Opubilkował videosejm.pl
Brak komentarzy
Dziękuję.
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Wyrażając szacunek jednym wielkim, nie jesteśmy nigdy przeciwko innym znamienitym. To powinno być ważne, zawsze powinniśmy wydobywać z naszej historii to, co było piękne i wspaniałe.
A Sejm Rzeczypospolitej dzisiaj, w setną rocznicę śmierci Józefa Chełmońskiego z należytym szacunkiem w formie uchwały wspomina genialnego artystę, malarza, który swoją twórczością - jak to ujęto w treści projektu uchwały - wzbogacił nasze dziedzictwo narodowe w takie wartości, jak tradycja, umiłowanie piękna ojczyzny, ojczystej ziemi, kultury, pracy itd.
Sama istota pamięci Józefa Chełmońskiego oraz wymiar jego artystycznego dorobku w krótkiej, skondensowanej formie treści zostały ujęte w treści samego projektu uchwały. Niemniej jednak warto dziś wspomnieć, że Józef Chełmoński należy do tej grupy artystów, twórców, poetów, pisarzy, malarzy, którzy nie urodzili się w wolnej Polsce, żyli pod zaborami, całe życie przeżyli pod zaborami, a swoją twórczość adresowali do Polaków i zawarli w niej tęsknotę za wolną Polską. Do tej grupy należy również Józef Chełmoński. Warto podkreślić też zauważenie przez artystę tematyki wiejskiej. Świadczy to o tym, że on twardo i realistycznie stąpał po ziemi. Często, jak czytamy w jego biografii, krytycy ostro go cenzurowali, krytykowali to, że nie wznosi się na wyżyny sztuki artystycznej. tylko to, co zauważa, umacnia i przekazuje następnym pokoleniom. A dziś z pozycji czasu chcemy powiedzieć, że chwała jemu za to.
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mówiąc krótko, podzielam zdaniem moich przedmówców, poprzedników, wyrażam uznanie i podziw dla pięknie przedstawionej przez panią poseł wnioskodawcę sylwetki Józefa Chełmońskiego. Chcę stwierdzić, że Klub Parlamentarny Polskiego Stronnictwa Ludowego z głębokim szacunkiem popiera uchwałę w sprawie uczczenia artysty w setną rocznicę jego śmierci.
Zachęcam również, mając jeszcze parę sekund, do wydobywania wszystkich pozytywnych treści z naszej historii, bo te pozytywne treści winniśmy przenosić w nasze codzienne życie, w naszą przyszłość, prezentować je następnym pokoleniom, ludziom młodym, zaszczepiać w nich to, co dobre, bo jeżeli będziemy pokazywać to, co dobre, to może - miejmy nadzieję - zło umrze śmiercią naturalną. (Oklaski)