14 punkt porządku dziennego:

Pierwsze czytanie senackiego projektu ustawy o zmianie ustawy Prawo o adwokaturze oraz ustawy o radcach prawnych (druk nr 2415).

Poseł Iwona Ewa Arent:

    Dziękuję bardzo.

    Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! W imieniu Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość mam zaszczyt przedstawić stanowisko dotyczące senackiego projektu ustawy o zmianie ustawy Prawo o adwokaturze oraz ustawy o radcach prawnych, druk nr 2415.

    Nowelizacja ta, jeśli chodzi o samorząd adwokacki, ma dotyczyć organizacji samorządu - mówił już o tym pan przedstawiciel wnioskodawców - wydłużenia kadencji organów, nadania statusu organów rzecznikom dyscyplinarnym i określenia zakresu ich działania, a także kompetencji właściwych organów w zakresie wyboru rzeczników dyscyplinarnych, uchwalania regulaminów ich działania oraz ustalania liczebności członków sądów dyscyplinarnych. Projekt zmierza do wprowadzenia zmian dotyczących odpowiedzialności dyscyplinarnej i przebiegu postępowania dyscyplinarnego. Mówi także o tym, że informując o siedzibie zawodowej, adwokat ma być zobowiązany do wskazania adresu i nazwy kancelarii adwokackiej lub zespołu adwokackiego oraz adresu do doręczeń i powiadomienia okręgowej rady adwokackiej o zmianie. Pisma z postępowań wysyłane na adres doręczeń mają być uznawane za doręczone.

    Jeśli chodzi o radców prawnych, to zmiany też dotyczą organizacji samorządu radcowskiego: kadencyjności, zakresu kompetencji, zasad wyboru, statusu, zakresu działania rzeczników dyscyplinarnych i ich zastępców, zakresu odpowiedzialności dyscyplinarnej, przebiegu postępowania dyscyplinarnego, zawieszania w obowiązkach i skreślania radcy prawnego z listy. Jest tu także zobowiązanie do wskazania adresu i zawiadomienia o jego zmianie. Projekt ten zawiera też przepisy intertemporalne.

    Z uzasadnienia tego projektu wynika, że nowelizacja ta ma na celu zwiększenie efektywności i prawidłowości działania organów samorządów adwokatów i radców prawnych w zakresie postępowań dyscyplinarnych. Samorządy te oczywiście są zobowiązane do sprawowania pieczy nad należytym wykonywaniem zawodów. Jest to projekt, który zasługuje na uwagę.

    Pozytywnym rozwiązaniem jest ujednolicenie przepisów obydwu ustaw. Ważna jest też propozycja wprowadzenia możliwości zobowiązania obwinionego do przeproszenia pokrzywdzonego oraz podanie przeprosin do publicznej wiadomości. Do tej pory przepraszało się tylko środowisko adwokackie.

    Pozytywnym rozwiązaniem jest odsyłanie w sprawach nieuregulowanych w ustawach, jak mówił poprzednik, w zakresie postępowania dyscyplinarnego do odpowiedniego stosowania przepisów rozdziałów I-III Kodeksu karnego.

    Ważną zmianą o charakterze ustrojowym jest nadanie rzecznikom dyscyplinarnym, rzecznikowi dyscyplinarnemu adwokatury oraz głównemu rzecznikowi dyscyplinarnemu statusu organu. Tutaj należałoby się zastanowić podczas prac nad tą nowelizacją, czy nie wprowadzić profesjonalizacji funkcji rzeczników dyscyplinarnych w postępowaniach dyscyplinarnych adwokatów i radców prawnych. Ten postulat zgłaszała Helsińska Fundacja Praw Człowieka. Rzecznicy dyscyplinarni powinni wykonywać swoje funkcje zawodowo i na czas kadencji zawieszać praktykę adwokacką czy radcowską. Helsińska Fundacja Praw Człowieka postulowała wprowadzenie takich zmian i zabezpieczenie finansowe rzeczników, aby umożliwić im zawieszenie praktyki prawniczej na czas kadencji. Należałoby się nad tym postulatem zastanowić podczas prac nad tą nowelizacją.

    Warto by było zastanowić się nad tym, aby w ogóle wyprowadzić rzeczników dyscyplinarnych i sądy dyscyplinarne poza samorządy zawodowe. (Oklaski) Rzecznicy dyscyplinarni i członkowie sądu dyscyplinarnego powinni się rekrutować spoza samorządów adwokackiego i radcowskiego. Niekompetentni prawnicy psują opinię całemu środowisku prawniczemu. Dbałość o interes publiczny i wizerunek adwokatury czy radców prawnych musi być ważniejszy od bardzo często źle pojmowanej solidarności zawodowej. Niestety, ta solidarność zawodowa jest dziś istotnym problemem. Z jednej strony trudno pociągać do odpowiedzialności dyscyplinarnej kolegów, z którymi się pięć lat studiowało, mieszkało w akademiku czy razem robiło aplikację, a z drugiej strony można także poprzez postępowania dyscyplinarne pozbywać się konkurencji albo rozliczać z kolegami, których się nie lubi. Tak że nad tym należałoby się w przyszłości zastanowić, czy nie wyprowadzić poza samorządy postępowania dyscyplinarnego.

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Projekt nie jest idealny (Dzwonek), nie rozwiązuje wszystkich problemów, ale warto nad nim popracować, tym bardziej że w podkomisji już jest jeden projekt dotyczący postępowań dyscyplinarnych w zawodach prawniczych. Mam nadzieję, że trafi on do podkomisji i zastanowimy się nad tymi dwoma projektami. Natomiast zwracam uwagę na to, aby faktycznie w przyszłości spróbować wyprowadzić postępowanie dyscyplinarne poza samorządy. Nawzajem nie możemy się sądzić. Dziękuję bardzo. (Oklaski)