13 punkt porządku dziennego:

Informacja rządu Rzeczypospolitej Polskiej o działaniach podejmowanych w 2012 r. na rzecz realizacji postanowień uchwały Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 1 sierpnia 1997 r. Karta Praw Osób Niepełnosprawnych (druk nr 1672) wraz ze stanowiskiem Komisji Polityki Społecznej i Rodziny (druk nr 1774).

Poseł Piotr Walkowski:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Po wypowiedzi kolegi przyszedł czas na mój ruch, który wykonam w imieniu Polskiego Stronnictwa Ludowego.

    Jeszcze w kwestii dotyczącej końcówki wypowiedzi kolegi o tym, że rzeczywiście w tym roku po raz drugi dyskutujemy o tej sprawie. Mniej więcej pół roku temu przyjmowaliśmy sprawozdanie za rok 2011. I tutaj też wypowiedzi pana ministra z uwagi na to, że kwestie, które były omawiane, wymagały, żeby pozyskać pewien efekt, to na przestrzeni 5-letniej były one omawiane. No i rzeczywiście chyba powinniśmy to robić co dwa lata, bo jak to nam się skumulowało, to tak prawdę powiedziawszy jeszcze słyszę w uszach wypowiedzi z obrad, kiedy dyskutowaliśmy nad sprawozdaniem z roku 2011.

    Myślę, że tym razem w wypowiedzi pana pełnomocnika rządu kwintesencjonalnie przedstawione zostały poszczególne obszary. Sądzę, że co do liczb i cyfr nie będziemy dyskutować, bo to wynika ze sprawozdawczości poszczególnych instytucji, które to złożyły. Jednakże tu troszeczkę brakuje takiego efektu i chyba będę rozmawiał z kolegą Markiem Plurą, przewodniczącym stałej podkomisji, żebyśmy jeszcze dali sobie trochę czasu i podyskutowali o tym szerzej, także o kwestii wniosków, które z tej analizy wynikają, i są do wprowadzenia.

    Słyszałem tu wypowiedzi na temat ustalonych przez nas pewnych założeń co do kwestii zatrudnienia osób niepełnosprawnych, że nie wszędzie są osiągane. Myślę, że funkcjonowanie biura związane z wykonywaniem mandatu posła również daje takie możliwości i powinniśmy tutaj te 6% przekroczyć, to też jest urząd. Mogę się pochwalić, że u mnie to jest 25%, więc znacznie przekraczam ten próg. W czasie wykonywania przeze mnie mandatu posła uczyniłem z miejsca niedostępnego dla osób niepełnosprawnych ruchowo miejsce, gdzie jest podjazd, są poszerzone drzwi, toaleta jest dostosowana do potrzeb osób niepełnosprawnych. Tak że można i myślę, że trzeba zaczynać od siebie i zataczać coraz większe koło.

    Rozmawiałem również z panem przewodniczącym Sławomirem Piechotą, bo wczoraj nie mogłem być na podsumowaniu kolejnej edycji, na zakończeniu zorganizowanego u mnie w pomieszczeniach biurowych, przy współpracy z organizacjami pozarządowymi, kursu z zakresu języka migowego i wręczeniu świadectw. Kolejna tura - 82 osoby - pracowników różnych firm zdała egzamin ze znajomości języka migowego, z umiejętności posługiwania się nim w zakresie wstępnym i rozszerzonym. Była to jedna z kolejnych już edycji. Można wychodzić naprzeciwko, można tego dokonać, nie tylko o tym mówić.

    Niemniej chciałbym na jeden punkt ze sprawozdania zwrócić szczególną uwagę, która wynika z dokonanej analizy. Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej prowadzi działania, ale widoczna jest sprawa dostępności przedszkoli dla dzieci, szczególnie na terenach wiejskich. Z przedstawionej analizy wynika, że poziom zaawansowania różnych rodzajów niepełnosprawności jest znacznie wyższy na obszarach wiejskich, właśnie u dzieci, które później rozpoczynają edukację przedszkolną. Ona jest później zauważalna i potem jest trudniejszy okres rehabilitacji. I tutaj musiałaby być ściślejsza współpraca z ministerstwem edukacji, któremu podlegają przedszkola, jak również z samorządami. Ten program dotyczący jak najwcześniejszej dostępności do przedszkoli dzieciaków w jak najmłodszym wieku jest bardzo wskazany.

    Druga kwestia, która też w tym obszarze edukacyjnym się mieści. Z moich obserwacji wynika, że mimo iż w ostatnich latach zwiększyliśmy liczbę godzin wychowania fizycznego w naszych szkołach, to jednak nie wpływa to na poprawę sprawności fizycznej. Równocześnie zauważyłem, że w czasie studiów nauczycieli praktycznie pomija się kwestie dotyczące umiejętności prowadzenia rehabilitacji, w tym rehabilitacji ruchowej. W ostatnich latach dość często zdarza się, że absolwenci, którzy przychodzą do pracy w szkołach, nie posiadają tych umiejętności, a powinniśmy zwrócić na to uwagę, ponieważ z przedstawionych danych wynika, że praktycznie w każdej szkole jest średnio kilka osób, które tej rehabilitacji wymagają. Jeszcze kilka czy nawet kilkanaście lat temu, jak pamiętam, w ramach tej zwiększonej liczby godzin były prowadzone zajęcia rehabilitacyjne. Należałoby do tego powrócić.

    No i oczywiście kwestia dotycząca sprawności. Ten odsetek osób w wieku szkolnym, czy to gimnazjalnym, czy średnim, które unikają zajęć z wychowania fizycznego odbije się w późniejszym czasie. Wcześniej wystąpią symptomy niepełnosprawności u tych osób, już, że tak powiem, przy końcowej karierze zawodowej.

    Reasumując, bo poproszony zostałem przez kolegę, żebym nie wykorzystał w pełni czasu, Klub Polskiego Stronnictwa Ludowego będzie głosował za przyjęciem informacji. Dziękujemy równocześnie panu ministrowi za przygotowanie tego materiału. Dziękuję bardzo. (Oklaski)