będziemy próbowali reformować strukturę sądów dyscyplinarnych, są nadal niewystarczające. Zgadzam się z uwagami podnoszonymi przez przedmówców i przedmówczynie, one w znacznym stopniu nie odnoszą się do ochrony praw adwokatów i radców prawnych. Należy zauważyć, że adwokat czy radca prawny, wykonując swoje zadanie zgodnie z warsztatem zawodowym i należytą starannością, łatwo może stać się celem ataku na płaszczyźnie dyscyplinarnej motywowanego np. chęcią eliminacji niewygodnego pełnomocnika, rozczarowaniem niezadowolonego klienta. Na to nakłada się także istotna okoliczność, że ustalenia poczynione z klientem objęte są tajemnicą zawodową, a więc adwokat czy radca prawny w bardzo ograniczonym zakresie ma możliwość publicznej obrony. Nowelizacja zakłada również - i to jest duże ryzyko - dostęp Ministerstwa Sprawiedliwości do akt spraw dyscyplinarnych. To rodzi uzasadnione obawy adwokatów i radców prawnych dotyczące tego, czy ujawniać w postępowaniach dyscyplinarnych zagadnienia objęte tajemnicą zawodową. Będzie to budziło takie obawy. Przecież niesie to ryzyko, iż pewne kwestie zostaną upowszechnione. Minister sprawiedliwości będzie miał dostęp do pewnej wiedzy, która jest objęta tajemnicą zawodową adwokatów i radców prawnych, więc ta tajemnica zawodowa może w pewnym momencie stać się fikcją. Są to uzasadnione obawy, które mój klub poselski bierze pod uwagę. Trzeba pracować nad tym projektem, uszczegółowić go, trzeba też - i tu się zgadzam z przedmówcami - podjąć głębszą debatę nad umiejscowieniem sądownictwa dyscyplinarnego. (Dzwonek) Mój klub oczywiście poprze ten projekt i prace nad nim w pierwszym czytaniu oraz opowie się za skierowaniem go do dalszych prac w komisjach. Serdecznie dziękuję. (Oklaski)