7 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Nadzwyczajnej o poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy Kodeks postępowania karnego oraz ustawy Prawo o ruchu drogowym (druki nr 1532 i 1898).

Poseł Małgorzata Sekuła-Szmajdzińska:

    Pani Marszałek! Panowie Ministrowie! Wysoka Izbo! Jak sądzę, projektodawcy są tylko częściowo usatysfakcjonowani...

    (Poseł Arkadiusz Mularczyk: W 1/4.)

    Czyli częściowo, 1/4 to część.

    Tak więc projektodawcy tylko częściowo są usatysfakcjonowani ostatecznie przyjętym przez komisję brzmieniem projektu zawartego w drukach nr 1532 i 1898.

    Zacznę może od tego, na co zwrócił uwagę Sąd Najwyższy, a co znalazło się w sprawozdaniu komisji, czyli od wprowadzenia zażalenia na postanowienie o odmowie wydania listu żelaznego. Procedura wydania listu żelaznego stanowi element postępowania incydentalnego, które toczy się na uboczu postępowania zasadniczego, a poglądy co do natury tego środka przymusu, trzeba przyznać, są zróżnicowane. Należy jednak uwzględnić fakt, że odmowa wydania listu żelaznego znacząco wiąże się z prawem oskarżonego do wolności osobistej. Zgadzam się z poglądem, że proponowana regulacja nie jest bezwzględnie wymagana przez przepisy konstytucji, szczególnie art. 78, ale ustawodawca korzysta tu z pewnej swobody normatywnej, która pozwala na to, aby w ustawach szczegółowych o charakterze proceduralnym określić zasady oraz tryb zaskarżenia orzeczeń i decyzji w I instancji, w tym w sprawach wpadkowych.

    Prawo do zażalenia na postanowienie o odmowie wydania listu żelaznego jest elementem wzmocnienia statusu prawnego oskarżonego w zakresie jego praw i wolności. Co do pozostałych propozycji projektu to przede wszystkim trzeba podkreślić fakt, iż dotychczasowe rozwiązania są skutkiem świadomego wyboru ustawodawcy, co spowodowało, iż kontrolą odwoławczą nie zostały objęte te decyzje procesowe, które nie ingerują w zakres wolności i praw podejrzanego bądź oskarżonego, a przy tym nie kończą postępowania karnego.

    W przepisach K.p.k. istnieje szereg czynności, których nie można zaskarżyć w procedurze odwoławczej, ale w apelacji można podnosić zarzuty, które nie stanowiły lub nie mogły stanowić przedmiotu zażalenia. Określając katalog czynności, w których przysługuje środek odwoławczy, na pewno trzeba ważyć racje, pamiętając, że zbyt duża liczba czynności poddawanych podwójnej kontroli może prowadzić do dysfunkcjonalności całego postępowania, do obstrukcji i przewlekłości procesu.

    Zaproponowane przez komisję rozwiązanie wydaje się więc rozsądne, wobec czego Klub Poselski Sojusz Lewicy Demokratycznej będzie głosował za przyjęciem tej wersji projektu. Dziękuję. (Oklaski)