17 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Kultury i Środków Przekazu o poselskim projekcie uchwały w sprawie upamiętnienia 200 rocznicy śmierci księcia Józefa Poniatowskiego (druki nr 1768 i 1803).

Poseł Piotr Babinetz:

    Dziękuję bardzo, panie marszałku.

    Zanim odpowiem na pytania, jeszcze taka refleksja. Owszem, patrząc z dzisiejszej perspektywy, można powiedzieć, że książę Józef Poniatowski zginął w młodym wieku, ale patrząc na to, jak to było faktycznie w jego przypadku, pamiętajmy, że na te 50 lat życia złożyło się kilkadziesiąt lat służby wojskowej, wiele kampanii, wielokrotne ryzykowanie życiem. A więc on był już człowiekiem, który przeszedł bardzo wiele, jeżeli chodzi o karierę polityczną i wojskową, ale przede wszystkim to było już kilkadziesiąt lat służby ojczyźnie. Zresztą na trudy jego życia złożyło się też to bardzo bogate życie towarzyskie.

    Natomiast co do Virtuti Militari, to jest to oczywiście bardzo cenna uwaga, cenne przypomnienie, też w nawiązaniu w tym szerszym kontekście do pewnej tradycji, w której mieszczą się też żołnierze niezłomni walczący po II wojnie światowej z okupacją komunistyczną, z okupacją sowiecką. A więc jest tutaj też jakby ten sam kierunek. Ale myślę, że to jest już pytanie ewentualnie do pana marszałka, czy jeszcze na tym etapie jest możliwe uzupełnienie tego projektu uchwały.

    I jeszcze sprawa systemu edukacyjnego. Tutaj już właściwie sam pan poseł wskazał - likwidowanie wielu cennych lektur, zmniejszanie liczby godzin historii na pewno jest bardzo złym kierunkiem i trzeba zadbać o to, aby tę sytuację odwrócić.

    Tu warto nawiązać do tego, co działo się w historii Polski. Z okazji stulecia śmierci księcia Józefa Poniatowskiego odbywały się w Polsce wielkie uroczystości, którym przewodził marszałek Józef Piłsudski. Szkoda, że w tej chwili ta rocznica mija w dużej mierze w ciszy. Może nasza uchwała, uchwała Sejmu, wzmocni pamięć o księciu Józefie Poniatowskim.

    Na przykładzie księcia Józefa Poniatowskiego widzimy, jak cenna jest polska literatura, jak bardzo mocno dociera ona do świadomości Polaków. Pamiętam, że pod koniec bodajże lat 70. w popularnej publikacji zacytowany został fragment bardzo wybitnej, słynnej biografii księcia Józefa Poniatowskiego, napisanej przez Askenazego, który w sposób bardzo plastyczny i piękny przedstawił ostatnie dni życia księcia Józefa Poniatowskiego, jego bohaterską walkę i śmierć w bitwie pod Lipskiem. Po przeczytaniu tych słów nie można było już do końca życia zapomnieć o księciu Józefie Poniatowskim.

    Aby powiedzieć coś pozytywnego w kontekście tych troszkę smutnych refleksji, chcę stwierdzić, że bardzo ważne jest to, iż w tej chwili stoi na Krakowskim Przedmieściu pomnik księcia Józefa Poniatowskiego i przestrzega rządzących, aby zawsze dbać o honor Polski, honor Polaków, o niepodległość naszej ojczyzny. Dziękuję bardzo. (Oklaski)