6 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Administracji i Cyfryzacji oraz Komisji Innowacyjności i Nowoczesnych Technologii o rządowym projekcie ustawy o zasadach prowadzenia zbiórek publicznych (druki nr 1726 i 1989).

Poseł Sprawozdawca Waldemar Sługocki:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Mam przyjemność przedstawić sprawozdanie połączonych komisji dotyczące projektu ustawy o zasadach prowadzenia zbiórek publicznych.

    Jest to szalenie ważna materia w kontekście budowania społeczeństwa obywatelskiego w Polsce, głównie poprzez nieskrępowany udział obywateli państwa polskiego w realizacji ważnych celów publicznych, ale jest to także równie ważny projekt ustawy z punktu widzenia budowania społeczeństwa obywatelskiego sensu stricte w Polsce, jak i, po trzecie, jest to kluczowy projekt ustawy z punktu widzenia umożliwienia realizacji idei budowania państwa opartego na elektronizacji. I projekt ustawy o zasadach prowadzenia zbiórek publicznych te trzy przeze mnie przedstawione przesłanki, nie tylko w mojej ocenie, w pełni konsumuje.

    Dotychczas obowiązująca ustawa z dnia 15 marca 1933 r. o zbiórkach publicznych jest, jak państwo doskonale wiecie, ustawą, która pojawiła się w polskim porządku prawnym jeszcze w okresie międzywojennym, czyli jest to ustawa, która nie wytrzymuje czy nie spełnia wymogów czasu, w którym przyszło nam żyć, ale jest to także ustawa, która nakłada na chcących organizować zbiórki publiczne obowiązek ich rejestracji, a przede wszystkim organy władzy muszą wydać stosowne zezwolenie, aby takową zbiórkę publiczną można było organizować. Projektowana ustawa o zasadach prowadzenia zbiórek publicznych zawarta w druku nr 1726 wychodzi naprzeciw obywatelom, nie krępując ich możliwości w zakresie prowadzenia zbiórek publicznych, ale przede wszystkim zwalnia podmioty i obywateli z obowiązku uzyskania stosownych zezwoleń, ograniczając wymogi jedynie do zgłoszenia takowej zbiórki.

    Procedowaliśmy nad tą ustawą podczas dwóch posiedzeń połączonych komisji. Chcę powiedzieć Wysokiej Izbie, że na pierwszym z nich powołano podkomisję do spraw ustawy o zasadach prowadzenia zbiórek publicznych. Podkomisja spotkała się bodaj sześć razy. Podczas posiedzeń podkomisji dokładnie przeprocedowaliśmy całość ustawy, wnosząc kilka poprawek. Co istotne i na co chciałbym zwrócić uwagę w tej debacie dotyczącej stanowienia prawa, odbyło się to w sposób szalenie podmiotowy. Myślę tutaj przede wszystkim o udziale strony pozarządowej. Strona pozarządowa bardzo mocno partycypowała nie tylko na etapie prac w podkomisji czy komisji. Chcę powiedzieć, odnosząc się do przygotowanego przez stronę rządową, przez Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji projektu, że cały projekt był poddany rzetelnemu procesowi konsultacji społecznych, co było bardzo mocno podkreślane przez podmioty pozarządowe, które również aktywnie uczestniczyły w pracach podkomisji, zgłaszając także uwagi, które, wszystkie bez wyjątku, poddane były bardzo gruntownej, rzeczowej, a przede wszystkim merytorycznej dyskusji.

    Ustawa, którą mam przyjemność omawiać, szanowni państwo, definiuje zbiórkę publiczną, określając ją tak, iż są to wszelkie ofiary w gotówce lub naturze zbierane w miejscu publicznym na określony, zgodny z prawem cel pozostający w sferze zadań publicznych. Ustawa określa także miejsce publiczne - definiuje, iż jest to miejsce ogólnodostępne, a w szczególności ulice, place, parki, cmentarze. W ustawie zdefiniowano także moment, w którym można zainaugurować zbiórkę publiczną.

    Novum stanowi właśnie to, iż można zainaugurować ją w momencie zgłoszenia jej przez organizatora zbiórki i zamieszczenia przez ministra właściwego do spraw administracji, czyli w naszym przypadku ministra administracji i cyfryzacji, informacji o zgłoszeniu na ogólnopolskim elektronicznym portalu zbiórek publicznych.

    Zgłoszenie zbiórki publicznej może odbywać się na dwa sposoby: po pierwsze, przy użyciu formularza elektronicznego, po drugie, przy użyciu tradycyjnej formy pisemnej, przy czym skutkuje to także wprowadzeniem pewnego obowiązku, który ustawa nakłada na ministra właściwego do spraw administracji. Jest on zobowiązany zamieścić informację o owej zbiórce na portalu zbiórek publicznych w pierwszym przypadku w przeciągu 3 dni, w drugim przypadku - chodzi tu o tradycyjną, papierową formę - w przeciągu 7 dni.

    Projekt wychodzi także naprzeciw pewnej inicjatywie. Mianowicie prawdą jest, że osoba fizyczna nie może prowadzić zbiórki publicznej, natomiast już 3 osoby mogą założyć komitet społeczny, który taką zbiórkę może zarejestrować, a po jej zarejestrowaniu oczywiście może ją z powodzeniem realizować.

    Szanowni państwo, naturalnie pojawiały się także wątpliwości, dlatego też chciałbym powiedzieć, że w toku prac podkomisji komisja zgłosiła poprawki do art. 2 ust. 2, do art. 5, 8, 13, 14. Te zgłoszone w toku prac podkomisji poprawki są fundamentalne. W mojej, ale nie tylko mojej, bo również partycypujących w pracach komisji posłów, ocenie, a także zgodnie z opiniami przygotowanymi przez Biuro Analiz Sejmowych ten projekt został przez resort właściwy do spraw administracji publicznej przygotowany szalenie starannie, dlatego też proszę Wysoką Izbę o jego przyjęcie. Bardzo dziękuję. (Oklaski)